سایت عملیات روانی_نظامیان ارتش رژیم صهیونیستی با پشتیبانی آتش سنگین توپخانه و جنگنده های اف 16 پس از گذشت تقریبا نه ماه از خروج مفتضحانه از نوار غزه به بهانه یافتن یک نظامی صهیونیستی که اخیرا توسط گروههای مقاومت فلسطینی به اسارت گرفته شد به این منطقه یورش بردند تا در پس پرده اهداف زیر را محقق سازند: به عقیده تحلیلگران، رژیم اسراییل با سوء استفاده از فرصتی که توافق `آرام سازی` در اختیار آنها گذاشت و با توجیه تلاش برای آزادی یک نظامی صهیونیستی بار دیگر به غزه بازگشت تا اهداف زیر را محقق کند: نخست؛ تضعیف خط مقاومت و تقویت خط سازش و تعمیق شکاف بین گروههای فلسطینی از طریق دستگیری یک سوم اعضای کابینه حماس و حدود 30 نماینده عضو حماس در مجلس قانونگذاری فلسطین. این در حالی است که رژیم صهیونیستی همواره سعی کرده از طریق طرفداران خط سازش، خط مقاومت را سرکوب و با توجه به شکنندگی خط سازش در برابر زورگویی های خود قضیه فلسطین را بطور یکجانبه حل و فصل کند امری که به لطف هوشیاری گروههای مقاومت فلسطینی مجالی برای تحقق نیافته است. دوم؛ ترور اعضای گروههای مقاومت فلسطینی در شهرها و روستاهای نوار غزه. تحلیلگران معتقدند در طول مدت آرام سازی از سوی تشکیلات خودگردان فلسطین، سرویسهای امنیتی رژیم صهیونیستی فرصت یافتند تا با شناسایی فعالان فلسطینی اینک به سرکوب آنها به عنوان مغز متفکر مقاومت مبادرت کنند. سوم؛ نابودی بخش نرم افزاری مقاومت. به این معنی که با یورش اشغالگران به غزه به عنوان پایگاه سنتی گروههای جهادی و اسلامی آنها تلاش دارند تا کلیه برنامه ها و طرحها از جمله گفتگوها برای وحدت ملی که بر مقاومت تاکید و آن را تقویت می کند، نابود سازند. چهارم؛ نابودی بخش سخت افزاری گروههای مقاومت فلسطینی از جمله ساختار زیربنایی اعم اقتصاد و تجهیزاتی که فلسطینی ها می توانستند از طریق آن از خود در برابر اشغالگران دفاع و یا بویسله همین توانایی اندک اقتصادی در برابر محاصره اقتصادی غرب مقاومت کنند. پنجم؛ صدور بحران به خارج از مرزهای فلسطین بویژه در سوریه و توجه دادن قدرتهای بزرگ به فلسطینی ها ساکن در این کشور جهت اعمال فشار بیشتر به دمشق. اعلام این خبر از سوی سران اسراییل مبنی بر اینکه خالد مشعل رییس دفتر سیاسی حماس از سرنوشت نظامی اسراییلی به گروگان گرفته شده باخبر است مصداقی بر مدعای بالاست. با عنایت به اهداف بالا تحلیلگران عقیده دارند راه مقابله با اینگونه سیاستهای رژیم اشغالگر قدس تنها در گسترش دامنه عملیات مقاومت در نقاط مختلف فلسطینی از جمله مناطق اشغالی سال 1948 است . به گونه ای که از یک سو می تواند ابتکار عمل را از دست صهیونیستها خارج و از سوی دیگر به عنوان اقدام بازدارنده ای عمل کند که رژیم صهیونیستی را از بازگشت به سیاست نخ نما شده `اشغال` و `زمین سوخته ` منع نماید. استمرار مقاومت راهبردی است که ثمرات آن را فلسطینی ها بیش از هرملت دیگری در چند سال اخیر چشیده اند. آزادی نوار غزه پس از 38 سال اشغالگری و تحمیل ناهنجاریهای اقتصادی و اجتماعی در جامعه صهیونیستی از جمله ظهور پدیده مهاجرت معکوس ، ورشکستگی کارخانجات اسراییلی ، فرار سرمایه گذاریهای خارجی به دلیل نبود امنیت ناشی از انتفاضه دوم و... از جمله نتایج استمرار مقاومت در برابر اشغالگری محسوب می شوند.