پاتریک بوچانان سایت عملیات روانی – با آغاز حملات نیروهای هوایی و دریایی رژیم صهیونیستی علیه لبنان، آخرین امید بوش برای موفقیت سیاست‌های خود در خاورمیانه، نقش بر آب شد. قبل از این حملات دستیابی کشورهای خاورمیانه از جمله ایران به فناوری هسته‌ای و پیروزی گروه‌های اسلامی در انتخابات کشورهایی چون مصر، لبنان، فلسطین، عراق و ایران، سیاست‌های بوش در خاورمیانه را به چالش کشیده بود. حمله گسترده ارتش اسراییل به کشور بی‌دفاع لبنان – انهدام فرودگاه، مخازن سوخت، شبکه‌های آب و برق، پل‌ها و جاده‌ها و کشتار غیرنظامیان – به خوبی حماقت بوش در حمایت از رژیم صهیونیستی را به اثبات رساند. این حملات باعث شد سیاست‌های خارجی آمریکا که مطابق با منافع تل‌آویو طراحی می‌شد، زیر سوال برود، چرا که رژیم صهیونیستی در واقع نماد و حافظ اعتبار و منافع آمریکا در خاورمیانه است. آنچه امروز در لبنان می‌گذرد، نماد دموکراسی است که آمریکا از گسترش آن در خاورمیانه سخن می‌گوید. رژیم صهیونیستی با حمایت آمریکا به انهدام لبنان همت گمارده است. بوش در پاسخ به درخواست جهانیان برای اعمال فشار علیه رژیم صهیونیستی و پایان دادن به جنایات این رژیم، نه تنها مانند به اصطلاح رهبر جهان آزاد رفتار نکرد، بلکه با وتوی قطعنامه‌های سازمان ملل جنگ‌طلبی و ستیزه‌جویی سیاست‌های خود را به اثبات رساند. اهداف اسراییل از حملات خود به لبنان را می‌توان در سخنان وان هالوتز، فرمانده نیروهای مسلح ارتش اسراییل دریافت. وی گفته است با حملات خود لبنان را به 20 سال قبل از بازخواهد گرداند. یهود اولمرت، نخست وزیر اسراییل به بهانه دستگیری دو سرباز ارتش اسراییل حمله به لبنان را آغاز و اعلام کرد تا زمانی که دولت لبنان حزب ا... را خلع سلاح نکند، این حملات ادامه خواهد داشت. لازم به ذکر است که اسراییل در طول 18 سال اشغال لبنان نتوانسته بود حزب ا... را خلع سلاح کند. اسراییل جنایات مشابه و حتا وحشیانه‌تری را علیه مردم فلسطین نیز طراحی کرده است. رژیم صهیونیستی برای مجازات مردم فلسطین به جرم شرکت در انتخابات آزاد و انتخاب حماس، آنها را تحت تحریم اقتصادی قرار داد و درآمد ماهیانه مالیاتی دولت فلسطینی را مسدود کرد. علیرغم این که انتخابات اخیر فلسطین به درخواست بوش انجام شده و رئیس جمهور آمریکا شخصاً به حماس اجازه شرکت در انتخابات را داده بود، اسراییل از آمریکا درخواست کرد کمک‌های مالی خود به دولت فلسطین را متوقف کند و به این ترتیب سیاست‌های گاوچرانی بوش در خاورمیانه تکمیل شد. نتیجه قابل پیش‌بینی چنین سیاستی گسترش مناقشات و بحران اراضی اشغالی بود. حماس در پاسخ به جنایات رژیم صهیونیستی، یک سرباز اسراییلی را ربود و اسراییل نیز در پاسخ به این اقدام نیمی از وزرای دولت فلسطین را ربود و شکبه‌ها و نیروگاه‌های 50 میلیون دلاری فلسطین را ویران کرد. این اقدام باعث شد نیم میلیون فلسطینی از دسترسی به آب و برق محروم شوند. غذای آنها فاسد شد و عدم دسترسی به آب پاکیزه، بیماری را میان مردم گسترش داد، 7 تن از اعضای یک خانواده در ساحل غزه و شماری دیگر از غیرنظامیان جان خود را از دست دادند. رژیم صهیونیستی کاملاً آگاهانه رنج‌ها و مشکلات فراوانی را به غیرنظامیان فلسطینی تحمیل می‌کند و به مجازات دسته جمعی آنها می‌پردازد. اقدام این رژیم علیه مردم لبنان نیز، مجازات دسته جمعی آنهاست. این رژیم از عده‌ای بی‌دفاع انتظار اقدامی غیرممکن را دارد و آن خلع سلاح حزب ا... لبنان است. چنین سیاستهایی، نقض صریح قوانین بین‌المللی است و با ارزش‌ها و منافع انسانی مغایرت دارد. این اقدامات مورد پسند هیچ ملت و مذهبی نیست. اما باید پرسید که پس منتقدان بوش کجا هستند؟ چرا مسیحیان مومن در قبال چنین جنایت‌هایی سکوت کرده‌اند؟ چرا پاپ و سایر رهبران مسیحی مخالفت خود را با جنایاتی که علیه مسیحیان و مسلمانان لبنانی صورت می‌گیرد، اعلام نمی‌کنند؟ زمانی که القاعده دو سرباز آمریکایی را در عراق دستگیر و آن‌ها را به قتل رساند، ارتش آمریکا بخش سنی‌نشین عراق و نیروگاه‌ها و شبکه‌های آب و برق انی منطقه را منهدم نکرد. پس چرا بوش در قبال اقدامات رژیم صهیونیستی سکوت کرده است! دموکرات‌ها بوش را به خاطر جنایاتی از قبیل جنایات حدیثه و ابوغریب مورد تقبیح قرار می‌دهند، اما در قبال جنایات رژیم صهیونیستی و مجازات دسته جمعی گروهی بی‌گناه که با حمایت مستقیم بوش صورت می‌گیرد، سکوت می‌کنند. اسراییل و حامیان اجیر شده‌ی آن قصد دارند جنگ عراق را به ایران و سوریه بکشانند. آیا آمریکا باید با تمام دشمنان اسراییل بجنگد؟ داشتن دلیل این که چرا اسراییل همواره آمریکا را وارد جنگ‌های خود می‌کند، چندان مشکل نیست. غفلت مردم آمریکا و عوام فریبی دولتمردان این کشور دلیل اصلی چنین سیاستی است. هم اکنون بوش سعی دارد ثابت کند سوریه در ربودن سربازان اسراییل از سوی حزب ا... دست داشته است. باید پرسید وی با استناد به کدام مدرک چنین ادعایی دارد؟ چه کسی چنین توهماتی را به بوش القا می‌کند؟ قطعناً این سیاست نیز از سوی همان افرادی طراحی شده است که به بوش القا کردند عراق تا دستیابی به تسلیحات هسته‌ای فقط چند ماه فاصله دارد. همان افراد بودند که ادعا کردند بوش باید همانند چرچیل، با سیاست رفتار کند و با حمله به عراق مانع دستیابی عراق به تسلیحات هسته‌ای شود. چنین افرادی به بوش القا کردند که مردم عراق با آغوش باز از سربازان آمریکایی استقبال خواهند کرد و دموکراسی در منطقه برقرار خواهد شد و به این ترتیب مردم فلسطین و اسراییل برای همیشه صلح خواهند کرد. آمریکا تا کی باید تاوان حماقت‌های بوش را بپردازد؟ منتقدان بوش چرا سکوت کرده‌اند؟