اسکات ریتر بازرس سابق سازمان ملل متحد در امور تسلیحات کشتار جمعی تاکید کرد که برنامه هسته ای ایران نمی تواند برای ساخت تسلیحات مورد بهره برداری قرار گیرد و لذا هیچ تهدیدی برای صلح جهانی نیست. به گزارش واشنگتن پریزم، ریتر در ادامه صحبت خود با اشاره به تجربیات 7 ساله بازرسی درعراق گفت : باید بین داشتن فناوری هسته ای و دستیابی به سلاح اتمی، تفاوت قائل شویم. این بازرس سابق که در اوکلند کالیفرنیا سخن می گفت، با بیان مشاهدات و تجربیات خود از پیچیدگی های غنی سازی اورانیوم، افزود: هرچه می گوید بر اساس اطلاعاتی است که آژانس بین المللی انرژی اتمی، منتشر کرده است. وی سپس با شوخی به حاضران گفت که حرف هایش در صورتی نادرست خواهد بود، که مدیرکل آژانس دروغ گفته باشد. وی در ادامه سخنرانی خود همچنین با اشاره به حمله آمریکا به عراق و همچنین طرح دولت بوش برای حمله به دیگر کشورها می گوید : در وزارت دفاع آمریکا تهیۀ چنین برنامه هایی درباره خیلی از کشورهای جهان، و حتی آنهایی که به نظر می رسد رابطۀ دوستانه ای با آمریکا دارند، انجام شده است و درباره ایران، دولت بوش هم به لحاظ فلسفی و هم به لحاظ عقیدتی، در سال ۲۰۰۴(۱۳۸۳) و هم اکنون و به همان اندازه، به این برنامه معتقد است، چنانچه درمارس ۲۰۰۶ (اسفند ۱۳۸۴) می بینیم که دراستراتژی امنیت ملی آمریکا، ایران مهمترین خطر برای ایالات متحده، قلمداد می شود." بازرس ارشد سابق سازمان ملل متحد که در 30 مأموریت بازرسی، 14 بار ریاست هیئت بازرسان این سازمان را به عهده داشت و کتاب وی تحت عنوان هدف ایران: برنامه کاخ سفید برای تغییررژیم ایران، منتشر شده است، در ادامه در پاسخ به این سؤال که در مصاحبه ای اشاره کرده بودید که آمریکا تا پیش از انتخابات هفتم نوامبر سال ۲۰۰۶ (۱۶ آبان ۱۳۸۵)، علیه ایران اقدام خواهد کرد،ولی این گونه نشد؛ چه می گویید، پاسخ داد: من اشاره کردم که تا این زمان ایالات متحده، مقدمات چنین برنامه ای را آماده خواهد کرد." ریتر با اشاره به مراسم معرفی رابرت گیتس وزیر جدید دفاع آمریکا، گفت : در این مراسم یکی ازخبرنگاران از وی (گیتس) پرسید آیا گمان می کنید که ایران برنامۀ سلاح اتمی را دنبال می کند، و او گفت، بله! اما کسی از وی سوال نکرد که چه شواهد و قرائنی برای این کار وجود دارد. وی تصریح کرد که البته بوش نسبت به گذشته بسیار ضعیف تر شده و با توجه به گزارش کمیته بیکر-هملیتون، این موضوع آشکار به نظر می رسد. کمیته ای که پس از ارائه گزارش آن، نیویورک تایمز با عبارت سرانجام یک عاقل در سیاست خارجی آمریکا پیدا شد، از آن نام برد.