واشنگتن در حال آماده سازی بودجه 20 میلیون دلاری برای حمایت از کمپین های مخالف علیه رییس جمهور هوگو چاوز در انتخابات ریاست جمهوری آینده در دسامبر 2012 است تا بتواند سریال ناکامی های خود در برابر این کشور را پایان دهد. آمریکایی ها که خود را پرچمدار صلح و مبارزه با تروریسم می دانند سال ها است که از تمامی ابزارها برای بی ثبات کردن جامعه ونزوئلا و ساقط کردن حکومت آن که منتخب آراء و اراده مردم این کشور است استفاده می کند و هر ساله با سرمایه‌گذاری‌های چند میلیون دلاری به گروه‌های مخالف چاوز، در مبارزات انتخاباتی و راهبردشان علیه دولت مشاوره داده و یا کمک مالی می‌رسانند و این بودجه در سال 2012 به بیش از 20 میلیون دلار می‌رسد. به گفته 'اوا گولینگر' وکیل، نویسنده و و پژوهشگر، واشنگتن در حال آماده سازی بودجه برای حمایت از کمپین های مخالف علیه رییس جمهور هوگو چاوز در انتخابات ریاست جمهوری آینده در دسامبر 2012 می باشد. این نویسنده ونزوئلایی‌تبار مقیم آمریکا و سردبیر روزنامه 'کور دل اورینکو اینترنشنال' در مقاله ای با عنوان '20 میلیون دلار آمریکا برای مخالفان ونزوئلایی در 2012' که در سایت 'ونزوئلا آنالیسیس' منتشر کرد، به بررسی تلاش آمریکا برای برکناری چاوز از قدرت به وسیله آماده‌سازی بودجه‌هایی برای حمایت از مبارزات انتخاباتی مخالفان 'هوگو چاوز 'پرداخت، آن‌هم در شرایطی که مردم آمریکا زیر فشار شدید بحران مالی جهانی قرار دارند. 'اوا گولینگر' در مقاله اشاره کرد که از سال 1998 که چاوز برای اولین بار در انتخابات پیروز شد، دولت آمریکا تلاش کرده وی را از قدرت کنار بزند و با سرمایه گذاری چند میلیون دلاری، مؤسسات آمریکایی هر سال به گروه های مخالف علیه دولت کمک مالی و مشاوره می دهند. وی با اشاره به محبوبیت روز افزون رییس جمهوری ونزوئلا نوشت: رهبران مخالفان نتواسته اند مردم را برای مخالفت علیه دولت اقناع کنند. در حالی که آخرین نظرسنجی ها حاکی از محبوبیت بالای 57 درصدی چاوز است، محبوبیت مخالفان 20 درصد بیشتر نیست. **تزریق دلار برای ایجاد بی ثباتی ------------------------------------ 'اوا گولینگر' تاکید کرد که واشنگتن هنوز به تلاش برای براندازی چاوز به منظور به دست گرفتن دوباره کنترل بزرگ‌ترین دارنده ذخایر نفتی دنیا ادامه می دهد و در جستجوی مکانیسمی برای تحقق آن است. 'گولینگر' تزریق پول به بنگاه های آمریکایی حاضر در ونزوئلا را یکی از راهکارهای حمایت واشنگتن از مخالفان چاوز معرفی کرد و نوشت: از طریق 'اعانه ملی برای دموکراسی' موسوم به 'ند' مجموعه ای وابسته به وزارت خارجه آمریکا و 'آژانس آمریکا برای توسعه بین الملل' موسوم به 'یو اس اید'، واشنگتن از سال 2002 بیش از 100 میلیون دلار به گروه های مخالف چاوز در ونزوئلا منتقل کرده است. بیشتر این پول صرف مبارزه‌های نامزدهای مخالف در انتخابات های ونزوئلا و همچنین تقویت مالی رسانه های مخالف شده است. در فوریه 2011 نیز باراک اوباما رییس جمهوری آمریکا خواستار تخصیص 5 میلیون دلار به گروه های مخالف ونزوئلایی در بودجه ملی 2012 آمریکا شد که این 5 میلیون دلار تنها یک چهارم بودجه‌ای است که تاکنون برای مخالفان چاوز در سال 2012 آماده شده است. این برای اولین بار در تاریخ آمریکاست که یک رییس جمهوری ایالات متحده، آشکارا خواستار تخصیص بودجه ملی به گروه های مخالف در کشور دیگری می شود. وی در معتقد است که اوباما اختصاص دادن پول مالیات دهندگان آمریکایی به براندازی دولت منتخب و مورد حمایت اکثریت چاوز را به سرمایه گذاری آن برای بهبود بهداشت و رفاه آمریکایی ها ترجیح می دهد. ** نقش مداخله آمیز سفارت آمریکا --------------------------------------- 'اوا گولینگر' نقش سفارت آمریکا در کاراکاس را در توزیع و هماهنگی بودجه های اختصاص یافته به مخالفان چاوز موثر دانست و نوشت: سفارت آمریکا در کاراکاس، ونزوئلا، مرکز توزیع و هماهنگی بودجه‌های اختصاص یافته از طریق بنگاه‌های آمریکایی از سال 2002 تاکنون بوده است. این در حالی است که بنگاه آمریکا برای توسعه بین‌المللی دفاتر سه پیمانکار خود را تا پایان سال 2010 حفظ کرد که شامل 'موسسه بین‌المللی جمهوری‌خواه '، 'موسسه دموکراتیک ملی' و 'شرکت گزینه‌های توسعه‌ای' می‌شد. بنگاه آمریکا برای توسعه بین‌المللی از طریق این سه نهاد خصوصا مورد آخر هر ساله میلیون‌ها دلار برای صدها گروه مخالف می‌فرستاد تا برای برنامه‌هایشان، پروژه‌هایشان و مبارزات انتخاباتیشان در ونزوئلا هزینه کنند. دو موسسه دیگر نیز بیشتر مشاوره و کمک سیاسی ارائه می‌دادند تا بودجه خالص. 'گولینگر' با اشاره به زیاد شدن بودجه سفارت آمریکا در سال 2012 افزود که بودجه سال 2010 سفارت آمریکا در کاراکس 18 میلیون و 22 هزار دلار بوده که در سال 2011 به 15 میلیون و 980 هزار دلار کاهش یافته است. این در حالی است که بودجه 2012 سفارت آمریکا در کاراکاس به بیش از 24 میلیون و 56 هزار دلار رسیده که 9 میلیون دلار افزایش را نشان می دهد. این در حالی است که آمریکا هیچ سفیری در این سفارتخانه ندارد و قصد معرفی سفیر را نیز ندارد. روابط با ونزوئلا قطع شده و به سطح کاردار رسیده است. علاوه بر این، تعداد کارمندان سفارتخانه نیز از سال 2010 تاکنون به همان تعداد 81 نفر باقی مانده است؛ بنابراین 9 میلیون دلار اضافی قرار است به چه منظوری هزینه شود؟ هیچ تردیدی نیست که این بودجه‌ها قرار است برای مبارزات انتخاباتی سال 2012 هزینه شود، هنگامی که ونزوئلا قرار است هم انتخابات منطقه‌ای و هم ریاست جمهوری برگزار کند. این بودجه‌های چند میلیون دلاری که در سال 2012 برای گروه‌های مخالف ونزوئلا هزینه می‌شوند، بدون شک نشان می‌دهند که واشنگتن به طرح‌هایش برای دخالت در امور سیاست داخلی ونزوئلا ادامه می‌دهد و در عین حال از هر طریق تلاش می‌کند که در آینده انقلاب لیبی موانعی را ایجاد کند. در عین حال این بودجه‌ها این عقیده 10 ساله که مخالفان چاوز همچنان 'پرورده دست آمریکا ' هستند را تقویت می‌کند. وی در آخر مقاله خود نوشت اینها همه حرکت های آمریکا در حمایت از مخالفان نیست و در واقع می توان گفت یکی از تاکتیک های اصلی آمریکا برای براندازی چاوز، دامن زدن به اختلاف‌های داخلی از طریق به وحدت رساندن مخالفان چاوز است. با وجود ناممکن بودن اتحاد مخالفان چاوز، مخالفان همچنان تلاش می کنند خود را در صحنه سیاسی ونزوئلا فعال نگه دارند. علیرغم اینکه دولت ونزوئلا موفق شده است در سال‌های اخیر چندین بار بر سازمان سیا فائق شود، اما می‌بایست افزایش سطح هوشیاری اطلاعاتی و امنیتی در اولویت قرار گرفته شود. **کمرنگ شدن حضور آمریکا بعد از کودتای ناکام 2002 ------------------------------------------------------------ کشور ونزوئلا واقع در آمریکای جنوبی از جمله کشورهایی است که هیأت حاکمه آن در طول دهه‏های پایانی قرن بیستم تغییر و تحولات فراوانی را به خود دیده است. در دسامبر 1998م هوگو چاوِز به ریاست جمهوری این کشور برگزیده شد و در مراسم سوگند ریاست جمهوری قول داد با یک انقلاب صلح‏آمیز، با فقرِ گسترده و نابرابری‏های اجتماعی، اقتصادی و نیز فسادهای موجود در سطح مدیریت کشور مقابله نماید. این اقدامات چاوِز که با منافع سرمایه‏داران مغایرت داشت باعث ایجاد اعتصابات گسترده‏ای گردید. از طرف دیگر کش و قوس‏های آشکار و پنهان در سیاست‏های منطقه‏ای و خارجی هوگو چاوز با آمریکا باعث شد تا اعتراضات داخلی، مورد حمایت کاخ سفید قرار گرفته و سرانجام در 12 آوریل 2002 کودتایی با حمایت آمریکا به وقوع بپیوندند. در جریان این کودتا، هوگو چاوز بازداشت و به جزیره‏ای در اطراف کشور برده شد و دولت وی نیز سقوط کرد. اما حضور گسترده مردم و ارتش وفادار به او باعث شد تا کمتر از 48 ساعت بعد در 14 آوریل همان سال دولت کودتا سرنگون گردیده و هوگو چاوز به قدرت بازگشت. آمریکایی ها تلاش داشتند تا نسخه کودتای ژنرال پینوشه در شیلی در سال 1352 را دقیقا در ونزوئلا پیاده کنند. همه اعتصاباتی که علیه دولت آلنده وضع کرده بودند، در ونزوئلا علیه دولت «چاوز» نیز براه انداختند، همان تحریم ها را علیه دولت قانونی وی وضع کردند. همان برچسب ها، اتهام ها و فشارهای سیاسی را برای به زانو درآوردن حکومت چاوز اعمال کردند و از همان نظامیان بریده از مردم و ژنرال های سرسپرده لاییک که در درس هایی از کودتای آمریکا در ونزوئلا شیلی در اختیار داشتند، در ونزوئلا نیز برخوردار بودند. همان نقشه ها و برنامه ریزی ها زمان بندی شده ای را که در تدوین کودتای شیلی تدارک دیده بودند در ونزوئلا نیز دقیقا طرح کرده بودند. جرج دبلیو بوش، رییس جمهور آمریکا در آن زمان، هر گونه دخالت آمریکا در این کودتای ناموفق را تکذیب نمود و چاوز را یکی از سخت‌ترین منتقدان آمریکا نامید و اظهار داشت: چاوز باید از اقدام براندازی صورت گرفته در کشورش عبرت بگیرد، اما محاسبه آمریکایی ها به دو دلیل به خطا رفت. 1- ملت های امروز جهان از درک و شعور سیاسی و فهمی به مراتب بالاتر از ملل 30 سال پیش جهان برخوردار هستند. به همین دلیل اگر در آن روز مردم شیلی پس از کودتای ژنرال ها، به خانه های خود رفتند، امروز در ونزوئلا پس از کودتای ژنرال ها، از خانه بیرون آمده و یکصدا علیه آمریکا، علیه رژیم کودتایی و به نفع حکومت منتخب خویش فریاد زدند، کشته دادند و توانستند نظامیان شورشی را به پادگان هایشان بازگردانند. 2- دولت های امروز جهان نیز تحت تاثیر افزایش درک و فهم ملت ها، دیگر همچون گذشته حاضر نیستند سلطه و سکوت در برابر زیاده طلبی ها و استیلاجویی ها یا مداخلات آمریکایی ها را تحمل کنند. در تاریخ آمریکای لاتین کودتاهای عدیده ای انجام گرفته که اغلب ریشه در منافع و دخالت قدرت های جهانی بالاخص آمریکا داشته و در عمل هیچک از آن کودتاها سرنوشتی مشابه و خصائصی نظیر شکست کودتا در ونزوئلا نداشته اند. پیروزی اراده ملت بر توپ و تانک ارتشیان و پشتوانه های مالی و سیاسی غرب، پیام عمیق و راهگشایی را در ونزوئلا و حتی در تمام کشورهای منطقه به دنبال داشت و آن اینکه هر دولتی مستظهر به حمایت و پشتیبانی مردم خود باشد، شکست ناپذیر است و قادر به تامین و حفظ استقلال خود خواهد بود. هوگو چاوز رییس جمهوری ونزوئلا پس از بازگشت دوباره به قدرت، این واقعه شکست کودتا را به 'پیروزی ملت بر استبداد و استعمار' تعبیر کرد. **ونزوئلا بعد از بازگشت چاوز -------------------------------- از نظر تاثیرات فرامنطقه ای بالاخص در حوزه اقتصاد و نفت،حضور چاوز عامل انسجام و هماهنگی بیشتر اوپک و صاحبان طلای سیاه شد. پیشتر ونزوئلا به جهت ناهمخوانی با سایر اعضای اوپک از عوامل تخریب بازار نفت و حامی منافع و سیاست های غرب بالاخص آمریکا بود. با روی کار آمدن هوگوچاوز در ونزوئلا روند همگرایی کشورهای اوپک سمت و سوی مثبتی یافت که قطعا مواضع این کشور را در بهبود سیاست های اوپک و تعادل بین منافع کشورهای تولید کننده و مصرف کننده نمی توان انکار کرد. **چشم اندازی به روابط واشنگتن و کاراکاس در دوره چاوز ---------------------------------------------------------------- با چشم انداز کوتاهی به روابط دولت های آمریکا و ونزوئلا به خوبی می توان دریافت که واشنگتن از ابتدای به قدرت رسیدن چاوز از وی ناخرسند بود. از فوریه 1998 /بهمن ماه 1378/که هوگوچاوز با رای قابل توجه در انتخابات ونزوئلا به پیروزی رسید، همواره وی و دولتش مورد انتقاد و گاهی تهدیدهای آمریکا قرار گرفته اند. فرایند حملات آمریکا به چاوز به دنبال جریان 11 سپتامبر و موضعگیری های دولت وی تشدید شد و به تدریج شکل کامل تری به خود گرفت. در پی وقوع حملات 11 سپتامبر به دو شهر آمریکا، دولت چاوز این اقدامات را تروریستی خواند و آن را محکوم کرد، اما مخالفت خود را با لشکرکشی به کشور افغانستان علنی ساخت. علاوه بر آن همزمان با بمباران های وحشیانه آمریکا در افغانستان، چاوز در یک برنامه تلویزیونی این اقدام را محکوم کرد و گفت: باید همگی علیه چنین کشتاری فریاد برآوریم. باید توجه داشت که چنین موضعگیری هایی در بین دولت های آمریکای لاتین امر معمولی نیست. در دهه های اخیر، دولت های آمریکای لاتین به شدت توسط آمریکا کنترل می شدند و واشنگتن با چنگ زدن به هر وسیله ای اجازه نمی داد که شورش علیه سیاست های کاخ سفید جان گیرد و دوام یابد. 52 سال محاصره کوبا، سرنگونی دولت انقلابی نیکاراگوئه در پایان دهه شصت هجری شمسی، حمله نظامی به پاناما و دستگیری رییس جمهوری این کشور در اوایل دهه گذشته و ده ها مورد مداخله نظامی و به راه انداختن کودتا، بیانگر سیاست آمریکا در منطقه است. مهمترین مساله ای که سبب ناخرسندی آمریکا از چاوز شد تفکر استقلال جویانه چاوز در ونزوئلا از جمله حمایت وی از کاهش تولید و افزایش بهای جهانی نفت، مواضع ضدصهیونیستی وی در قبال بحران خاورمیانه و نزدیک شدن وی به کشورهای عراق، جمهوری اسلامی ایران، سوریه، کوبا، کره شمالی و طیف نیروهای مخالف آمریکا بود که کاخ سفید را در تلاش برای براندازی حکومت چاوز مصمم تر ساخت. از دیگر مواضع چاوز که واشنگتن را به شدت آزار می داد تلاش و تبلیغات وی برای یکپارچگی آمریکای لاتین به ویژه در زمینه های نظامی بود. رییس جمهوری ونزوئلا به طور جدی هشدار می داد که اگر کشورهای آمریکای لاتین با یکدیگر متحد نشوند به ذلت خواهند افتاد و ناکامی در وحدت منطقه باعث خواهد شد که فقر، فلاکت، گرسنگی و ناامیدی بیش از پیش بین ملل منطقه گسترش یابد. **سخن آخر -------------- هوگو چاوز رییس جمهور ونزوئلا که تا کنون 15 بار به طور مستقیم و غیر مستقیم در معرض آرای مردم قرار گرفته و به طور خاص پیروز 14 انتخابات شده است در حال جدال با سرطان است. همین بهانه کافی بود تا رسانه های غربی که سال ها انتظار اینچنین فرصتی را کشیده بودند طرح جایگزینی وی را در داخل ونزوئلا بر سر زبان بیندازند. چاوز که در خارج از مرزهای وطن به رهبر ضدامریکایی و چپ شهرت دارد در داخل هم طرفداران بسیاری دارد اما منتقدان وی را به تلاش برای قبضه کردن قدرت و مادام العمر کردن ریاست جمهوری متهم می کنند. شاید به همین دلیل بود که با انتشار خبر بیماری وی بسیاری از جریان اپوزیسیون انتظار داشتند این فرصت طلایی را غنیمت شمرده و در غیاب چاوز کاری برای بیرون راندن دایمی او از قدرت کند. کاری که پیشتر قدرت های غربی به ویژه آمریکا در سال 2002 آغاز کردند که با ناکامی مواجه شدند. اما سایت خبری رسمی 'ال یونیورسو' از اکوادور و 'ای.وی .ان' از ونزوئلا نیز با اشاره به بهبودی هوگو چاوز بعد از گذراندن مراحل شیمی درمانی به حضور مجدد وی در صفحه تویتر اشاره کرد و به نقل از چاوز نوشت: حضور قطعی خود را در انتخابات سال آینده اعلام کرده و 10 میلیون رای برای انتخابات سال آتی ریاست جمهوری که سال های 2013 تا 2019 را شامل می شود پیش بینی می کنم.