سایت عملیات روانی_ بدون شک تاریخ و هویت فرهنگی ایرانیان همواره به دلیل غنای محتوایی آن از جایگاه ویژه‌ای در جهان برخوردار بوده است. سرزمین کهن ایران با تاریخی چند هزار ساله میراث‌دار بخش عمده‌ای از تمدن بشری بوده و جای جای آن جلوه‌های ویژه‌ای از این تمدن را به نمایش درآورده است. بدیهی است که فرزندان ایران اسلامی پاسداری و حفظ و حراست از این میراث فرهنگی را به عنوان وظیفه‌ای ملی و مذهبی برمی‌شمارند و تک تک آحاد ملت اسلامی در برابر هجمه ناروا و چپاول‌گری‌های بیگانگان نسبت به دستبرد به این خزانه خود را مسؤول می‌دانند. یکی از عمده‌ترین مباحث میراث فرهنگی که طی هفته‌های اخیر در هیاهوی دستگاه تبلیغاتی غرب بر سر پرونده هسته‌ای ایران گم شده است و در اقدام متجاوزانه دیگری از سوی غرب، مورد تهاجم قرار گرفته است، موضع الواحی است که به گمانی از قدمتی دوهزارو پانصد ساله برخوردارند و طی کاووش ‌هایی که توسط محققان مؤسسه شرق شناسی دانشگاه شیکاگو در دهه 10 و 20 از خرابه‌های تخت جمشید نبش شده‌اند و به عنوان امانت مطالعاتی به آمریکا انتقال یافته‌اند. موضوعی که طی آن دادگاه‌های محلی آمریکا به بهانه واهی حمایت ایران از تروریسم سعی دارند با به حراج گذاشتن این الواح پس از 71 سال به ظاهر غرامت جمعی مدعی خسران را بپردازند. در این که مردم و دولت ایران حامی ملت قهرمان فلسطین در همه حال و هر موقعیتی است، شکی نیست و حمایت از آرمان‌های فلسطین و مقابله با هر نوع استعمار پیشگی و تجاوزگری از اموال اعتقادی و ملی فرزندان قهرمان ایران است. اما جای این پرسش باقی است که چرا دولت آمریکا که مدعی تمدن ، اخلاق و عدالت است، چنین جائرانه تمام تعهدات بین‌المللی و کنوانسیون‌های قانونی را زیرپا می‌گذارد و به صراحت برخلاف تعهدات ذیل توافقنامه الجزایر ، بدون توجه به الزامات دیوان داوری لاهه به صدور حکم در ضبط و حراج این آثار می‌پردازد؟ علاوه بر این چه چیز در محتوای این الواح نهفته است که جائران آمریکایی و قضات و وکلای خودفروخته آن سعی در عدم بازگرداندن این الواح به صاحب اصلی آن یعنی ملت ایران دارند. شاید از پس محتوای الواح تاریخ صیهون خدشه‌دار شود و شاید بتوانند از رهگذر آن طرفی ببندند و نسخه‌ای جدید برای سرپوش نهادن بر رفتارهای ظالمانه خود در سرزمین‌های اشغالی بیابند. به اعتقاد نگارنده سکوت در برابر این خدشه فرهنگی و عدم توجه به عواقب ناشی از این سکوت پذیرفتنی نبوده و بر تمام روشنفکران ، نخبگان ، جوانان، دانشجویان و دانش پژوهان و اقشار ملت است که در بازپس گیری این خزانه گرانبها همت گمارند و از سوی دیگر با افشاگری و استدلال آگاهانه خود پرده‌ای دیگر از رویکردهای استعمار نو را فاش سازند.