از نگاه شرکت‌های آمریکایی، زیرکانه‌ترین شیوه برای تأمین نیروی کار، استخدام زندانیان به عنوان کارگر است. پایگاه خبری "آلترنت "، در گزارشی به قلم "رانیا خالک "، نویسنده و فعال اجتماعی، می‌نویسد: در برخی از کشورهای قدرتمندی که همواره دم از آزادی حقوق بشر می‌زنند، کماکان رگه‌هایی از برده‌داری و تبعیض نژادی پیداست. تبدیل زندانیان به برده و بهره‌کشی از آنها در کارهای سنگین و خطرناک گواه این مدعاست. * کارگران آمریکایی بازیچه دست شرکت‌ها شده‌اند در بین قشر کارگر آمریکا گروهی هستند که به دلیل در اختیار نداشتن هر گونه آزادی قانونی، بازیچه دست شرکت‌ها شده اند؛ حتی می‌توان پولی را که این افراد از شرکت‌های تابعه خود دریافت می‌کنند با حقوق کارگرانی که در بیگاری‌خانه کشورهای جهان سوم کار می‌کنند، برابر دانست. محرومیت این کارگران از حقوق سیاسی، اقتصادی و اجتماعی‌شان، آنها را به شهروندان درجه دوم جامعه آمریکا تبدیل کرده است، به گونه‌ای که این افراد از تشکیل هر گونه انجمن محروم هستند، صدای انتقادشان با خشونت خفه می‌شود و به کار کردن در قبال دریافت حقوق ناچیز وادار می‌شوند. به حاشیه کشاندن چنین قشر مهمی در جامعه باعث می‌شود که این افراد در عمل نادیده گرفته شوند، به گونه‌ای که آنها از چشم جامعه دور می‌مانند و راهی برای پیشرفت یا تغییر شرایط زندگی خود ندارند. * زندان‌های آمریکایی خانه‌ای است برای برده‌های عصر جدید در حال حاضر 2.3 میلیون آمریکایی در پشت میله‌های زندانند و هیچ صدایی از آنها به گوش نمی‌رسد. بردگان عصر جدید در قرن 21 همین‌ها هستند. * آمریکا "طاعون زندانی " گرفته است؟ یک حقیقت انکارناپذیر در مورد آمریکا آن است که این کشور بیشتر از هر کشور دیگری شهروندانش را به زندان می‌فرستد. آمریکا که تنها 5 درصد از جمعیت جهان را به خود اختصاص داده، در حال حاضر 25 درصد از زندانیان جهان را در زندان‌های خود اسیر کرده است. طبق آماری که در سال 2008 به دست آمد، بیش از 2.3 میلیون آمریکایی پشت میله‌های بازداشتگاه یا زندان اسیرند. بر اساس این آمار، از هر 48 مرد آمریکایی، یک نفر در زندان‌های این کشور محبوس است. باید خاطرنشان کرد که این آمار، ده‌ها هزار مجرم دیگر را در بر نمی‌گیرد؛ مجرمانی از قبیل مهاجران غیرقانونی که باید از کشور خارج شوند، زندانی‌های محکوم به مرگ، و یا نوجوانانی که در کانون‌های اصلاح و تربیت هستند. ممکن است این مسئله در نگاه برخی از افراد جامعه بدین معنا باشد که آمریکا باز هم چیزی پیدا کرده که در آن رتبه اول را کسب کرده است، اما باید دانست که این "طاعون زندانی " که به جان آمریکا افتاده، این کشور را در معرض آسیبی جدی قرار داده است. * تاریخ آمریکا تا کنون چنین شماری از زندانیان به خود ندیده است محققان "مرکز تحقیقات اقتصادی و سیاسی " (سی‌ای‌پی‌آر)، در پژوهشی به این نتیجه رسیده‌اند که آمار زندانیان آمریکا نه تنها در مقایسه با دیگر کشورهای جهان بالاتر است، بلکه در طول تاریخ این کشور هم امری بی‌سابقه بوده است. بر اساس نتایج این پژوهش، در بین سال‌های 1880 تا 1970، آمار زندانیان بین 100 تا 200 نفر به ازای 100 هزار نفر بود. در سال 1980، جهشی در جمعیت زندانیان رخ داد؛ به گونه‌ای که این رقم از 220 زندانی در سال 1980، به 458 زندانی در سال 1990، 683 زندانی در سال 2000 و 753 زندانی در سال 2008 رسید. * آمار زندانیان سیاه پوست بالاتر از سفیدپوستان و اسپانیایی-آمریکایی‌هاست هزینه‌های این زندانی کردن‌ها خیلی زیادتر از آنی است که بتوان تصور کرد و در این بین، سهم جامعه سیاه پوست آمریکا از همه گروه‌ها بیشتر است. علیرغم آنکه سیاه پوستان تنها 13 درصد از جمعیت کل آمریکا را تشکیل می‌دهند، 40 در صد از سلول‌ها در زندان‌های این کشور پذیرای همین این عده قلیل بوده است. طبق گزارش "دیوان محاسبات عدالت آمریکا " (بی‌جی‌اس)، در بخش زندانیان مرد، آمار سیاه پوستان 6.5 برابر سفیدپوستان و 2.5 برابر جامعه اسپانیایی-آمریکایی است، در حالی که در بخش زنان، زندانیان سیاه پوست تقریبا سه برابر سفیدپوستان و دو برابر زنان اسپانیایی‌الاصل‌اند. * دلیل افزایش دستگیری سیاه پوستان چیست؟ "میشل آلکساندر " در کتاب خود با نام "جیم کروی نوین " به این مطلب اشاره کرد که آمار سیاه پوستانی که در حال حاضر در زندان یا کانون اصلاح هستند یا آزادی مشروط دارند، حتی از تعداد برده‌های سیاه پوست سال‌های 1850 بیشتر است. افزایش دستگیری سیاه پوستان به جرم قاچاق مواد مخدر به معنای بالا رفتن جرم آنها نیست. در واقع، آمار جرم در زمینه قاچاق، تصرفات، دارایی‌ها و فروش در بین سیاه پوستان و سفیدپوستان برابر است. * جذب زندانیان آمریکایی از سوی شرکت‌ها برای کار پر واضح است که تبعیض نژادی و طبقاتی در سیستم زندانبانانی ایالت‌های آمریکا بیداد می‌کند و هر روز شرایط بدتری می‌یابد. همان‌طور که مشخص است، شرکت‌های خصوصی، بازار کار ارزان و آسانی در اختیار دارند و این کشور هم چین، اندونزی، هائیتی و یا مکزیک نیست. اینجا در دل سرزمین آزادی، شرکت‌های بزرگ به طور فزاینده‌ای به جذب زندانیان روی آورده‌اند، چرا که با مزد اندک و یا گاهی بدون هیچ مزدی می‌توانند از آنها کار بکشند. * مزایای استخدام کارگر از زندان چیست؟ اگر از دید شرکت‌ها به این قضیه نگاه کنیم، استفاده از زندانیان برای کار یکی از مهم‌ترین و خلاقانه‌ترین شیوه‌ها برای افزایش بهره‌وری است. آنها با انداختن تور در دریاچه زندان‌ها، کارگرانی ارزان در اختیار خواهند داشت؛ کارگرانی که علاوه بر ارزان بودن، به راحتی قابل کنترل هستند. در این صورت دیگر شرکت‌ها علاوه بر پرداخت حقوق ناچیز (یا شاید عدم پرداخت آن)، خود را از در اختیار گذاشتن مزایایی چون بیمه و مرخصی رها می‌سازند. دیگر لزومی ندارد که نگران تشکیل اتحادیه‌های کارگری و تقاضای مرخصی و افزایش حقوق باشند. کارگران زندانی تمام وقت کار می‌کنند و هیچ وقت به دلیل مشکلات خانوادگی تأخیر و غیبت ندارند. * زندانیان چاره‌ای جز قبول کار ندارند این زندانیان در صورتی که از انجام کار سر باز بزنند، سریع به بخش "تنبیه انضباطی " منتقل می‌شوند و علاوه بر محروم شدن از امکانات رفاهی زندان، امتیاز "فرصت جبران " را که برای کاهش دوران محکومیتشان است، از دست خواهند داد. دولت مرکزی آمریکا به منظور افزایش استفاده از زندانیان برای کار، امتیازهایی برای قائل می‌شود که از جمله آن حذف مالیات بود. بر اساس "امتیاز مالیاتی برای ایجاد فرصت‌های کاری " (وی‌اوتی‌سی)، کارفرمایان بخش خصوصی به ازای هر زندانی که به شرط کار آزاد است، 2.400 دلار امتیاز مالیاتی دریافت می‌کنند. این امتیازهای تشویقی از سوی دولت، در ازای استخدام "گروه‌های هدف خطرناک " این امکان را به شرکت‌ها می‌دهد که 40 درصد از حقوق سالانه این گروه‌ها را باز پس گیرند. * ترکیب زندان با صنعت منفعتی برای کشور ندارد مطالعات پیاپی نشان‌دهنده بی‌فایدگی ترکیب زندان-صنعت، چه در بخش مالیات و چه در بخش صرف نیروی انسانی کشور است؛ از سوی دیگر کاهش آمار زندانیان چالش‌ها را بیشتر هم می‌کند. در این بین، استفاده از زندان‌های خصوصی و همچنین قراردادهای پنهانی در زمینه کار زندانیان باعث به وجود آمدن سیستمی شده است که در آن محکومیت‌های کمتر جایی ندارد. * وقتی محکومیت از جرم سنگین‌تر می‌شود! آنچه بیشتر از هر چیز در مورد سیستم مذبور ذهن انسان را آزار می‌دهد، آن است که شاید آمار فزاینده به زندان فرستادن افراد، تنها به جرم به همراه داشتن کمی مواد مخدر مثل ماری‌جوانا و همچنین قوانین مربوط به گسترش محکومیت‌های شدید، تنها سیاست‌هایی است که در جهت افزایش بهره‌وری شرکت‌ها اتخاذ شده‌اند. "قانون سه ضربه " نمونه‌ای از این قوانین است؛ بر اساس این دسته از قوانین، دادگاه اجازه دارد افرادی را که سابقه بیش از 3 بار اعمال بزهکارانه دارند، محکوم به حبس کنند و یا دوران محکومیت آنها را افزایش دهند. واقعا بوده‌اند افرادی که به دلیل ارتکاب جرم‌های ناچیز چون "دزدی از مغازه‌ها " محکوم به حبس ابد شدند. * سوء استفاده از کارگران سیاه پوست ریشه در تاریخ آمریکا دارد سوءاستفاده از کار زندانیان اصلا پدیده‌ای نو نیست. یکی از موسسان "سازمان کسب حقوق کارگران به دست مردم " (پاوور) به نام "ژارون براون " نشان می‌دهد که چطور این پدیده، ریشه در تاریخ برده‌داری دارد. پس از "جنگ داخلی آمریکا " و افت بازار کار آزاد، لغو قانون برده‌داری ضربه شدیدی به اقتصاد ایالات جنوبی وارد کرد. بنابراین، در اواخر قرن 19 بود که یک سیستم گسترده زندانبانانی در جنوب شکل گرفت. این سیستم با حفظ رابطه نژادی و اقتصادی خود با نظام برده‌داری، وسیله‌ای شد برای دوباره برده کردن کارگران سیاه پوست. "براون " به منظور اثبات مدعای خود در مورد تبدیل تعمدی برده‌ها به زندانی، مثال زندان "آنگولا "، در ایالت "لوئیزیانا "، را مطرح ساخت: "در سال 1880، فرمانداری ایالت لوئیزیانا مزرعه‌ای را به وسعت 8 هزار جریب از خانواده‌ای خریداری کرد و یک زندان در آن ساخت؛ بدین ترتیب، اقامتگاه‌های برده‌ها تبدیل شد به سلول‌های زندان. امروزه زمین این زندان به 18 هزار جریب افزایش یافته است. همه کارگرانی را که در مزارع آنگولا کار می‌کنند، زندانیان تشکیل می‌دهند. این زندان تصویری است تکان دهنده از برده‌داری به سبک مدرن. ". * قانون اساسی آمریکا: برده‌داری ممنوع مگر برای تنبیه! در مدت کوتاهی پس از لغو قانون برده‌داری "قوانین مربوط به سیاه پوستان " و "اجاره محکومین " پدیدار شدند. این قوانین و مقررات در بهره‌کشی دائمی از بردگان سیاه پوست تأثیر بسزایی داشت، چرا که در سیزدهمین اصلاحیه وارده بر "قانون اساسی آمریکا " تغییری را ایجاد کرد که بر اساس آن "هر گونه برده‌داری و یا خدمت غیر داوطلبانه در آمریکا و سرزمین‌های تحت‌الحمایه این کشور ممنوع است، مگر آنکه به منظور تنبیه به دلیل ارتکاب به جرمی باشد که شخص به خاطر آن محکوم شده است. ". * از چه زمانی آمار زندانیان سیاه پوست در زندان بالا رفت؟ "قوانین مربوط به سیاه پوستان " مجموعه قوانینی بود که به جرم‌شناسی فعالیت‌های قانونی سیاه پوستان آمریکائی می‌پرداخت و بهانه‌های لازم را برای دستگیری و زندانی کردن سیاه پوستان فراهم می‌کرد؛ این قوانین مخصوص سیاه پوستانی بود که به تازگی از بند برده‌داری رها شده بودند. این مسئله باعث شد که برای اولین بار در تاریخ آمریکا، آمار زندانیان سیاه پوست از سفیدپوستان در بند بیشتر شود. علاوه بر این، "اجاره محکومین " امکان آن را برای شرکت‌های خصوصی فراهم می‌کرد که با پرداخت مبلغ مشخصی به دولت، زندانیان را به صورت کرایه‌ای در اختیار بگیرند. بدین ترتیب، محکومان در طول روز خارج از زندان برای شرکت‌ها کار می‌کردند و شب‌ها به سلول‌های‌شان باز می‌گشتند. این سیستم تا دهه 1930 که لغو شد، سودی کلان هم برای فرمانداری ایالت لوئیزیانا و هم صاحبان مزارع به همراه داشت. * زنجیر بستن به زندانیان شیوه‌ای دیگر برای سوءاستفاده از زندانیان بود متاسفانه قانون "اجاره محکومین " خیلی سریع جای خود را به استفاده از "گرداندن زندانیان به صورت هم زنجیر " داد. یک بار دیگر، خبرهای تکان‌دهنده‌ای که در مورد زندانیان منتشر می‌شد، تا آن حد خشم عمومی را برانگیخت که در دهه 1950، دولت مجبور شد که قانون دسته‌های هم زنجیر را لغو کند، با وجود این، سیستم‌های سوءاستفاده از زندانیان هرگز کاملا از بین نرفت.