سایت عملیات روانی_سفیر سابق آمریکا در آلمان می‌گوید آمریکایی‌ها باید این واقعیت دردناک را بپذیرند که نه جورج بوش و نه رییس جمهوری آتی آمریکا نمی‌توانند معضل عراق راحل کنند. `جان کرنبلوم` در مقاله‌ای که درپایگاه اینترنتی واشنگتن پست به چاپ رسید، نوشت: آمریکا برای حل مساله عراق به کمک دیگران نیاز دارد. وی با اشاره به اختلافات موجود بر سر تعیین جدول زمانی برای بازگشت نیروهای آمریکایی از عراق اعلام کرد این اختلافات در کنگره آمریکا همچنان وجود دارد و فردی باید بدون توجه به اینکه رییس جمهوری بعدی آمریکا با چه مسائلی روبرو خواهد شد، به معمای واقعی پاسخ دهد. سفیر سابق آمریکا در آلمان می‌نویسد: هماهنگونه که آمریکا پیش از سال ‪ ۲۰۰۳‬نمی‌توانست نسبت به عراق بی‌توجه باشد، در حال حاضر نیز نمی تواند چنین باشد و در حقیقت بدون توجه به اینکه خروج نیروهای نظامی آمریکا از عراق باعث رسوایی این کشور خواهد شد یا خیر، صرفا خروج آمریکا از عراق مطرح نیست. کرنبلوم افزوده است:آمریکا نمی‌تواند راهبرد کنونی خود را در خصوص عراق دنبال کند زیرا آمریکا پس از آنکه تصمیم گرفت در مورد عراق به تنهایی وارد عمل شود، خود را از یک قدرت آزادکننده به یک قدرت اشغالگر تبدیل ساخت. وی گفته است: در کنار این موضوع که تمامی مسئولیت‌ها برعهده آمریکایی ها افتاده، اعتبار آمریکا نیز خدشه‌دار شده‌است، به گونه‌ای که حتی اگر توان آن را داشتیم، نه افکار عمومی جهانی و نه نیروهای محرکه سیاسی در آمریکا به ما اجازه نمی‌دادند برای مدت طولانی به این مسیر ادامه دهیم. سفیر سابق آمریکا در آلمان افزوده است: هیچ کشوری وجود ندارد که بتواند به تنهایی منابع و اعتبار لازم برای انجام این کار را تامین کند، در نتیجه ما باید فورا به دنبال مشارکت بلند مدت دیگر کشورهای بزرگ از جمله یک نیروی نظامی چند ملیتی معتبر باشیم. کرنبلوم در ادامه مقاله خود در واشنگتن پست تصریح کرد آمریکا برای سازماندهی کمک‌هایی که به آنها احتیاج دارد باید سه واقعیت دردناک را بپذیرد. `اول اینکه نه جرج بوش و نه جانشین او نخواهند توانست مساله عراق را به پایان برسانند. نکته دوم این است که ائتلاف کنونی با آنچه که به عنوان حضور جدی جامعه بین‌المللی در عراق به آن احتیاج داریم، فاصله بسیار دارد. و آخرین مورد نیز در این خلاصه می‌شود که حتی آمریکا نیز برای حفظ زیست پذیری داخلی و بین‌المللی خود در بلند مدت، به گونه‌ای به حقانیت بین‌المللی احتیاج دارد`. سفیر سابق آمریکا در آلمان گفته است:تجربیات در بالکان و دیگر نقاط نشان می‌دهد پایان یافتن اینگونه مشارکت‌های نظامی - سیاسی سالها به طول می‌انجامد. `به عنوان مثال باوجود گذشت ‪ ۱۰‬سال، ما همچنان در بوسنی حضور داریم و هنوز با دستیابی به راه حل برای پایان تنش‌ها در کوزوو فاصله بسیار داریم ولی یکی از جمهوری‌های یوگسلاوی سابق وارد سازمان ناتو و اتحادیه اروپا شده و یکی از آنها نیز در شرف پیوستن به آنها است`. کرنبلوم می‌نویسد: لذا می‌بینیم که بالکان هم اکنون دارای ثبات شده و آمریکا اکثر مسئولیت‌ها را به سازمان ملل و اتحادیه اروپا واگذار کرده و روند طولانی مدت یکپارچگی نیز در حال شکل گرفتن است. به گفته وی، استفاده کمیته دو حزبی دولت آمریکا از اطلاعات محرمانه در مورد عراق می‌تواند کمک مناسبی در این جهت باشد، زیرا اگر اعضای آن به درس‌های عملی که از اشغال عراق گرفته شد توجه می‌کردند، قطعا می‌توانستند گام‌های بعدی را به درستی تعریف کنند و به این ترتیب خدمت بسیار مهمی را انجام داده بودند. کرنبلوم افزوده است: یکی از اقدامات فوری ایجاد یک اجماع غیررسمی میان کشورهای بزرگ در مورد نیاز به حضور قدرتمندتر بین‌المللی است. این کار برخلاف ظاهر آن چندان دشوار نیست، زیرا نمونه‌هایی از چنین ساختاری را در بوسنی، کوزوو و افغانستان مشاهده کرده‌ایم. سفیر سابق آمریکا در آلمان گفته است : خوشبختانه بسیاری از این سازمان‌ها به خوبی کار خود را انجام می‌دهند. به عنوان مثال ناتو اثبات کرده است که می‌تواند همچون اتحادیه اروپا، چارچوب مناسبی برای اینگونه همکاری‌ها باشد. وی می‌گوید : گروه شش که مسئول پیگری مساله بالکان است و کشورهای گروه پنج که در حال مذاکره با ایران در مورد مساله هسته‌ای هستند، نمونه هایی از موفقیت آمیز بودن این ایده است. کرنبلوم یادآور شده است: یک آغاز مناسب برای این مساله می‌تواند این باشد که جرج بوش به همتایان خود در این کشورها و دیگر بازیگران منطقه‌ای تماس گرفته و به آنها اعلام کند که آماده است به ایده‌ها و افکار آنها در مورد چگونگی ایجاد ساختار در عراق گوش فرا دهد. سفیر سابق آمریکا در آلمان افزوده است: بوش در مقابل این اقدام خود از حمایت‌های اقتصادی و سیاسی آنها برخوردار خواهد شد، حمایت‌هایی که واشنگتن در حال حاضر به آن احتیاج دارد.