به نوشته ماریلین کارفلد، گزارشگر پایگاه اینترنتی جوئیش نیوز، چندین سازمان مهم یهودی از انتصاب جان بولتون به عنوان سفیر ایالات متحده در سازمان ملل قویاً حمایت کرده اند. تاکنون، موضوع مورد بحث در جامعة یهود و نیز تمام آمریکا، رفتار تهدیدآمیز بولتون در قبال اطرافیانش بوده است. سناتورهای ا مور خارجه مجلس سنا، به شهادت شهود مبنی بر این که بولتون در زمان پست امور کنترل تسلیحات وزارت امورخارجه ، تحلیل گران اطلاعاتی مخالف خود را تهدید به اخراج کرده بود، توجه کردند. با این وجود سازمانهای صهیونیستی نظیر کمیسیون امور اجتماعی آمریکا و اسراییل AIPAC از انتصاب بولتون حمایت کرده و با ارسال نامه برای سناتور ریچار لوگار،‌ رئیس کمیتة امورخارجه مجلس سنا و بیل فریست، سناتور گروه اکثریت مجلس نسبت به انتصاب وی ابراز علاقه نموده اند. در واقع ، تمامی گروههای یهود از نقش مؤثر بولتون در موفقیت سال 1991 آمریکا برای لغو قطعنامة 16 سالة سازمان ملل که صهیونیسم را برابر با نژاد پرستی مِی‌دانست، تقدیر کرده اند. آبراهام فاکسمن، سرپرست گروه مخالف افترا، در نامة خود بولتون را ِ«مردی مهم و با شرف!!» خطاب کرده است. دانیل ماریاشین، مشاور بنای بریت اینترناسیونال، اظهار داشت: بولتون می‌تواند «تأثیر مهم و لازم!!» را در اصلاح سازمان ملل داشته باشد.» سناتور جمهوری خواه، جورج ونیوویچ، نماینده اوهایو و عضو کمیتة امور خارجة مجلس سنا، آوریل گذشته از مجلس خواست تا رأی‌گیری دربارة بولتون را به تعویق اندازد تا بدین طریق زمان بیشتری برای رسیدگی به شکایات دربارة رفتارتجاوزکارانة وی داشته باشد. پروفسور مایکل شارف، رئیس مرکز حقوق بین الملل فردریک کاکس در دانشگاه کیس وسترن و کارشناس قانون جرائم بین‌المللی، طی سالهای 1991 - 1993 در وزارت امور خارجه با بولتون همکار بود. در آن زمان شارف وکیل امور سازمان ملل و بولتون نیز معاون وزیر امور خارجه در امور سازمانهای بین‌المللی و موکل وی بود. در حالی که شارف از لغو قطعنامة سازمان ملل دربارة برابر دانستن صهیونیسم با نژاد پرستی توسط بولتون تقدیر مِِی‌کند، اما احساس می‌کند که او نمی‌تواند سفیر خوبی در سازمان ملل باشد. فسخ قطعنامة صهیونیسم سازمان ملل، که به گفته شارف به همراه بولتون یکسال را وقف آن کرده‌اند، «جو سازمان ملل را برای ادامة روند صلح خاورمیانه به کلی تغییر داد. شارف می‌گوید: «بولتون عقیده ندارد که «قوانین بین‌المللی، حقیقی اند، بلکه الزامات سیاسی در اراده آن رخنه می‌کند.» موردی که این پروفسور ذکر می‌کند، نشان دهندة آن است که چرا بولتون فرد با صلاحیتی برای سازمان ملل نمی‌باشد. شارف سپس می‌افزاید: برای بولتون، لغو قطعنامة صهیونیسم «تشابه کمی با توانایی تخریب ICC دارد.» شارف که با بولتون همکاری داشته، نگران میزان تأثیر‌گذاری وی در سازمان ملل می‌باشد، به گفتة او: «شما نیازمند یک مذاکره کنندة زیرک هستید، نه یک فرد گردن کلفت. بولتون تنها یکی از ابراز دیپلماتیک، یعنی کله ی پوک را داراست.» به گفته مارسی ریگوی، سخنگوی او، وینوویج در بارة انتصاب بولتون هیچگونه مصاحبه‌ای انجام نداده است. وی دربارة بولتون به هیچ مورد خاصی، که شامل نقش رهبری وی در فسخ قطعنامة صهیونیسم باشد، اشاره‌ای نکرده است. ریگوی می‌افزاید:« در عوض، مهمترین نگرانی وینوویچ در بارة مهارتهای میان فردی بولتون است. وی به زمان بیشتری برای مرور بعضی از اتهامات و اسناد نیاز داشته است. بررسی صلاحیت وی، به عهدة کمیته است. بولتون بهتر است شخصاًٍ به این اتهامات رسیدگی کند و اجازه ندهد که کار به مجلس سنا کشیده شود و در معرض دید عموم قرار گیرد.» همچنین ریگوی خاطرنشان کرد: «زمانیکه ونیوویچ رأی آری را شنید، دیگر به رأی نه توجهی نکرد و این نکته‌ای بسیار مهم است.» مالکوم هونلین، معاون اجرایی کنفرانس رؤسای جمهور سازمانهای مهم آمریکایی – یهودی، در نامه‌ای به فریست نوشته است: « وی در گذشته با بولتون کار کرده و دریافته است که او الگوی شرافت، هوشیاری و استقامت است!! وی به هیچ‌وجه آنگونه که در رسانه‌ها ترسیم شده، نمی‌باشد!!» سازمانهای یهود نیز برحمایت بولتون از اسرائیل در زمان تصدی در وزارت امور خارجه تأکید داشته‌اند. با وجود آنکه AIPAC نامة تشکرآمیز برای بولتون نفرستاده و به خاطر وی به‌طور مؤثری اعمال فشار نکرده است، اما علاقمند به انتصاب وی می‌باشد. اندروشوارتز، دبیر نشریة کمیتة امور اجتماعی آمریکا و اسراییل(ایپاک)، به CJN گفت: « جان بولتون برای ایجاد ارتباط قوی میان آمریکا و اسراییل بپا خواسته و از نقش مهمی که سازمان ملل در امور جهان امروز ایفا می‌کند، به خوبی آگاه است. وی نمایندة منافع آمریکا در سازمان ملل می باشد!!» قرار است بولتون در کنفرانس سیاسی که از 22 تا 24 ماه می در واشینگتون برگزار می‌شود، سخنرانی کند. تام نیومن، سرپرست اجرایی جینسا ، یک پژوهشگاه صهیونیستی ، در نامه‌ای به لوگاربات چنین نوشت: «معلوم نیست که مشکلات کنونی سازمان ملل قابل حل باشند. پیشرفت مؤثر به انتخاب سفیری با توانایی توضیح مسایل مجزا، از ائتلافهای جداگانه و مهمتر از آن توضیح حوزة اخلاقی مشخصی برای دموکراسی به‌عنوان دستور اول دولت، وابسته است! » بولتون پیشتر عضو هیئت مشاوران جینسا بوده است. به گفتة نیومن، بولتون علاوه براین که موجب انصراف ایالات متحده از امضاء معاهدة ICC در لاهه شد، مسئول کناره‌گیری این کشور از معاهدة قدیمی ضد موشکهای بالستیک با روسیه ، و نیز پروتکل زیست محیطی کیوتو بوده است. تام کیسی، مسئول دفتر مطبوعاتی وزارت امورخارجه می‌گوید: «به نظر می‌رسد سازمانهای یهود از بولتون حمایت می‌کنند. «من تصور نمی‌کنم بتوانید در این دولت کسی را بیابید که دوستی محکم‌تری با اسراییل داشته باشد.» لغو قطعنامة برابری صهیونیسم با نژاد پرستی، «روش مواجهة سازمان ملل با مسئله فلسطین و اسراییل را تغییر داد. کیسی اظهار می‌دارد: «با وجود اینکه منتقدان به تحقیر سازمان ملل توسط بولتون اشاره می‌کنند، ولی وی نیز مانند سایرین در دولت می‌داند، در حالیکه این سازمان نیازمند اصلاحات جدی است، مرکز هدایت بین‌‌المللی ایالات متحده نیز هست. شارف می‌گوید که کاخ سفید دیدگاه‌های متناقضی دربارة سازمان ملل دارد. زمانی که دولت به آن نیاز دارد، این سازمان بسیار خوب است، اما زمانی که سازمان ملل برسر راه سیاستهای خارجی آمریکا قرار مِی‌گیرد دولت بوش آنرا به‌عنوان یک مانع و اسباب زحمت می‌بیند. وی مِی‌افزاید: «ایالات متحده از بعضی جهات نیازمند استراتژی خروج از عراق است و سازمان ملل آن استراتژی خواهد بود و ما در آنجا نیاز به دیپلماتی داریم که به این مهم دست یابد.»