جرج‌بوش رئیس جمهور آمریکا یک سلسله رایزنی‌ها با اعضای حزب جمهوریخواه را آغاز کرده تا بلکه بتواند دستکم حمایت آنان را برای پیشبرد راهبرد به اصطلاح جدیدش در عراق جلب کند. مجالس نمایندگان و سنا آمریکا همزمان می‌کوشند با تصویب قطعنامه‌هایی بخش عمده راهبرد جدید بوش یعنی اعزام ‪ ۲۱‬هزار و ‪ ۵۰۰‬سرباز تازه نفس به عراق را به چالش بکشند. همراهی علنی برخی سناتورهای جمهوریخواه با ایده دمکراتها در تصویب این قطعنامه‌ها، دولت بوش را شدیدا سرخورده و در عین حال نگران کرده است. راهبرد جدید بوش در عراق آن طور که رسانه‌های آمریکایی فاش کرده‌اند بر پایه ایجاد تفرقه بیشتر میان گروههای عراقی و در نهایت تسهیل حاکمیت آمریکا بر عراق ، بنا نهاده شده است. سنا قرار است امروز(پنجشنبه) قطعنامه‌ای را در جهت رد طرح بوش بررسی کند. چاک هیگل سناتور جمهوریخواه از نبراسکا و از مخالفین سرسخت راهبرد تازه بوش آشکارا گفته است : این راهبرد پس از جنگ ویتنام شاید بدترین راهبرد سیاست خارجی آمریکا باشد. وی که نامزد احتمالی انتخابات ریاست جمهوری است با مخالفتش با راهبرد بوش به نمادی از مخالفت دو حزب با سیاستهای رییس جمهوری جنگ طلب تبدیل شده است. استنی هویر رئیس اکثریت در مجلس که از اعضای حزب دمکرات است قطعنامه دیگری را به مجلس معرفی می‌کند. همزمان با تشدید این مباحث ، رسانه‌های آمریکایی از جمله روزنامه های کریستین ساینس مانیتور و نیویورک تایمز ، رقم‌های تازه‌ای از هزینه های لشکرکشی بوش به خاورمیانه بویژه افغانستان و عراق را فاش کرده‌اند. نیویورک تایمز در گزارش مفصل خود فهرستی از مشکلات جامعه آمریکا و حتی دنیا را ارائه داده که دولت بوش می‌توانست با همین هزینه جنگ ، آنها را برای سالیان سال حل کند. کریستین ساینس مانیتور نیز با ارائه هزینه‌های جنگ نوشته است که دولت بوش ،حقایق درباره هزینه واقعی جنگ عراق را تحریف کرده است. به نوشته این روزنامه ، دولت آمریکا از سیاست " فعلا قرض کن و بعدا پرداخت کن " استفاده کرده و هزینه جنگ عراق و افغانستان را به هزینه جنگهای کره و ویتنام رسانده است. مردم آمریکا برای این که هزینه جنگ جهانی دوم را پرداخت کنند اوراق قرضه ملی دولت را خریدند. هری ترومن رئیس جمهور وقت آمریکا مالیاتها را بیشتر کرد و هزینه‌های غیرنظامی را کاهش داد تا خرج جنگ کره را فراهم کند در جنگ ویتنام، دولت آمریکا مالیاتها را افزایش داد ولی باز هم نتوانست کسری بودجه را جبران کند. اما در جنگ عراق و افغانستان آمریکا از کارت اعتباری خود استفاده کرده و با اتکا به چین و سایر کشورهای خارجی که حاضر به پرداخت وام به واشنگتن شده‌اند، هزینه هایش را پرداخت کرده است. کریستین ساینس مانیتور نوشته است: آمریکا ماهانه ‪ ۱۰‬میلیارد دلار در عراق و افغانستان هزینه می‌کند و تا آخر امسال کل هزینه جنگ به ‪۶۰۰‬ میلیارد دلار می‌رسد که با حساب تورم معادل هزینه جنگ ویتنام و کره می شود. اما تاثیر واقعی جنگ بر اقتصاد آمریکا با گذشته فرق می‌کند چراکه اقتصاد آمریکا خیلی بزرگتر شده است. در زمان جنگ جهانی دوم برخی از تحلیلگران حساب کردند که آمریکا ‪ ۳۰‬درصد از سود ناخالص ملی خود را هزینه کرده است. در جنگ کره که در سال ‪ ۱۹۵۳‬به حداکثر هزینه خود رسید ‪ ۱۴‬درصد و در جنگ ویتنام ‪ ۹‬درصد سود ناخالص ملی آمریکا هزینه جنگ شد. در جنگ فعلی تاکنون کمتر از یک درصد از ‪ ۱۳‬تریلیون دلار سود ناخالص ملی آمریکا هزینه شده است. "استان کالندر" مدیر اجرایی شرکت ارتباطات کورویس در واشنگتن و تحلیلگر مسایل بودجه گفته است: آمریکا برای ادامه جنگ وام می‌گیرد و هزینه آن به نسل بعدی منتقل می‌شود. وی افزوده است:این جنگ در همین مرحله نیز یکی از پرهزینه‌ترین جنگهایی است که آمریکا تا به حال داشته‌است. ریچارد کوگن یکی از کارشناسان ارشد مرکز بودجه نیز گفته است برخلاف جنگهای دیگر آمریکا این بار مالیات را کاهش داده و هزینه‌های نظامی خود را افزایش داده است...اگر بگوییم که تمامی هزینه جنگ را قرض کرده‌اند بی ربط نگفته ایم." کریستین ساینس مانیتور نوشته است: ارقامی که در رابطه با جنگ جهانی با ترور تاکنون صرف شده گیج‌کننده است. بر اساس کمیته بودجه مجلس حدود ‪ ۴۷۱‬میلیارد دلار تاکنون صرف جنگ شده است. برخی از تحلیلگران معتقدند که جنگ عراق بیشتر از آنچه که کنگره تخمین می زند هزینه ایجاد کرده است. در یک مطالعه که در ژانویه سال گذشته انجام شد و در ماه اکتبر بازنگری شد لیندا بیلمس استاد دانشگاه هاروارد و ژوزف استیگلیتز استاد دانشگاه کلمبیا هزینه بودجه‌ای و اقتصادی جنگ حدود دو تریلیون دلار است. بیلمس در مصاحبه‌ای با کریستین ساینس مانیتور گفته است: کنگره تنها به ارقام نقد و نه هزینه‌های آینده جنگ توجه می‌کند. به عنوان مثال ‪ ۴۲‬هزار کامیون سبک در عراق در حال کار هستند اگرچه هزینه‌ای برای حرکت این کامیونها باید صرف شود ولی جایگزین کردن آنها هزینه اصلی است. او ادامه داد:" این‌ها در هزینه‌های اصلی جنگ منعکس نشده است. نمونه دیگری از این نوع هزینه ها، هزینه مراقبت از مجروحین جنگ است . بیلمس گفت:" پس از این که نتیجه مطالعه ما منتشر شد آنچه که ما را حیرت زده کرد جانبازان ویتنام بود که گفتند"از این که سعی کردید حقیقت را نشان دهید متشکر هستیم ولی این ارقام خیلی کم هستند." او پس از کار با این افراد به این نتیجه رسید که هزینه مجروحین خیلی بیشتر از آن رقمی بود که تخمین زده بود. استیو کاسیاک یک تحلیلگر مرکز ارزیابیهای بودجه‌ای و راهبردی در واشنگتن که کارشناس امور نظامی است، به این روزنامه گفته است تنها پول نقدی که ظرف دو سال گذشته خرج شده سر به آسمان زده است. او تخمین می‌زند که کنگره تقریبا در این مدت ‪ ۳۰۰‬میلیارد دلار بودجه را تصویب کرده است. کاسیاک افزود:" شاید برخی از هزینه‌های اضافی برای تعمیر تجهیزات باشد... ولی می‌توان گفت که این تا حدی مشکوک به نظر می رسد چراکه این قدر زیاد است." دنیس جیکاب رئیس اقتصاددانان در سازمان گالوپ گفت که نظرسنجیها نشان می دهد که مردم نگران جنگ هستند. وی افزود:" ولی آنها نگران هزینه آن نیستند." وی افزود که این تا حدی به این دلیل است که جنگ از طریق روند بودجه فوریتی تامین مالی شده است ولی از طرفی جنگ اقتصاد را بصورتی که جنگهای قبلی مختل کرده بود، بر هم نزده است. با چنین فضایی ، کنگره آمریکا نیز به واقع میان یک دو راهی قرار گرفته است . از یک سو تحت فشار دولت بوش و از طرف دیگر با فشار افکار عمومی مواجه است. اما یک واقعیت در آمریکا قابل کتمان نیست و آن این است که کنگره و نمایندگان و سناتورهای کنگره فقط می‌توانند حرف بزنند و مصوبه تصویب کنند اما بوش الزامی به اجرای آنها ندارد. بوش از چنان قدرتی طبق قانون اساسی آمریکا برخوردار است که با وجود مخالفت کنگره و حتی مردم می‌تواند نیرو به عراق اعزام کند و برای ادامه جنگ ، از بودجه کشور هزینه کند. در هر دو حزب آمریکا نیز نمایندگان و سناتورهایی هستند که طرفدار بوش می‌باشند و در نتیجه نمی‌توان انتظار داشت در کنگره مصوبه‌ای با رای دو سوم نمایندگان تصویب شود تا بوش نتواند آن را وتو کند. هیلاری کلینتون سناتور دمکرات از ایالت نیویورک روز چهارشنبه در گفت و گویی با شبکه ان بی‌سی گفت که باید سقفی برای تعداد نیروها در عراق معین شود و من با شدت دادن به جنگ مخالفم. کریس شیز نماینده جمهوریخواه نیز گفته است که حمایت او از طرح بوش بستگی به این دارد که دمکراتها چه طرحی ارائه بدهند و تنها در صورتی از افزایش نیرو حمایت می‌کند که عراقی‌ها تضمین بدهند با هم توافق دارند! ساکسی چمبلیس و جان سانونو سناتورهای جمهوریخواه گفتند که طرح بوش می تواند موفق شود ولی تنها در صورتی که عراقیها سهم نفت را بین خود تقسیم کنند و به اهداف سیاسی مشخص شده برسند. حداقل هفت سناتور جمهوریخواه اعلام کرده‌اند که با افزایش نیرو مخالف هستند. سم براونبک از کانزاس، هیگل، نورم کلمن از مینسوتا، گوردون اسمیت از اورگون، جرج ووینوویچ از اوهایو، سوزان کالینز از مین و المپیا اسنو از مین مخالف افزایش نیرو هستند. کاخ سفید هشدار داده که هر گونه قطعنامه مخالفت با طرح بوش ممکن است از حمایت از نیروهای نظامی آمریکا جلوگیری کند. بوش قرار است سه‌شنبه آتی سخنرانی سالانه خود را در جمع اعضای کنگره ارائه کند و به نظر می‌رسد که بخش عمده‌ای از این سخنرانی به ضرورت همراهی کنگره با سیاستهای جنگ‌طلبانه اش اختصاص داشته باشد.