هنگامی که آخرین دور مذاکرات در سالن برگزاری کنفرانس امنیتی بغداد به پایان رسید، دیپلماتهای حاضر در این سالن گرچه دستهای یکدیگر را به نشانه خداحافظی به گرمی فشردند، اما نتوانستند سردی حاکم بر فضای پایانی این اجلاس را انکار کنند. دیپلماتها و خبرنگاران عراقی به عنوان میزبان این کنفرانس،البته تلاش فراوان به خرج دادند تا اولین ابتکار بین‌المللی خود را موفقیت آمیز جلوه دهند و برگهای برنده را نزد خود نگه دارند ، بطوری که در این راه حتی به دو متحد بزرگ خود تلویحا هشدار دادند تا اختلافاتشان را به درون این کنفرانس نکشانند. اما، هم عراقی‌ها ی میزبان و هم مهمانان دعوت شده به این کنفرانس به خوبی آگاه بودند که دستور کار و حتی نتایج آن تحت الشعاع موضوع حضور آمریکایی‌ها و ایرانی‌ها در این اجلاس خواهد بود. جاذبه و اهمیت این موضوع برای رسانه‌ها و خبرنگاران آنقدر بالا بود که تمام هم وغم خود را ، نه برای پوشش اخبار و تحولات این کنفرانس بلکه برای شکار لحظات تاریخی دیدار مقام های تهران - واشنگتن ، لحظاتی که بالغ بر سه دهه در انتظار آن بودند ، معطوف ساختند. طبیعی بود که در چنین شرایط و فضایی، دستیابی به نتایج مشخص و عملی از این کنفرانس، آنگونه که عراقی‌ها انتظار داشتند ، از جمله قطع انفجارهای کور تروریستی ، در یک مدت کوتاه ، انتظار قابل قبولی نمی توانست باشد. از نقطه نظر تحلیلگران مسائل سیاسی ، مهمترین دستاورد این کنفرانس ، همنشینی دو بازیگر اصلی مسائل خاورمیانه از جمله مسئله عراق یعنی ایران و آمریکا برسر میز مذاکره و آب شدن یخ روابط این دو کشور بود،اتفاقی که در صورت ادامه یافتن می‌تواند چشم انداز روشنی از حل این مسائل را در آینده نه چندان دور نوید بدهد. گرچه آمریکایی‌ها مانند دفعات پیشین ، این بار نیز ، از یک طرف همان سمفونی قدیمی ایراد اتهامهای بی‌اساس و غیرمستند به ایران و سوریه را در این کنفرانس نواختند و از طرف دیگر ، انتظار هم داشتند که ایران از نفوذ خود برای بیرون آوردن آنها از باتلاق عراق استفاده کند. پر واضح است که برخوردهایی از این دست ، همانطور که در سه دهه اخیر منجر به گشایش روزنه ای برای حل مسائل خاورمیانه نشد ، این بار نیز نمی توانست به ایجاد فضایی مساعد برای هم اندیشی و همکاری دو کشور مخصوصا در حل مساله عراق کمک کند. کاخ سفید که مدعی است نظم و دمکراسی را در عراق بعداز " صدام حسین " می‌خواهد مستقر نماید و برای نیل به این هدف هزینه های عظیم انسانی، نظامی و اقتصادی را هم از منابع ملت آمریکا و هم از منابع ملت عراق صرف نموده، بایستی به این مهم توجه داشته باشد که استقرار این دو صرفابا سرنگونی و اعدام یک دیکتاتور و برگزاری انتخابات و روی کار آمدن یک دولت جدید ، بدون درنظر گرفتن مولفه های دیگر ، امکان پذیر نیست . مقام های کاخ سفید و پنتاگون ، زمانی می‌توانند امیدوار باشند که با آبرومندی پای خود را از باتلاق عراق بیرون بکشند که این مولفه‌ها را نه قلدرمآبانه و تحکم آمیز بلکه به شیوه های منطقی و با تعامل با دیگر بازیگران ذی نفوذ منطقه مدنظر قرار دهند. کنفرانس یک روزه امنیتی بغداد که به ابتکار دولت منتخب عراق برای برون رفت از معضل ویرانگر ناامنی این کشور روز ‪۱۹‬اسفندماه جاری با حضور اعضای دائم شورای امنیت ،نمایندگانی از سازمان کنفرانس اسلامی همسایگان عراق و مصر تشکیل شد ، شاید بهترین فرصت برای دولتمردان آمریکا بود که این مولفه‌ها را با بهادادن به طرفهای ذی نفع مورد مداقه قراردهد. اصل احترام به حق حاکمیت و تمامیت ارضی همه کشورهای مستقل منطقه، به رسمیت شناختن منافع مشروع و قانونی این کشورها ، احترام به آراء و خواسته های ملت های منطقه که ازطرق قانونی و مشروع اعلام می‌شود، احترام به مصوبات و قطعنامه های صادره از مراجع رسمی بین‌المللی و عدم برخورد تبعیض آمیز با کشورها از اهم این مولفه‌ها می‌تواند باشد. بدیهی است تا زمانی که ایالات متحده به این مولفه‌ها تن در ندهد و همچنان با تمسک به ریسمانهای پوسیده اطلاعات غلط دشمنان ملت ایران -همان طور که رئیس هیات نمایندگی ایران در کنفرانس امنیتی اخیر بغداد خطاب به هیات نمایندگی آمریکا گوشزد کرد -با بستن اتهامات بی‌پایه واساس خواستار حل مسائل منطقه تنها در راستای منافع خود باشد ، چندان نمی توان به حل مساله عراق امیدوار بود. به گفته صاحب نظران برای برون رفت از معضل کنونی عراق که انفجارات تروریستی کور در هر روز نقطه عطف آن بشمار می‌آید،برگزاری کنفرانسی مانند کنفرانس امنیتی اخیر بغداد تنها می‌تواند نقطه شروعی برای فرایند برقراری صلح پایدار در این کشور جنگزده تلقی شود. همان طور که در بیانیه رسمی صادره از سوی هیات نمایندگی کشورمان در کنفرانس امنیتی اخیر بغداد تاکید شد، جمهوری اسلامی ایران خروج اشغالگران از عراق را شرط اصلی برقراری صلح و آرامش در این کشور می داند و خواستار تعیین یک جدول زمان بندی مشخص برای خروج نیروهای اشغالگر خارجی از عراق است . براساس مواضع شفاف ایران در قبال مسائل منطقه ، ایران همیشه ثبات و آرامش کشورهای همسایه را ثبات و آرامش خود تلقی می‌کند ، بنابراین طبیعی است که نه تنها ،برخلاف آنچه که آمریکایی‌ها ادعا می کنند، در ایجاد ناآرامی‌ها در عراق دخالتی ندارد، بلکه این ناآرامی‌ها را یک مولفه ضد امنیت ملی خود تلقی می‌کند. بر این اساس ، برای نیل به یک ثبات پایدار در عراق ، ایران ضمن حمایت از دولت منتخب این کشور و کمک به تثبیت روند سیاسی قانونی موجود، آمادگی خود را برای افزایش حمایتها و مشارکت در طرحهای بازسازی عراق اعلام کرده است . درهر صورت، برگزاری کنفرانس امنیتی یک روزه بغداد که موافقت با برگزاری همایش بین‌المللی دیگر در ماه آینده میلادی در سطح وزیران خارجه کشورهای شرکت‌کننده ، ملموس‌ترین دستاورد آن بشمار می‌رود ، فی نفسه گام بزرگی برای پایان بخشیدن به روند مرگ بار اقدامات کور تروریستی است . اگرچه تروریستها با انجام یک اقدام انفجاری در نزدیکی محل برگزاری کنفرانس امنیتی بغداد، سعی کردند، این گام را کوچک و متزلزل نشان دهند اما پرواضح است که نشست صمیمانه وزیران خارجه کشورهای مذکور و تجمیع همه اراده های سیاسی موثر منطقه و دنیا در آن می‌تواند زنگها را برای نابودی تروریستها و استقرار نظم ،ثبات و آرامش در این کشور جنگزده به صدا دربیاورد.