سرانجام انتظار امریکایی ها پس از ماهها به سر آمد و گزارش کمیته بیکر-هامیلتون پس از ماهها مباحثه، بدون تعیین زمان مشخص برای خروج نیروهای عراقی از عراق منتشر شد، گزارشی که به اعتقاد آگاهان ، روح حاکم بر آن ، «فرار آبرومندانه» ارتش امریکا از عراق است. در همین ارتباط، نیویورک تایمز نوشته است: طبق گفته افراد آشنا به بحثهای کمیته بیکر و همیلتون - گروه دو حزبی تحقیقات عراق- این کمیته روز چهارشنبه با اجماع، گزارش نهایی خود را مبنی بر خروج تدریجی ‪ ۱۵‬تیپ رزمی آمریکا از عراق، تایید کرد اما هیچ جدول زمانبندی مشخصی برای این خروج تعیین نکرد. به نوشته نیویورک تایمز ،این گزارش که توسط هر ‪ ۱۰‬عضو این گروه به تصویب رسیده، قرار است که هفته آینده به رییس جمهوری ارائه شود. این گروه توسط جیمز بیکر و لی همیلتون رهبری می‌شود. «این گزارش گزینه‌ای است که از میان رویکردهای بسیار متفاوتی که از ماه مارس تاکنون در این گروه مورد بحث و بررسی قرار گرفته، انتخاب شده است، ضمن اینکه هیچ جدول زمانی برای این خروج تعیین نشده، چرا که جرج بوش با ذکر چنین امری مخالف بوده است. » اما در این گزارش بر این امر تاکید شده است که تعهد نیروهای آمریکایی نباید نامحدود و بی‌انتها باشد. توصیه‌های این گروه که به درخواست کنگره تشکیل شده ،الزام‌آور نخواهند بود. به گفته یکی از افرادی که در بحث‌های این کمیسیون شرکت کرده است، « هیچ اضطراری برای دستیابی به یک راه حل سیاسی مورد نیاز، وجود ندارد مگر اینکه دولت نخست وزیر عراق نوری المالکی باور داشته باشد که بوش تحت فشار باید نیروهایش را از عراق خارج کند.» این گزارش توصیه می‌کند که جرج بوش هرچه زودتر نیت خود برای شروع خروج نیروها از عراق را اعلام دارد. افرادی که با زبان مباحثات این گروه آشنا هستند،می گویند که پیام نهفته در این گزارش این است که عملیات خروج نیروها باید از سال دیگر آغاز گردد. در این گزارش ذکر نشده است که آیا آن ‪ ۱۵‬تیپ رزمی که بخش عمده نیروی آمریکا در عراق را تشکیل می‌دهند،به کشور بازگردانده خواهند شد و یا فقط به مقرهای خود در عراق و یا کشورهای همسایه خواهند رفت یک تیپ به طور معمول بین سه تا پنج هزار نفر نیرو دارد. همزمان با اینکه کمیسیون به مناظرات دو و نیم روزه خود در واشنگتن پایان داد، گروه در بیانیه‌ای خبری گفت که به اجماعی دست یافته است و گزارش را چهارشنبه هفته آینده در اختیار رییس جمهور،کنگره و عموم مردم خواهد گذاشت. بیکر و همیلتون به اعضای گروه هشدار داده‌اند که در مورد مفاد این گزارش با کسی صحبت نکنند. اما چهار تن از افرادی که در مناظرات حضور داشته و نگرشهای گوناگونی داشتند،با استفاده از عباراتی که دارای معنای وسیعی هستند به صحبت در مورد نتایج گزارش پرداختند و گفتند که آنچه آنها گفته‌اند ممکن است برداشت های غلطی از یافته‌های این گروه باشد.برخی دیگر نیز نگران این هستند که این گزارش ممکن است بسیار دیر هنگام باشد. یکی از افرادی که در مباحثات کمیسیون عراق حضور داشته است،گفت: «من گمان می‌کنم که ما یک نقش سازنده‌ای ایفا کردیم اما از همان ابتدا ما نگران این بودیم که کل این مباحث بواسطه حوادث احتمالی نادیده گرفته شود.» همزمان با بالا گرفتن صحبت‌ها در مورد نتیجه‌گیری گروه مطالعات عراق، ژنرال پیتر پیس رییس ستاد مشترک گفت که دو تا سه گردان رزمی از مناطق دیگر به بغداد آورده شده‌اند تا کمبود امنیت دراین منطقه را جبران کنند. یکی دیگر از مقامات پنتاگون گفت که این نیروهای اضافی از تیپی از موصل به بغداد آورده شده‌اند.این نیروها به خودروهای تندرو و زره پوش «استریکر» تجهیز شده‌اند. بر اساس گفته افرادی که در مناظرات شرکت داشته‌اند،بخش اعظم گزارش نهایی کمیسیون روی این توصیه متمرکز است که ایالت متحده آمریکا ابتکار عمل تهاجمی تر و فعالتری نسبت به آنچه که بوش تاکنون سعی کرده پیش بگیرد را در منطقه خاورمیانه به اجرا بگذارد ،برنامه‌ای که شامل تعامل مستقیم با ایران و سوریه نیز بشود. این ارتباط ها در ابتدا می‌توانند در چهارچوب یک کنفرانس بین‌المللی در مورد عراق و یا مسایل گسترده تر صلح در منطقه باشند،مانند وضعیت اسراییل و فلسطین، اما درنهایت این تماسها باید شامل مذاکرات مستقیم و سطح بالا با تهران و دمشق گردد. بوش تا کنون چنین تماسهایی را نپذیرفته و همینطور مسئله خروج از عراق را رد کرده است. او روز پنجشنبه گفت :«یک چیزی هست که من آنرا انجام نخواهم داد و آن این است که من نیروها را از میدان نبرد تا قبل از تکمیل عملیات بیرون نخواهم کشید.» اعضای کمیسیون در روزهای اخیر گفته‌اند که آنها باید در مورد چنین بیانیه‌هایی بررسی‌های لازم را به عمل آورند و یا آنکه همانطور که یکی از آنها گفته است «ما باید بحث ملی را از مطلب ادامه وضعیت کنونی به این موضوع تبدیل کنیم که چگونه باید راه خروج را در پیش بگیریم .» افراد نزدیک به کمیته گفته‌اند گزارش آنها ممکن است پوشش سیاسی لازم در اختیار جمهوری خواهان بگذارد تا آنها از برخی قسمتهای استراتژی پیش گرفته شده از سوی جرج بوش،خود را کنار بکشند گرچه برخی از دموکراتها ممکن است ادعا کنند که در این گزارش هیچ ضرب الاجلی تعیین نشده است. در حالی که کاخ سفید مشغول بازبینی در استراتژی خود می‌باشد،طراحان پنتاگون نیز با نگریستن در فراسوی تقویت فوری نیروها در بغداد، مشغول بررسی این مطلب هستند که آیا نیاز به فراخوانی بیشتر نیروهای ذخیره برای پاسخ به نیازهای موجود در پایتخت عراق وجود دارد یا خیر.به طور خاص اینکه ارتش حدود سه هزار مهندس رزمی را از نیروهای ذخیره فراخوانده است. پیشنهاد گروه عراق باعث افزایش کلی شمار نیروها در بغداد نخواهد شد، اما این مسئله بحث برانگیز است چرا که این پیشنهاد خواستار فرستادن واحدهایی می‌شود که در طی سالهای گذشته در عراق مستقر بوده‌اند، این اقدامی می‌باشد که مقامات گارد ملی سعی در اجتناب از آن داشته‌اند. مقامات می‌گویند که این اقدام تا کنون به تصویب دولت بوش نرسیده است اما این تصمیم ممکن است طی هفته‌های آینده اتخاذ شود و اولین گروه از نیروهای اضافی ممکن است در بهار سال آینده به عراق وارد شوند. مقامات نظامی آمریکایی گفته‌اند که نیروهایی که‌راهی بغداد می‌شوند، جایگزین نفرات تیپ ‪ ۱۷۲‬استرایکر می‌شوند که به پایگاه خود در آلاسکا باز خواهند گشت و نکته دیگر اینکه هیچ افزایشی در شمار نیروهای مستقر در پایتخت عراق صورت نخواهد گرفت. در حقیقت،به گفته یکی از افسران، شاهد یک کاهش اندک در شمار نیروها خواهیم بود که با تکمیل جایگزینی رفع خواهد شد. گروه مطالعات عراق، همزمان با برگزاری آخرین جلسه خود در واشنگتن، به شهادت سناتور جان کری دمکرات از ایالت ماساچوست که خواهان تعیین دقیق جدول زمانی برای خروج است و شهادت سناتور جان مک کین از ایالت اوهایو که خواستار افزایش نیروها برای به دست آوردن کنترل در عراق می‌باشد، گوش دادند. همچنین دو وزیر خارجه سابق آمریکا یعنی هنری کیسینجر و جرج شولتز هم برای کمیسیون سخنرانی کردند. گرچه استراتژی دیپلماتیک بخش عمده گزارش را به خود اختصاص می‌دهد اما این توصیه‌های نظامی بود که بیشترین بحث و مناظره را برانگیخت. به گفته آشنایان با مذاکرات کمیسیون، پیش نویس گزارش تهیه شده تحت مدیریت بیکر و همیلتون با گزارش دیگری که توسط اعضای دموکرات کمیسیون تهیه شده بود،منافات داشت، چرا که دمکراتها در گزارش خود زمان دقیقی نیز برای خروج تعیین کرده بودند و نوشته بودند که خروج تیپهای رزمی باید تا پایان سال دیگر تکمیل گردد اما در نهایت این دو پیشنهاد با هم ترکیب شد. اگر این پیشنهاد از سوی بوش اتخاذ شوند، تیمهای آمریکایی تمرینی بیشتری در داخل نیروهای عراقی مستقر خواهند شد تا در آخرین اقدام،تلاش شود ارتش عراق برای مبارزه آماده گردد. این اقدامی است که در پیشنهاد اخیر استفن هدلی مشاور امنیت ملی به بوش ارائه شده بود. یکی از اعضای کمیته تحقیقات عراق گفته است: گمان می‌کنم که همه از نتیجه‌ای که ما به آن رسیده‌ایم راضی هستند،این نتیجه نه یک «قطع حضور و فرار» است و نه یک «ادامه راه کنونی». وی می‌گوید:«آنهایی که خواستار خروج فوری از عراق هستند،این تصمیم را دوست نخواهند داشت اما نتیجه نهایی کمیته کاملا با استراتژی کنونی بوش نیز متفاوت است.» این گزارش همچنین انعطاف پذیری خوبی را در اختیار فرماندهان نظامی و در نتیجه رییس جمهور می‌گذارد تا خود در مورد زمان و نحوه خارج کردن تیپهای نظامی از عراق تصمیم بگیرند. حاضران در جلسات کمیته می‌گویند در تمام طول مباحثات، جیمز بیکر که در زمان جرج بوش پدر سمت وزیر خارجه را بر عهده داشت و نقش اصلی را در استراتژی پیروزی بخش برای بوش در بازشماری آرای فلوریدا در سال ‪۲۰۰۶‬ ایفا کرد، هیچ تمایلی از خود نشان نداد تا یک جدول زمانی برای خروج در گزارش وارد شود. بیکر نیز به آنچه که جرج بوش آنرا خطر نامیده است،اشاره کرد و گفت که هر ضرب الاجل مشخصی به مثابه دعوتنامه‌ای خواهد بود برای شورشیان و گروههای فرقه‌ای برای اینکه تا زمان خروج آخرین سرباز آمریکایی صبر کرده و سپس برای براندازی دولت فعالیت کنند اما دمکراتهای حاضر در کمیته با ابراز تردید نسبت به این گفته بیکر، تصریح دارند که بیکر فقط نمی‌خواست با وارد کردن استراتژی خروج که بوش آنرا بارها رد کرده است،رییس جمهور را شرمنده سازد. اعضای هیات به شیوه‌های گوناگون البته به غیر از تعیین ضرب الاجل سعی کرده‌اند تا به عراقیها نشان دهند که آمریکا همیشه و برای ابد از دولت عراق در قالب نظامی، حمایت نخواهد کرد. آنچه که این کمیته به آن دست یافته است،به مثابه یک سازش کلاسیک در واشنگتن است، گزارشی که هیچ جدول زمانی مشخصی در آن تعیین نشده اما به نظر می‌آید که نهفته در بین خطوط،جدولی وجود داشته باشد.» نیویورک تایمز در پایان‌گزارش خود نوشته‌است: «همانطوری که یکی از افسران نظامی دخیل در استراتژی عراق گفته اکنون مساله این است که تحقیق مذکور برای بوش شبیه به یک جدول زمانی نباشد ولی برای نوری المالکی باشد.»