بیشتر کشورهای اروپایی در زمینه نحوه رأی به طرح اعلام دولت مستقل فلسطین سردرگم بوده و با تحمیل سه شرط به تشکیلات خودگردان می‌خواهند آنها را از ادامه این روند بازدارند. پایگاه خبری فلسطین الیوم در مقاله‌ای به قلم عبدالزهره الرکابی در آستانه به رأی گذاشتن تصویب دولت مستقل فلسطینی در سازمان ملل متحد به بررسی مواضع اروپا در قبال این طرح پرداخته و این مواضع را مبهم و سردرگم خوانده است. این مقاله می‌نویسد که در خلال فعالیت‌های دیپلماتیکی که مقامات اسرائیلی در مرحله اخیر انجام داده‌اند، سفر دوره‌ای "بنیامین نتانیاهو" نخست‌وزیر اسرائیل به اروپا برای کسب تایید این کشورها در زمینه رأی‌گیری در سازمان ملل متحد و اعلام دولت مستقل فلسطینی حائز اهمیت است، وی در این سفر سعی کرد تا در موضوع رأی‌گیری برای تشکیل دولت مستقل فلسطینی، اکثریت را از آن خود کند، ‌نتانیاهو در این راستا تعدادی از وزرا و سخنگوهای خود را نیز به نیویورک اعزام کرده تا نتیجه تلاشهای اروپایی وی را پیگیری کنند و از سوی دیگر در مواضع دیگر کشورهایی که همراه با آرمان فلسطین هستند نیز تاثیر بگذارند. سردرگمی اروپا در قبال تشکیل دولت مستقل فلسطین نویسنده این مقاله می‌افزاید: اگر در مواضع اروپا در قبال درخواست فلسطین توجه کنیم، متوجه می‌شویم که آنها موضع مشخص و واحدی در این باره ندارند و هنوز مواضع آنها دچار سردرگمی، تردید و منفی گرایی است، این در حالی است که در دوره‌های اخیر دیدارهای زیادی نیز میان مقامات اروپایی با سران تشکیلات خودگردان برای ایجاد مواضع مثبت در میان آنها انجام شده است. برخی از اروپایی‌ها به صورت مشروط از فلسطین حمایت می‌کنند و برخی دیگر منتظر هستند تا موضع واحد اروپایی در این زمینه اتخاذ شود، این در حالی است که برخی دیگر از آنها از موضع اسرائیل و آمریکا در رد این درخواست حمایت کرده‌اند.در تشریح جزئیات مواضع اروپایی‌ها باید گفت که آلمانی‌ها مخالف این طرح هستند و خواستار برپایی دو دولت بر اساس مذاکرات هستند، ایتالیا و هلند نیز این وضع را دارند، در این میان فرانسه در دوراهی گرفتار شده و سعی دارد تا با راضی کردن فلسطینی‌ها به پذیرش عضویت ناقص، راه حلی برای این مشکل خود پیدا کرده از فشار اسرائیلی‌ها خارج شود.این در حالی است که برخی دیگر از کشورهای اروپایی نظیر اسپانیا، پرتغال، ایرلند، فنلاند، قبرس، مالت و اسلوونی این طرح را تایید کرده‌اند و برخی دیگر از کشورها که عمدتا در اروپای شرقی هستند، هنوز هم ملاحظاتی در این زمینه دارند.این تردید همچنین در مواضع انگلیس، بلژیک و دانمارک نیز قابل مشاهده است، به این ترتیب بنا به گفته کاترین آشتون مسئول سیاست خارجه اتحادیه اروپا که در دیدار با "محمود عباس" رئیس تشکیلات خودگردان در قاهره مطرح کرده بود، راه حل قاطعی در این زمینه میان اروپایی ها وجود ندارد، این در حالی است که تشکیلات خودگردان به دنبال راهی است که بتواند بدون اصطکاک و درگیری این طرح را در سازمان ملل به تصویب برساند. اروپا صحنه اصلی رقابت اسرائیل و فلسطین این مقاله می‌افزاید که مشخص است که هم فلسطینی‌ها و هم اسرائیلی‌ها اروپا را صحنه اصلی رقابت خود در مورد تایید یا رد دولت مستقل فلسطینی می‌دانند، چرا که این قاره وزنه‌ خوبی در محافل بین‌المللی دارد و همین اقدامات فعالیت‌های دیپلماتیک سران تشکیلات خودگردان و اسرائیل را در این زمینه توجیه می‌کند. سفر عباس و نتانیاهو به اروپا نیز در همین راستا ارزیابی شده است. از سوی دیگر فلسطینی‌ها اعتقاد دارند که تلاش‌های آمریکا برای قانع کردن رژیم صهیونیستی به از سرگیری مذاکرات سازش بر اساس مرزهای سال 1967 شکست خورده است، این موضوع باعث شده است تا فلسطینی‌ها بتوانند این درخواست را از جامعه ملل داشته باشند که از طریق رأی‌گیری در سازمان ملل به حق خود در تشکیل دو دولت برسند. شرط‌های اروپا برای پذیرش عضویت ناقص فلسطین در سازمان ملل الرکابی می‌افزاید: به هر حال یک منبع دیپلماتیک از سازمان ملل گزارش می‌دهد که اروپایی‌ها اخیرا طرح مشروطی را به تشکیلات خودگردان ارائه کرده‌اند تا با پذیرش آن از سوی فلسطین با اکثریت قریب به اتفاق آرای کشورهای اروپایی به نفع فلسطینی‌ها رأی دهند. آنها می‌گویند که با وجود سه شرط موافق دادن عضویت ناظر یا کشور بدون عضویت در سازمان ملل هستند، اول اینکه آنها برای درخواست عضویت کامل به شورای امنیت مراجعه نکنند، البته قبلا آمریکا متعهد شده است که در صورت مطرح شدن این طرح در شورای امنیت آن را وتو خواهد کرد.شرط دوم این است که درخواست ارائه شده از سوی فلسطین شامل درخواست مستقیم برای به رسمیت شناختن دولت مستقل فلسطینی نباشد، شرط سوم نیز در زمینه تعامل عادلانه موسسات تشکیل شده از سوی تشکیلات خود گردان با بانک جهانی و تاکید بر مبنا بودن گفتگوهای مستقیم برای رسیدن به راه حلی باشد که مذاکرات برای آن صورت می‌گیرد.احتمال می‌رود که فلسطینی‌ها به جای مراجعه به شورای امنیت به مجمع عمومی سازمان ملل متحد متوسل شوند، چرا که آنها می‌دانند وتوی آمریکا در انتظار آنها خواهد بود، از سوی دیگر ممکن است به این ترتیب آنها بار دیگر به سازمان ملل مراجعه کنند تا بتواند سطح عضویت خود را در آن افزایش دهند. محمود عباس در این زمینه گفته است که اگر سازمان ملل ما را به عنوان یک دولت به رسمیت بشناسد، ما عضوی در سازمان ملل خواهیم بود که تحت اشغال عضوی دیگر قرار داریم، به این ترتیب ما به عنوان یک دولت با اسرائیل وارد مذاکره خواهیم شد.