نامه سرگشاده به اردوغان: به درخواست جدید اسرائیل جواب منفی بدهید به دنبال احیاء روابط خوب سابق ترکیه با اسرائیل، بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل از رجب طیب اردوغان، نخست وزیر ترکیه خواست که گذشته را فراموش کنند و در روابط ترکیه- اسرائیل شروعی تازه‌ای داشته باشند. سال گذشته، نتانیاهو به نیروی دریایی اسرائیل دستور داد تا مبارزان ترکیه‌ای را که در راه غزه بودند قتل عام کنند. این مبارزان می‌خواستند اتحاد و همبستگی خود را با حدود 1.6 میلیون نفر از مردم محاصره شده غزه نشان داده و به آنها این جرات را بدهند که برای آزادسازی خود از ظلم و ستم صهیونیستی – یهودی و اطاعت بی‌چون و چرا از آنها، تلاش کنند. حداقل 9 ترکیه‌ای، در کشتاری بی‌رحمانه و وحشتناک به قتل رسیدند که اسرائیل هنوز در حال معذرت خواهی است. بعضی از خاخام‌های ارتودوکس، غیر یهود را به عنوان یک انسان کامل به رسمیت نمی‌شناسند و برای زندگی غیریهودیان را بخصوص در مقایسه با یهودیان، هیچ تقدس و حرمتی قائل نیستند. شکی وجود ندارد که اسرائیل به طور جدی نسبت به واکنش ترک‌ها در دو قضیه دخالت گستاخانه اسرائیل در امور داخلی ترکیه و رفتار شبه نازی اسرائیل در برخورد با مسائل اسرائیل و همسایگان بخصوص در نوار غزه و جنوب لبنان، اشتباه محاسبه کرده است. در ترکیه، اسرائیل سعی داشت با تربیت نیروهای فراماسونری حامی صهیونیست، تشکیلات قضائی و حزب توسعه را تضعیف کند تا حکومت را متزلزل و بی‌ثبات نماید. همچنین اسرائیل تلاش کرد تا تشکیلات نظامی سکولار ( به لحاظ تاریخی) را بر علیه حاکمان جدیدِ به ظاهر مسلمان تحریک نماید. در چندین مورد، ماموران اسرائیل از بعضی افسران بلندپایه ارتش ترکیه درخواست کردند که از فرمان دولت سرپیچی کنند و دولت حاکم را از پیش روی بردارند. ترکیه، نهایت تلاش خود را برای میانجی‌گری میان اسرائیل و تعدادی از همسایگانش کرده است. در هر صورت، اسرائیل بجای حرکت در مسیر صلح، سرسختانه در صدد نابود کردن هزاران تن از مردم لبنان و فلسطین بوده است. این رویکرد نسل کشی نسبت به همان مردمی است که اسرائیل ادعا می‌کند به دنبال برقراری صلح در بالاترین حد آن در سال 2009-2008 بود، زمانی که نیروی دریایی و نیروی هوایی ارتش اسرائیل حمله کوبنده‌ای را علیه نوار غزه انجام دادند و هزاران تن را کشتند؛ خاکستر کردند و هزاران نفر را نقص عضو کرد و ده‌ها هزار تن از خانه‌های ساحلی محاصره شده را، ویران کردند. کم‌تر از دو سال پیش، اسرائیل بین 2 تا 3 میلیون بمب خوشه‌ای را بر سر مردم جنوب لبنان ریخت که باعث خسارات بی‌شماری شد. نیاز نیست که کسی حتما ریاضی‌دان بزرگی باشد تا محاسبه کند که 2 تا 3 میلیون بمب می‌تواند 2 تا 3 میلیون کودک را بکشد یا باعث نقص عضو آنها شود. طبق معیارهای یهودیان، این حداقل نصف هلوکاست است. اکنون، تمامی کشتارهای دلخراش و تخریب‌هایی که ماشین‌ جنگی اسرائیل بر شهروندان بی‌گناه، تنها و بی‌پناه تحمیل کرده بود، بر روی صفحات تلویزیون در سرتاسر جهان، در حال مشاهده شدن بود. حدود 75 میلیون ترک، در میان بینندگانی بودند که مردمی را تماشا می‌کردند که به شانس خود نسبت به تسلط بر کودکان فلسطینی و لبنانی، فخر می‌فروختند. آنها این صحنه‌ها را با عصبانیت نگاه می‌کنند که هم‌مذهبان آنها در غزه و جنوب لبنان مانند گوسفند ذبخ می‌شوند، در حالی که مقلدان حکومت هیتلر فریاد می‌زدند: ترور! حماس! آشویتس و مخالفان یهود. بی‌تمدنی و وحشی‌گری اسرائیل فقط مربوط به گذشته نیست. اسرائیل به ارتکاب جرم‌های واقعی علیه مردم فلسطین در هر لحظه، هر ساعت و هر روز ادامه می‌دهد. جنایت‌کاری، شیوه کار اسرائیل است و دغل‌بازی سیاست اصلی آنها می‌باشد. پدربزرگ من یک افسر نظامی در ارتش عثمانی بود. او به دولت عثمانی همانند دولت خودمان و به سلطان عثمانی، همانند سلطان خودمان نگاه می‌کرد. وفاداری او به دولت عثمانی، بخش تفکیک‌ناپذیری از وفاداری‌اش به اسلام بود. در سال 1953، ارتش تازه تاسیس اسرائیل در یک روز سه تن از عموهای من به‌نام‌های حسین، محمد و یوسف را کشت و تا این لحظه هرگز بابت این امر معذرت‌خواهی نکرده است. به نظر می‌رسد در زبان عبری ( در یهود ) مقصر بودن، وجود ندارد. چه زمانی اسرائیل تاسف واقعی خود را بابت جنایاتی که مرتکب شده است، ابراز می‌دارد؟ به نظر می‌رسد این امر هرگز اتفاق نخواهد افتاد! امروز اسرائیل هیچ شانسی را برای صلح باقی نگذاشته است. در کرانه باختری، اسرائیل به آدم‌کش‌های شبه‌نازی‌های که به عنوان مهاجران شناخته می‌شوند، اجازه می‌دهد روستائیان و کشاورزان غیرمسلح فلسطینی را مورد آزار و اذیت قرار دهند، وحشی‌گری کنند و آنها را بکشند تا آنها را مجبور کنند سرزمین آباء و اجدادی‌شان را ترک کنند. علاوه بر این، ارازل و اوباش آدم‌کش از روسیه، شمال آمریکا و اروپای شرقی به کرات به مساجد حمله و آن را به آتش می‌کشند و فکر می‌کنند با این کارها خداوند را از خود خشنود می‌سازند. آنچیزی که مهم‌تر است، این است که نتانیاهو همچنان به محاصره غیرقانونی نوار غزه توسط اسرائیل، ادامه می‌دهد و از ورود مصالح ساختمانی به داخل مناطق محاصره شده، جلوگیری می‌کند. این امر نشان می‌دهد که اسرائیل نه تنها خانه‌های مردم را ویران می‌کند، بلکه از بازسازی خانه‌های مردم نیز جلوگیری می‌کند. اسرائیل نمی‌خواهد که روابطش را با ترکیه احیاء کند، چرا که رابطه دیگر با ترکیه، تلاش و اهرمی کمکی برای به رسیدن به صلح است، در حالی که اسرائیل از هر فرصتی برای خراب کردن و کشتن آدم‌ها استفاده کرده است. حقیقت امر این است که اسرائیل می‌خواهد از روابطش با ترکیه، برای ایجاد تعادل معکوس در واقعیت‌های سیاسی جدید در جهان عرب، بخصوص مصر، استفاده کند. آنچیزی که مهم است، اسرائیل امیدوار است دفعه بعد که مرتکب کشتار جمعی در غزه یا هر جای دیگری می‌شود، ترکیه کم‌ترین انزجار عمومی از خود نشان دهد. من می‌دانم که هیچ‌گونه حقی برای در دخالت در امور یک کشور مستقل را ندارم. اگر چه، در حال حاضر دیگر ترکیه، فقط یک کشور دیگر نیست و فلسطینی‌ها نیز دیگر فقط مردم یک منطقه خاص نیستند. بنابراین، من علاقه‌مندم به برادر عزیزم رجب طیب اردوغان یادآوری کنم که فریب این دروغگویِ در بیت‌المقدس را نخورد که فکر می‌کند دروغگویی بهترین سیاست در برخورد با غیریهودیان ساده‌دلی است که به نظر آنها (اسرائیلی‌ها)، خداوند این غیریهودیان را صرفا جهت خدمت به بهترین قوم خدا (یهود)، خلق کرده است. آقای اردوغان! فریب این دروغگو را نخورید، دروغگویی که هر بار با نفس کشیدنش، دروغگویی را تمرین می‌‌کند و وزرای آن، قلباً از ترکیه، بخصوص ترکیه‌ای که برای حقیقت، آزادی و عدالت ارزش قائل است، نفرت دارند. نوشته شده توسط: خالد عمیاره