سایت عملیات روانی_همزمان با تلاش رژیم صهیونیستی جهت یافتن میانجی برای جلوگیری از استمرار ناکامی هایش در برابر حزب الله لبنان، نمایندگانی از اروپا و آمریکا به خاورمیانه اعزام شده اند. رژیم اشغالگر قدس و متحدان غربی آن در حالی که گمان می کردند تهاجمات این رژیم به لبنان بدون واکنش جدی مواجه خواهد شد در برابر سد حزب الله و مقاومت ملت لبنان قرار گرفتند. استمرار مقاومت و شکستهای پیاپی صهیونیستها موجب شد تا سران این رژیم خواستار حضور میانجی برای حل بحران به نفع این رژیم شوند. در حالی که طی روزهای آغازین جنگ، دولتهای غربی راه سکوت را در پیش گرفته بودند با توسعه ابعاد آن، در حمایت از تل آویو موضع گیری نمودند. آنچه در تحولات اخیر لبنان حائز اهمیت است ، حضور همزمان نمایندگان 3 کشور اروپایی آلمان ، انگلیس ، فرانسه در کنار امریکا در خاورمیانه است . بر اساس گزارشات منتشره فلیپ دوست بلازی وزیر خارجه فرانسه ، والتر اشتاین مایز وزیر خارجه آلمان ، کیم هاولس مسئول خاورمیانه ای انگلیس و در نقطه مقابل کاندولیزا رایس وزیر خارجه امریکا به خاورمیانه وارد شدند. هر چند این افراد به عنوان پایان دادن به درگیری ها در منطقه حضور یافته اند ، اما در مذاکرات و نحوه برخورد آنها چند نکته حائز اهمیت است: نکته قابل تامل این است که آنها محور مذاکرات خود در خاورمیانه در ابعادی خاص با جهت گیری تعیین شده ای ، پی گیری می کنند. نخست؛ این افراد تاکید کرده اند که با نمایندگان حزب الله مذاکره و دیدار نخواهند داشت ثانیا محور سفرهای آنها ،‌مصر، اردن ، سرزمینهای اشغالی فلسطین و برخی کشورهای حاشیه خلیج فارس (عمان، امارات) عنوان شده است . بر این اساس دلایل و اهداف مذاکرات این افراد را در چند بعد می توان مورد ارزیابی قرار داد. 1- عدم دیدار این افراد با نمایندگان حزب الله حکایت از آن دارد که آنها همچنان حزب الله را گروهی به زعم خود تروریست و نامشروع قلمداد می کنند که عامل بی ثباتی در منطقه است. به عبارتی دیگر آنها با این اقدام تلاش دارند تا ماهیت حزب الله را همچنان نادیده گرفته و با آن مخالفت نمایند . در همین حال آنها چنان وانمود می کنند که حزب الله آغازگر جنگ بوده لذا مذاکرات با آن امری نادرست می باشد و صرفا با ید از طریق قطعنامه 1559 با آن برخورد کرد. 2- از نکات قابل تامل در رفتار این نمایندگان دیدارهای آنها با سران کشورهایی است که دارای روابطی مثبت با رژیم صهیونیستی می باشند. آنها در راس سیاستهای خود مذاکره با مصر و اردن را تعیین کرده اند . این اقدام اولا بیانگر این حقیقت است که غرب برای حل بحران به نفع رژیم صهیونیستی تلاش می کند . ثانیا با محور قرار دادن این دو کشور تلاش دارد تا میان کشورهای اسلامی به عنوان حامیان لبنان و حزب الله و مخالفان آن اختلاف ایجاد نماید. (در طی روزهای اخیر شاهد وحدت جهان اسلام در حمایت از حزب لله بوده ایم که غرب تلاش دارد تامانع از استمرار آن گردد.) ثالثا از سیاستهای غرب کاهش محوریت عربستان و سوریه در تحولات منطقه ای می باشد . در این چارچوب آنها همواره تلاش کرده اند تا به نوعی محور تحولات خاورمیانه را معطوف به سایر کشورهای عربی از جمله مصر و اردن و برخی دیگر از کشورهای حوزه خلیج فارس نمایند. رابعا از نکات قابل تامل در عملکردهای منطقه ای واکنش شدید مردم مصر و اردن به جنایات اشغالگران قدس می باشد. بر این اساس می توان گفت که حضور نمایندگان خارجی در این کشورها می تواند تلاشی برای بررسی وضعیت کنونی و به نوعی حمایت از دولتها در برابر خواسته های ملتهایشان باشد. بر این اساس می توان گفت که حضور نمایندگان 3 کشور اروپایی و امریکا در خاورمیانه نه در راستای حل بحران بلکه در چارچوب سیاستهای بلند مدت آنها صورت می گیرد که دگرگونی در نحوه چینش بازیگران و ایجاد زمینه هایی برای حضور فعالتر در منطقه از ابعاد اصلی این اقدامات می باشد. چنانکه اشخاص پیش و پس از ورود به منطقه بر عدم پایان مناقشات در کوتاه مدت تاکید و خواستار بررسی موضوع در اجلاس در خارج از منطقه (ایتالیا) شده اند. براین اساس در شرایط کنونی نمی توان انتظار مثبتی از عملکرد کشورهای اروپایی و امریکا در حل بحران داشت ، بویژه اینکه شرایط و اهداف آنها از جانب حزب الله و گروههای مقاومت قابل پذیرش نمی باشد. در نهایت می توان گفت در مقطعی که غرب و امریکا برای حمایت از رژیم صهیونیستی و ایجاد تغییر در خاورمیانه (حذف مقاومت و ایجاد مرزهای جغرافیایی جدید) فعالشده اند جا دارد تا گروههای مقاومت و جهان اسلام با حفظ اتحاد و یکپارچگی برای استمرار مقاومت تلاش نمایند تا مانع از تحقق بازی جدیدی شوند که غرب و رژیم صهیونیستی آن را در قالب طرح صلح ارائه داده اند. چرا که نتیجه این بازی حذف مقاومت و تقویت دوباره صهیونیستها در منطقه می باشد امری که لطمات بسیاری بر پیکره جهان اسلام و اهداف آن بویژه تحقق آرمان تشکیل کشور مستقل فلسطینی به پایتختی قدس شریف می شود.