جنجال رسانه ای اخیر در انگلیس که پیرامون یکی از مهمترین بنگاه های تبلیغاتی وابسته به جریان صهیونیسم بین الملل صورت گرفته، بار دیگر موجب جلب نگاه ها و نظرات تحلیل گران مستقل به ابزارهای متنوع و گسترده و نیز ساختارهای پیچیده و ریشه دار رسانه ای صهیونیست ها شده است. رسوایی سیاسی- رسانه ای اخیر مربوط به فعالیت های یکی از بزرگترین غول های رسانه ای جهان یعنی 'نیوز کورپوریشن' که طی نزدیک به دو دهه گذشته به عنوان یکی از مهمترین بازوهای تبلیغاتی صهیونیست ها مطرح گشته، جدای از مباحث سیاسی و حقوقی مربوط به اقدامات غیر قانونی و غیر اخلاقی مسوولان آن بار دیگر زمینه بررسی کارکردهای رسانه ای و تبلیغاتی این قبیل بنگاه های صهیونیستی را فراهم کرده است. هرچند در تحلیل ها و بررسی های صورت گرفته پیرامون این موضوع در کشورهای غربی کمتر به زوایای وابستگی ها و کارکردهای صهیونیستی سازمان تبلیغاتی 'روپرت مورداک' مالک غول رسانه ای نیوز کورپوریشن، پرداخته شده، اما نوع رویکردهای سیاسی به تخلفات رسانه ای صورت گرفته در زمینه نقض حریم خصوصی افراد نشان از فعالیت ها و تعاملات پشت پرده ای دارد که کمتر بدان پرداخته شده است. در این پیوند کارکردهای رسانه ای نهادهای تبلیغاتی صهیونیستی در اشتراک با منافع و اهداف بسیاری از کانون های قدرت به خصوص در کشورهای غربی تعاملاتی پیچیده بین اغراض و اهداف سیاسی با فعالیت های ارتباطاتی- تبلیغاتی با بازیگردانی صهیونیست ها را به نمایش می گذارد. ** راهبردهای ارتباطاتی- تبلیغاتی صهیونیسم بین الملل ................................................................................ از همان سال های میانی قرن نوزدهم میلادی که صهیونیسم به عنوان فصل مشترک یهودی گری نژادپرستانه، یهودیت منفعت محور و سیاست زده اروپایی- آمریکایی پا به عرصه رشد و گسترش گذاشت، اهدافی چون سیطره صهیونیسم بر ارتباطات جهانی در دستور کار رهبران این مرام سیاسی- اجتماعی- مذهبی قرار گرفت. در سال 1869 میلادی (1248 ه.ش) 'راشورون' خاخام یهودی، در سخنرانی خود در کنگره جهانی صهیونیسم در 'پراگ' بر الزام سیطره کامل یهود بر رسانه های جمعی آن زمان در جهان تاکید کرد و اعلام داشت که پس از طلا به عنوان نماد ثروت بین المللی، دستگاه های خبر رسانی به ویژه مطبوعات دومین ابزار صهیونیست ها برای استیلا بر جهان خواهد بود. از این رو از همان ابتدا با برنامه ریزی های دقیق و صرف هزینه های کلان، تلاش بی وقفه ای برای به دست گرفتن جریان های اصلی خبر رسانی و مطبوعات در سراسر جهان از سوی صهیونیست ها آغاز شد. وقوع جنگ های جهانی که چهره جدیدی از اروپا به عنوان یکی از مهمترین مامن های حضور و اسکان یهودیان به تصویر کشید و در پس آن تشکیل رژیم صهیونیستی در سرزمین های اشغالی فلسطین شاخص ترین نقاط عطف را در حیات سیاسی – اجتماعی صهیونیسم به وجود آورد. بر اساس این نقاط عطف دستگاه های تبلیغاتی صهیونیسم بین الملل فرصت یافتند تا برای بازتولید ارزش های یهودیت افراطی و در جهت منافع جهانی صهیونیست ها به گسترش عرصه های غوغاسالاری خود بپردازند. در طول سال های نضج گرفتن صهیونیسم تاکنون فعالیت های تبلیغاتی صهیونیست ها پیرامون محورهای زیر صورت گرفته است. 1- یکی از مهمترین محورهای تبلیغاتی صهیونیست ها استفاده از افسانه 'هولوکاست' در سال های پس از جنگ جهانی دوم بوده است. در عرصه قلم فرسایی های مطبوعاتی، ساخت فیلم های سینمایی و تهیه گزارش های به اصطلاح علمی، یهودیان انسان های بی گناهی تصور شده اند که بی رحمانه مورد جنایت کارانه ترین رفتارها از سوی نظام نژاد پرست هیتلری در آلمان قرار گرفته اند و افسانه سوزانده شدن نزدیک به شش میلیون یهودی در طول جنگ، به دلیل تاثیرگذاری رسانه ای و تبلیغاتی پس از گذشت بیش از نیم قرن همچنان ادامه دارد. ساخت فیلم هالیوودی 'فهرست شیندلر' اثر 'استیون اسپیلبرگ' کارگردان یهودی که به دلیل اتصال با لابی های صهیونیستی توانست در دهه 1990 میلادی صاحب جوایز متعدد از جمله هفت جایزه سینمایی 'اسکار' شود، نمود روشنی از مرثیه سرایی صهیونیست ها در زیر لوای پشتیبانی حامیان آمریکایی آنان بود که با هدف طرح چهره ای ستمدیده از یهودیان و توجیه تشکیل حکومت صهیونیستی صورت می گرفت، بدون آنکه توضیح دهد چرا مسلمانان فلسطینی بایستی تاوان اقدامات نظامیان آلمانی در قبال یهودیان را پرداخت نمایند. 2- دومین محور تبلیغاتی صهیونیست ها ایجاد اعتقاد به ظهور منجی برای رهاندن بشریت از تمامی رنج های دامنگیر انسان ها است. منجی مورد نظر نهادهای تبلیغاتی صهیونیست ها را می توان تجلی تمامی منافع و مطلوبیت های یهودیت موعودگرای نژادپرست در فردی دانست که ماموریت یافته تا جهان را از چنگال دشمنان یهودیان به عنوان دشمنان بشریت رهایی بخشد. 3- سومین محوری که در جهت توجیه تشکیل دولت غاصب اسراییل و نیز منافع جهانی صهیونیست ها مورد استفاده تبلیغاتی گسترده قرار گرفته، می توان تروریسم رسانه ای نامید. تخریب باورهای موعودگرایانه ادیان و مذاهب دیگر به موازات تخریب چهره مسلمانان بخصوص اعراب دو مولفه اساسی تروریسم رسانه ای صهیونیست ها در سال های اخیر بوده است. در این رابطه اثر سینمایی 'چهارپر' محصول سال 2001 میلادی (1380 ه.ش) در هالیوود یکی از مهمترین فعالیت های سینمایی- تبلیغاتی بوده که با هدف تخریب باور 'موعودگرایی اسلامی' به جنگ اعتقادات مذهبی مسلمانان رفته است. نشان دادن چهره ای خشن، بی فرهنگ، عقب مانده و خرافه پرست از مسلمانان به ویژه اعراب مولفه دیگری است که در ساخت بسیاری از فیلم های سینمایی صهیونیستی به کار بسته شده تا این تفکر حتی به خود مسلمانان القا شود که آنان انسان های خرافی و عقب مانده ای هستند که باید از سوی ملت های مترقی غربی به خصوص آمریکایی ها مورد حمایت قرار گیرند و از فقر، نادانی و ظلم و ستمی که با آن دست به گریبان هستند، رهایی یابند. برخی از تحلیل گران بر این باورند که هدف اصلی بیشتر فعالیت های رسانه ای- تبلیغاتی دستگاه های وابسته یا نزدیک به محافل صهیونیستی را بایستی در جهت تحقق اهداف، منافع و مطلوبیت های رژیم اشغالگر قدس جستجو کرد در حالی که نگاه عمیق تر به حجم و گستره اینگونه فعالیت ها نشان از راهبرد دورنگرانه صهیونیسم بین الملل برای استیلای کامل بر جهان دارد. پیوند منافع استعماری کشوری چون آمریکا به عنوان هژمون جهانی با اهداف کلان صهیونیسم که تنها بخشی از آن در چارچوب نظام سیاسی اسراییل تمرکز یافته، جهان را به جولانگاهی برای تاخت و تاز تبلیغاتی صهیونیست ها بدل ساخته و دستگاه ها و نهادهای پرتعداد تبلیغاتی-ارتباطاتی به عنوان ابزارهای لازم برای سیطره رسانه های صهیونیستی بر جهان در حال افزایش است. **ابزارهای سیطره صهیونیست ها بر فضای ارتباطاتی-تبلیغاتی در جهان ............................................................................................ در دهه های اخیر که نقش شبکه های تلویزیونی و ماهواره ای در گسترش ارتباطات و انتقال اطلاعات نسبت به دیگر ابزارهای رسانه ای بسیار چشمگیرتر به نظر می رسد، رسانه های خبری چون 'رویترز'، 'آسویشتد پرس'، 'فاکس نیوز'، 'یونایتد پرس' و شبکه هایی نظیر 'ای.بی.سی'، 'ان.بی.سی'، 'سی.ان.ان' و... نام هایی آشنا و بزرگ در عرصه ارتباطات و رسانه هستند که بیشترین تعاملات و تاثیرپذیری از جریان صهیونیسم بین الملل را به نمایش گذاشته اند. جدای از شبکه های مذکور که به علت موقعیت فراملی قالب مرزهای بین المللی را درنوردیده و به موثر ترین ابزار در جریان سیال ارتباطات بدل گشته و نیز دستگاه های تبلیغاتی و بنگاه های رسانه ای رسمی رژیم اشغالگر قدس، مطبوعات همچنان از اهمیت تبلیغاتی و رسانه ای برخوردارند. در ایالات متحده نشریاتی چون 'تایم'، 'نیویورک تایمز' و 'واشنگتن پست' را می توان سرسلسله مطبوعات وابسته به صهیونیست ها دانست. علاوه بر نشریات مذکور که بیشتر دارای کارکردهای خبری هستند، نشریاتی مانند جراید علمی نیز از غوغاسالاری رسانه تبلیغاتی صهیونیست ها بر کنار نمانده اند. برای مثال نشریه ای مانند 'جغرافیای ملی' با تاکید بر نام اسراییل بر نقشه های تاریخی و جغرافیایی مربوط به سرزمین های اشغالی و یا جایگزینی نام مجعول 'خلیج عرب' به جای خلیج فارس سعی کرده اند تا حد ممکن رسالت صهیونیستی خود را به انجام رسانند. علاوه بر ایالات متحده که به مأوای اصلی جریان صهیونیسم بین الملل اعم از یهودیت صهیونیست و مسیحیت صهیونیست بدل گشته، کشورهای دیگر نیز به نوبه خود به عرصه فعالیت های رسانه ای صهیونیست ها تبدیل شده اند. فعالیت کارتل های رسانه ای بزرگ چون کمپانی های بزرگ رسانه ای –مطبوعاتی وابسته به خانواده مورداک که به طور همزمان در آمریکا، انگلیس و استرالیا فعالیت دارد نمونه ای از گستره جهانی حوزه عملیاتی و تبلیغاتی ابررسانه های صهیونیستی است. در عرصه سینما، هالیوود به عنوان بزرگترین کمپانی ساخت آثار سینمایی ادغامی از هفت شرکت بزرگ سینمایی آمریکایی بوده که همه بدون استثنا وابسته به صهیونیست ها هستند. در این زمینه علاوه بر آنچه پیشتر گفته شد اربابان صنعت سینما به جز تبلیغ در جهت منافع و راهبردهای صهیونیستی، وظیفه مقابله و سرپوش گذاشتن بر معدود آثار سینمایی را دارند که بر خلاف خواست ها و مطامع صهیونیست ها تولید و عرضه می گردند. اکران فیلم 'محمد (ص)، آخرین پیامبر' در تنها 50 سینما در مقایسه با اکران هم زمان فیلمی چون 'ماتریکس' در بیش از 4000 سینمای آمریکا در سال های گذشته نوع سیاست های شرکت های بزرگ فیلم سازی را عیان می سازد. جدای از ابزارهای تبلیغاتی که ذکر شد، فعالیت شبکه های رادیویی پرتعداد، ساخت و پخش تبلیغات جهت دار تجاری، چاپ و نشر کتاب های گوناگون در کنار امکاناتی که شبکه جهانی اینترنت در اختیار صهیونیست ها قرار داده موجب شده تا صهیونیسم بین الملل با تمامی توان خود در مسیر کامل کردن سیطره رسانه ای- تبلیغاتی خود گام بردارد. ** صهیونیسم و بیشترین استفاده از عنصر تبلیغات از طریق بنگاه های رسانه ای ...................................................................................................... در ترسیم وضعیت کنونی امپراتوری رسانه ای صهیونیست ها می توان گفت که تنها در آمریکا به عنوان قطب رسانه ای و تبلیغاتی جهان با وجود جمعیت سه درصدی یهودیان نزدیک به نیمی از امکانات رسانه ای در اختیار صهیونیست ها قرار دارد. گفته می شود که حدود 90 درصد سینمای آمریکا زیر سیطره ائتلاف هالیوودی-صهیونیستی قرار گرفته و در بسیاری از کشورهای غربی وضعیتی به گونه ای مشابه وجود دارد. علاوه بر چهره هایی چون مورداک که به تنهایی هدایت کننده جریان های رسانه ای در سطح جهانی و در چارچوب اهداف صهیونیست ها بوده اند، وجود شخصیت هایی مانند 'روبرت ماکسول' به عنوان مالک تراست های عظیم مطبوعاتی، فعالیت های تبلیغاتی بنیادهای به ظاهر مستقلی چون 'جرج سوروس' در عرصه های سیاسی و اجتماعی در مناطق مختلف جهان و ... همگی نشان دهنده جایگاه رسانه ها در راهبرد های کلان صهیونیسم بین الملل است. حتی گمانه زنی هایی که در خصوص افشاگری های سایت 'ویکی لیکس' صورت گرفته، این سوال را مطرح می سازد که با توجه به نقش تل آویو در تحولات منطقه ای و جهانی و نیز در رویکردها و جهت گیری های بین المللی بسیاری از کشورهای غربی چرا هیچ گونه خبری در رابطه با اسراییل و اقدامات این رژیم افشا نشده است. همانگونه که 'روژه گارودی' اندیشمند فرانسوی در کتاب 'اسطوره سیاسی صهیونیسم' بیان کرده، صهیونیست ها برای اثبات و تثبیت خود بیش از هر چیزی بر روی رسانه ها و ابزارهای تبلیغاتی حساب باز کرده اند. به گفته گارودی صهیونیست ها بی آنکه در جهان ما ریشه و اصالتی داشته باشند، توانسته اند به مدد پول، قدرت سیاسی و ابزار رسانه ای سلطه خود را بر کانون های قدرت در اروپا و آمریکا بگسترانند و این در حالی است که جریان یک سویه اطلاعات و ارتباطات به سمت کشورهای جهان سوم، راه را برای دست یابی به این هدف هموارتر می سازد. با توجه به آنچه گفته شد هرچند شنیده شدن صداهای مستقل در هیاهوی غوغاسالاری امپراتوری رسانه ای صهیونیسم جهانی دشوار به نظر می رسد، اما دست کم برافراشتن صدایی مخالف و رسوخ در گفتمان حاکم فراگیر صهیونیسم بین الملل می تواند به بازتولید و توزیع آگاهی نوین و غیر جهت دار و نیز واقعیاتی به جز آنچه نمایانده می شود، منجر شود.