."من یک هیپی نیستم،من غیر متعارف نیستم،من یک هرج و مرج گرا نیستم،من تبهکار نیستم،من ولگرد نیستم،من گیج و منگ نیستم،من یک چپ‌گرای افراطی نیستم،من فقط یک "مادر" هستم که برای بدست آوردن آینده‌ای بهتر برای فرزندانم، اینجا حضور دارم" معترض زن آمریکایی حاضر در جنبش "اشغال وال‌استریت" در شرایطی که دولت آمریکا از زمان آغاز جنبش "اشغال وال استریت" تاکنون نزدیک به دو هزار معترض به وضعیت بد اقتصادی را در آمریکا دستگیر کرده است، در عین حال در تلاش است تا معترضان را نزدیک به جریان‌های چپ‌گرا و افرادی کمونیست جلوه دهد. این اقدام دولت آمریکا ترفندی است که به خاطر نفرت مردم آمریکا از کمونیسم همواره موفق بوده و دولت آمریکا برای ناموفق کردن جریان‌های اعتراضی، همواره به آنها برچسب کمونیست و سوسیالیست زده است. اما در جریان اعتراضات وال استریت، پلاکاردها و شعارهای زیادی به چشم می‌خورد که مردم در آن تأکید می‌کنند، "ما چپ‌گرا نیستیم، مردمی هستیم که در اعتراض به سیاست‌های دولت آمریکا به پا خواسته‌ایم". یک مورد از افراد معترضی که آمریکا در تلاش برای ارتباط دادن آنها به کمونیسم است به مادر آمریکایی مربوط می‌شود که با هدف مقابله با این جنگ روانی دولت آمریکا، پلاکاردی نوشته و آن در خیابان در دست گرفته است. ‌‎ این زن آمریکایی در حالی کودکش را نیز در بغل دارد پلاکاردی با این مضامین را در دست گرفته است: "من یک هیپی نیستم من غیر متعارف نیستم من یک هرج و مرج گرا نیستم من تبهکار نیستم من ولگرد نیستم من گیج و منگ نیستم من یک چپ‌گرای افراطی نیستم، من فقط یک "مادر" هستم که برای بدست آوردن آینده‌ای بهتر برای فرزندانم، اینجا حضور دارم.» تظاهرات علیه نظام سرمایه‌داری و سلطه بازارهای مالی بر عرصه سیاست از ۱۷ سپتامبر گذشته (26 شهریور) با تجمع صد نفری معترضان آمریکایی که از وضعیت اقتصادی و سیاست‌های دولت خود ناراضی بودند، در "وال‌استریت" آغاز شد و رشد کرد و ظرف مدت سه هفته تعداد شرکت‌کنندگان در این قیام به هزاران نفر افزایش پیدا کرد و سپس به دیگر شهرهای آمریکا کشیده شد؛ اما این پایان قیام معترضان به نظام سرمایه‌داری نبود. جنبش "افراد خشمگین" علاوه بر آمریکا گریبان کشورها و دولت‌های اروپایی و غربی را نیز گرفت و به عبارتی "همه‌گیر و اپیدمی" شد، به گونه‌ای که مردم 82 کشور مختلف جهان روز شنبه گذشته در قالب جنبشی موسوم به "اشغال کنید"، در بیش از 900 شهر در اعتراض به سیاست‌های اقتصادی دولت‌های خود تظاهرات برپا کرده و روانه خیابان‌ها شدند.