ارل پریگنتیز - نمی‌دانم چرا دولت بوش رسانه‌های آمریکا را تا این حد محدود می‌کند. من دربارة تزویر صحبت می‌کنم. همان‌گونه که راه‌های بسیاری برای برخورد با مسأله شخصی بیل کلینتون وجود داشت، می‌توانستیم اجازه ندهیم تا جورج بوش جوانان ما را به کشتن داده و میلیاردها دلار سرمایه ما را هدر بدهد. بیانیة فوق سری دولت بریتانیا که روزنامة تایمز لندن آن را منتشر کرد، ثابت می‌کند که بوش بنابر هیچ یک از دلایلی که برای مردم خود بازگو کرده است، به عراق حمله نکرده؛ به دلیل وجود سلاح‌های کشتار جمعی و یا استقرار دموکراسی نیز این کشور را مورد تاخت و تاز قرار نداده است. اما دلیل تهاجم بوش به عراق چه بوده است؟ دست کم هیچ یک از اعضای کابینة بوش به یک پاسخ قانع کننده نرسیده‌اند. هیچ جمهوریخواه وطن پرستی وجود ندارد که عقیده داشته باشد بوش با ایجاد بذر کینه و نفرت در دل مسلمانان جهان، آمریکا را ایمن‌تر کرده است. با وجود این، جمهوریخواهان به بوش اعتماد کامل دارند. وقتی او می‌گوید برای محافظت از آنها در برابر تروریست‌ها به یک کشور نظامی نیاز دارد، آنها حرف او را باور می‌کنند. اما چه کسی ما را از دست نظامی‌گری بوش نجات خواهد داد؟