در حالیکه موضوع دستگیری و آزادی نظامیان انگلیسی متجاوز به حریم آبهای جمهوری اسلامی می رفت خاتمه یابد و با عفو رییس جمهوری ایران و اعترافات صریح بازداشت شدگان مبنی بر نقض حاکمیت ارضی ایران و عذرخواهی از ملت مهمانپذیر این کشور ، یکی دیگر از پرونده های جنجال برانگیز انگلستان با درایت و رافت جمهوری اسلامی ایران بسته شود، دولت بلر مجددا دچار اشتباه فاحش سیاسس دیگری شد و با توسل به روشهای روانی نخ نما شده سعی کرد شکست سیاسی خود در این ماجرا را به نوعی توجیه و تبدیل به موفقیت نماید. بلر با طراحی مصاحبه ای تبلیغاتی و تنظیم دست نوشته هایی برای روخوانی در برابر رسانه ها نظامیان انگلیسی را مجبور کرد تا گفته های خود در تهران را تکذیب کرده و ناشی از فشار روانی بدانند. فارغ از آنکه بحث نقض حریم آبهای جمهوری اسلامی موضوعی اظهر من الشمس بوده نیازی به این جار و جنجالها نیست. طرح مسایلی از قبیل بستن چشمها، سلول انفرادی، اعتراف برای حفظ جان ، عذرخواهی از روی اجبار، غلط کردن از روی ترس و ... صرفا می تواند تمسخرآمیز به نظر آید و همانگونه که در رسانه های انگلستان نیز بازتاب داشته است حتی برای افکار عمومی داخل انگلستان نیز باور پذیر نمی باشد. نکته دیگر آنکه، تعدد شواهد و قرائن متقن در زمینه موضوع نقض حاکمیت و همچنین نحوه رفتار با نظامیان انگلیسی خود بخوبی بیانگر واقعیات است. کافیست در این زمینه صرفنظر از اعترافات صریح رسانه ای نظامیان دستگیر شده، نگاهی به نحوه برخورد و طرز حرکات این نظامیان در آخرین دیدار با رییس جمهور ایران طی نشست مطبوعاتی داشته باشیم. علاوه بر این آقای احمدی نژاد طی کنفرانس مطبوعاتی تلویحا بروز چنین اتفاقی را پیش بینی کرده و به دولت انگلستان توصیه کردند این نظامیان را پس از بازگشت مورد تنبیه قرار ندهند. از سوی دیگر در راستای این پیش بینی ، نظامیان بلافاصله پس از ورود به خاک انگلستان به یک پایگاه نظامی « جهت پاره ای توضیحات» منتقل می شوند و آنطور که پیداست مورد بازجویی های شدید قرار می گیرند، به خصوص انکه دولت انگلستان تبحر ویژه ای در اینگونه بازجویی ها دارد و تجربیات زیادی از ابوغریب آموخته است. در این کنفرانس خبری برنامه ریزی شده سروان فلیکس کارمن به نیابت از گروه آزاد شده، با قرائت بخشی از بیانیه افراد آزاد شده گفت: اعضای گروه تصمیم گرفتند اطلاعات غیر عملیاتی را به صورت کنترل شده ارایه کنند. وی در عین حال گفت: بر اساس مدارکی که ایرانیان به ما دادند، به نظر می‌رسید وارد آب‌های ایران شده بودیم. من و سروان ایر با اظهارات خود در مقابل نقشه خواستیم اطمینان دهیم که این مساله عمدی نبوده است. جالب آنکه سروان کریس ایر چند روز پیش از دستگیری خود و گروه همراهش در مصاحبه با شبکه تلویزیونی اسکای نیوز فاش کرده بود بخشی از ماموریت نیروهای این کشور در خلیج فارس، جمع آوری اطلاعات محرمانه درباره فعالیت‌های ایران است. ظاهرا دولت بلر قصد دارد تمام مشکلات خود را با این گونه کنفرانس های نخ نما شده حل کند و حتی خود نیز متوجه روش سیاسی خود نیست. نکته قابل تامل تناقض در گفتارها و رفتارهای سیاسی این دولت است . از سویی بلر دیپلماسی را بهترین گزینه حل مناقشات می داند و با آزادی نظامیانش، ملت ایران را متمدن و با احترام می خواند و در سطح سیاسی نیز طی گفتگوها نقض حاکمیت را می پذیرد و تعهد به عدم تکرار می دهد و از سوی دیگر چنین کنفرانسهایی را ترتیب میدهد. دکتر ولایتی در این زمینه می گوید: شرط ایران برای آزادی آنها قبول تجاوز و عذرخواهی بود و روز پیش از آزادی انان نخست وزیر انگلیس نامه عذرخواهی ارسال کرد. شاید چشمانم بلر را نیز بسته بودند و در انفرادی بوده است و ...! و در نهایت بلر حتی پا را از این نیز فراتر گذاشته و با علم به این که تبلیغاتش خریداری ندارد، رویه اتهام و فرافکنی های سیاسی را برای توجیه این شکست بزرگ سیاسی پیش می گیرد. بلر یک روز پس از آزادی این نظامیان مجددا در برابر رسانه ها به طرح ادعاهای واهی خود در مورد حمایت ایران از عملیات تروریستی در عراق می پردازد و کشته شدن چهار نظامی انگلیسی در بصره را به ایران و حتی به ماجرای نظامیان دستگیر شده ربط می دهد. موضوعی که بیش از حد شرم آور و غیرقابل قبول بوده و تنها نشان از مدل رفتار بلر و عدم درک معنای رافت اسلامی دارد. از انگلستان که زمانی نه چندان دور پیر سیاست شناخته می شد انتظار بیش از این میرفت و به قول رسانه های این کشور خامی و بی تجربگی سیاسی بلر دیگر قابل چشم پوشی نیست. به هر حال به لطف خداوند ، دشمنان ملت ایران آنچنان ناشیانه رفتار می کنند که کیدشان بر خود کمانه می کند و نقش هایشان هر روز بیش از قبل نقش بر آب میشود. نویسنده: شهریار امینیان