یوری آونری سایت عملیات روانی- سازمان امنیت رژیم صهیونیستی (شین بت) هشدار داده است که خروج از غزه ممکن است منجر به اوج گرفتن تروریسم صهیونیستی با هدف جلوگیری از تخلیه شهرک‌ها شود. این سازمان به توصیف سه سناریوی احتمالی مختلف در این زمینه می‌پردازد شامل: قتل شارون، شورش علیه مساجد مقدس بیت‌المقدس و قتل عام اعراب. از میان این سه سناریو، کشتار اعراب آسان‌ترین و مؤثرترین راه است که منجر به ایجاد آشوب می‌شود و پلیس را مجبور می‌سازد که نیروهای خود را از مناطق دردست تخلیه فراخواند که نتیجه آن توقف تخلیه شهرک‌هاست. اقدام تروریستی اخیر یک صهیونیست در حمله به اتوبوس اعراب منجر به مرگ چهار نفر فلسطینی و قتل وی توسط جمعیت خشمگین گردید و پلیس مجبور به فراخوانی بیش از یک هزار نفر نیرو از مناطق در حال تخلیه غزه شد که این امر فضای بیشتری برای فعالیت افراطیون صهیونیست در شهرک گوش کاتیف داد. پرسش‌هایی که در اینجا مطرح می‌شود عبارتند از: اگر شین بت از وقوع این حادثه اطلاع داشته و نسبت به آن هشدار داده، چرا مراقبت و کنترل افراطیون را افزایش نداده است؟ این حمله تروریستی در یکی از شهرک‌ها که مرکز شبه نظامیان کاچ است روی داده که به خونریزی و سبعیت مشهورند. خود فرد مهاجم بارها به دلیل فعالیت‌های افراطی در گذشته دستگیر شده بود. چرا فرماندهان این صهیونیست با وجود آن که می‌دانسته‌اند وی همراه با اسلحه‌اش فرار کرده، هیچ اقدامی انجام ندادند؟ در واقع مادر این صهیونیست که پیش‌بینی می‌کرد فرزندش قصد دارد دست به چه کاری بزند، مرتباً از ارتش می خواسته که او را بیابند و خلع سلاح کنند. اینها پرسش‌های ساده‌ای هستند. پرسش‌های دیگری نیز مطرح هستند که پاسخ دادن به آنها دشوارتر است. چرا به شبه نظامیان کاچ اجازه داده می‌شود که با کبر و غرور جولان بدهند و خود را مجاز به هر عملی بدانند؟ این گروه از دوازده سال پیش گروهی تروریستی شناخته شده و فعالیت آن ممنوع شده است. این بدان معناست که پیروان آن یا حامیان آن به هر شکل، تروریست قلمداد می‌شوند. گروه کاچ گروهی فاشیست است که خواهان قتل اعراب، انتقام جویی، بیرون راندن تمامی اعراب از فلسطین و برقراری حکومتی ضد دموکراتیک در آن می‌باشد. مؤسس این گروه میرکاهان بود که در آمریکا به قتل رسید و باروخ گلدشتین، عامل قتل عام مسجد هبرون را تقدیس می‌کرد. اما سالهاست که اعضای کاچ بدون هیچ مانعی در کشور جولان می‌دهند و به قتل فلسطینیان در سرزمین‌های اشغالی می‌پردازند. گاهگاهی یکی از آنان دستگیر اما پس از چند روز آزاد می‌شود. حتا اگر پای یکی به دادگاه کشیده شود، روال قضایی دادگاه به جریانی تصنعی و ظاهرسازی تبدیل می‌گردد. از همه بدتر: در خلال سالیان اخیر با اعضای کاچ همچون ستارگان تلویزیونی رفتار شده است. پیام‌های آنها که ترویج عقایدشان است مکرراً از تلویزیون طی مصاحبه‌هایشان پخش می‌شود، آنها در مراسم تشییع جنازه قربانیان فلسطینی و محاکمه اعراب حاضر می‌شوند و شعار «مرگ براعراب» سر می‌دهند و از طریق تلویزیون به جذب نیرو و مسموم کردن اذهان جوانان می‌پردازند. به هر کجا در اسراییل که سفر کنید تصاویر میرکاهان و شعارهایی همچون «درود برکاهان» «مرگ براعراب» را با لوگوی مشت بسته آن مشاهده می‌کنید. هیچ کس جرأت ندارد آنها را بردارد. دلیل آن ساده است: درست مانند آلمان دهه 20 و 30 که پلیس با فاشیست‌ها همچون «میهن پرستان منحرف» یا «شهروندان خوبی که تحت تأثیر احساساتشان قرار گرفته‌اند» برخورد می‌کرد. ارگان‌های دولتی نیمه سرّی صهیونیست سالهاست از اعضای کاچ برای نظارت و کنترل فعالیت‌های غیرقانونی استفاده می‌کنند. پرسش مهم دیگر به ارتباط میان قاتلان صهیونیست و مخالفان عقب‌نشینی از غزه، به خصوص شورای یشا (شورای رهبری خود خوانده شهرک‌نشینان صهیونیست برای مبارزه علیه طرح خروج از غزه) مربوط است. هنگامی که در مصاحبه‌ای تلویزیونی از یکی از اعضای این شورا چنین سؤالی پرسیده شد، وی برآشفت. اصل این پرسش برای آنها به مثابه یک توهین است. اما واقعیت این است که رهبران یشا، افرادی نیرنگ باز هستند. آنها می‌دانند که اگر هوا دارانشان به سربازان یا مردم حمله کنند، حمایت عمومی را از دست خواهند داد. آنها به ترویج مسالمت و صلح می‌پردازند و شعارشان «ما شما را دوست داریم» است اما اگر به تظاهرات آنها توجه کنید می‌توانید افراد گروه کاچ را در بین آنها مشاهده کنید که پرچم‌های کاهان را به دست گرفته‌اند. به نظر می‌رسد رهبران شورای یشا هیچ اعتراضی به حضور آنان ندارند. همچنین رهبران یشا هیچ‌گاه میان خود و خاخام‌های افراطی که خشونت را ترویج می‌کنند، فاصله‌ای قایل نمی‌شوند. این خاخام‌ها به شارون و کنست ناسزا می‌گویند و بذرهای تنفر را در اذهان پیروانشان می‌کارند. پس از حمله صهیونیست افراطی به اتوبوس اعراب، رهبران یشا در تلویزیون ظاهر شدند و به محکوم کردن این اقدام پرداختند اما در بین سخنانشان به بحث تخلیه اشاره کردند و آریل شارون را مسبب همه این جنایات دانستند. هیچ توجیه کلامی نمی‌تواند شورای یشا را از مسؤولیت این قبیل اقدامات واقداماتی که در آینده رخ خواهد داد، مبرا کند. هر چه «نافرمائی مدنی» افراطیون راستگرا بیشتر به شکست انجامد، بیشتر آنها به خشونت و قتل روی می‌آورند. جالب نیست که واژه یشا هم وزن واژه «پشا»ست که در زبان عبری به معنی جنایت است؟ یوری آونری یک فعال صلح طلب یهودی است که از تشکیل کشور مستقل فلسطینی حمایت می‌کند. وی سه دوره عضو پارلمان رژیم صهیونیستی (کنست) بوده و مؤسس سازمان بلوک صلح می‌باشد.