سایت عملیات روانی_ ایهود اولمرت نخست وزیر رژیم صهیونیستی در سفر خود به انگلیس و فرانسه به اهداف خود دست نیافت و نتوانست حتا توافق ضمنی بلر و شیراک را در خصوص طرح عقب نشینی یکجانبه اسراییل از کرانه باختری، جلب کند. البته مخالفت بلر با طرح اولمرت به معنای حمایت او از فلسطینی ها نبود بلکه مخالفتهای درونی با سیاست خارجی نخست وزیر انگلیس بویژه در مورد عراق و فلسطین منجر به این تصمیم از سوی بلر شد.این مخالفت در حالی صورت گرفت که دانشگاههای انگلیس در اقدامی هماهنگ اعلام کردند که در حوزه علمی اسراییل را تخحریم خواهند کرد. زیرا این دانشگاهها معتقدند اسراییل توسعه علمی و صنعتی آن را علیه مردم بی گناه فلسطین استفاده می کند. گفتنی است رژیم صهیونیستی می کوشد تا با اجرای طرح های یکجانبه درفلسطین در ابتدا اینگونه وانمود کند که شریکی برای گفتگو در بین فلسطینی ها وجود ندارد و آنها همواره در حال جدال و درگیری بر سر قدرت هستند ودوم این که از اعطای امتیازات احتمالی به طرف فلسطینی بگریزد. چنانچه رژیم صهیونیستی به هردلیلی حاضر به مذاکره با فلسطینی ها در مورد طرح های این رژیم شود، آنگاه این مذاکرات باید با حضور و یا نظارت بازیگران خارجی باشددر چنین شرایطی فلسطینی ها قطعا با درک اهداف این رژیم از اجرای چنین طرحهایی مطالبات خود را نیز مطرح خواهند کرد که مصوبات بین المللی هم آن را تایید می کند . این وضع فشارهایی را به اسراییل جهت پذیرفتن این مطالبالت اعمال خواهد کرد امری که اسراییلی ها نمی پذیرند. اصولا آنها دوست ندارند پای بازیگری غیر از آمریکا در تحولات فلسطین باز شود. بر همین اساس است که می توان مخالفت انگلیس و احتمالا فرانسه با طرح عقب نشینی یکجانبه اولمرت را ارزیابی کرد. پیش از اولمرت آریل شارون نخست وزیری که از تقریبا شش ماه پیش تاکنون در حالت اغما به سر می برد نیز طرحی یکجانبه را به اجرا گذاشت که بر اساس آن این رژیم به 38 سال اشغال غزه پایان داد.ضمن آنکه این رژیم بهره برداریهای سیاسی خود را از این عقب نشینی کسب کرد اما همچنان مدعی است برقراری امنیت این منطقه بویژه هوا و دریای و گذرگاههای آن باید در دست او باشد تا هر زمان که شرایط مهیا شد با حمله به فلسطینی ها تحولات دیگری را به نفع خود رقم زند. به هرحال اولمرت در دیدار سه شنبه هفته جاری خود با `تونی بلر` نخست وزیر انگلیس، درلندن پیش از سفر به پاریس نتوانست وی را متقاعد به موافقت با اجرای طرح یکجانبه عقب نشینی از کرانه باختری کند. بلر در کنفرانس مطبوعاتی خود با اولمرت گفت: ` من اجرای این طرح را قبول ندارم بلکه مذاکره صلح آمیز با فلسطینان به منظور خاتمه دادن به درگیریها را به عنوان تنها راه حل رفع مشکل پیشنهاد می کنم و دوست دارم که روند صلح از طریق توافق بین دو طرف به اجرا در آید`. وی ضمن رد کردن پیشنهاد اولمرت همچنین به وی هشدار داد `این طرح نه تنها مشکلی از پیش رو بر نخواهد داشت بلکه مشکلات را چند برابر و وضعیت را از شرایط کنونی هم بدتر خواهد کرد`. اولمرت نیز در این کنفرانس مطبوعاتی اعلام کرد: ` یک چیز خیلی مهم است و آن این است که برای ما بن بست اصلاً معنایی ندارد و ما برای رسیدن به اهدافمان از هیچ گونه تلاشی دریغ نخواهیم کرد.` وی بعد از اینکه متوجه شد نمی تواند بلر را متقاعد به این کار کند قصد دارد در دیدار خود با `ژاک شیراک` رئیس جمهور فرانسه در پاریس طرح ترسیم مرزهای دائمی و یکجانبه اسرائیل در کرانه باختری را به وی پیشنهاد کند. فرانسه نیز البته در شرایطی است که قصد دارد دست کم طرح اولمرت را در دست بررسی داشته باشد به این دلیل که این کشور با توجه به نزدیک شدن به انتخابات ریاست جمهوری در سال 2007 نیازمند نقش آفرینی بیشتر در تحولات مهم دنیا از جمله روند صلح خاورمیانه است. اما این بدان معنی نیست که شیراک تنها به این دلیل خود را رو در روی متحدان سنتی خود یعنی اعراب قرار دهد. با این وجود این پرسش مطرح می شود که آیا اولمرت دست از اجرای این طرح خود خواهد کشید؟ در پاسخ به این پرسش باید گفت خیر. زیرا طرح اولمرت به تایید واشنگتن رسیده و در واقع اولمرت به دستور جرج بوش رییس جمهوری آمریکا راهی کشورهای اروپایی شده تا حداقل رسم رفاقت را با ارائه طرح خود به آنان بجاآورده باشد و اصولا موافقت یا مخالفت این کشورها با طرح او هیچ اختلالی در روند اجرای آن نخواهد داشت. چراکه اساسا اسراییل به جز آمریکا حاضر به پذیرش نقش آفرینی کشور دیگری در تحولات فلسطین نیست.