در شرایطی که همچنان توجه جهانی به تحولات کشورهای عربی حوزه خلیج فارس و شمال آفریقا معطوف است، انتشار خبرکشته شدن اسامه بن لادن سرکرده القاعده آن هم از سوی اوباما رئیس جمهور آمریکا توجهات جهانی را به خود مشغول کرده است. در حالیکه محافل رسانه ای و سیاسی غرب تلاش کردند این اقدام را موفقیتی بزرگ برای دستگاه‎های نظامی و اطلاعاتی آمریکا عنوان کنند، اعلام این خبر پس از 10 سال حضور اشغالگران در افغانستان و باتوجه به برخی اهداف اعلام شده از سوی غرب در هفته‌های اخیر درخصوص افغانستان ر باید به نوعی عبور از بن لادن برای رسیدن به اهدافی کلان تر برشمرد. این درحالی است که بن لادن، همگرایی بسیاری با سران آمریکا و اروپا داشته و به استناد اسناد فاش شده در محافل غربی در مقاطعی سربازان تا مخفی گاه وی پیش رفته‌اند اما به دستور مستقیم سران پنتاگون و کاخ سفید عملیات آنها متوقف شده است. با توجه به سوابق آمریکا در قبال بن لادن و سیاست‌های کنونی واشنگتن اعلام مرگ بن لادن در شرایط کنونی می‌تواند برگرفته از اهدافی خاص باشد: 1) اوباما در عرصه داخلی به دلیل مشکلات اقتصادی و رقابت‌های شدید انتخاباتی جمهوریخواهان با چالش‎‎های بسیاری مواجه است. این در حالی است که دو اصل اعمال فشار بر کنگره برای تصویب لوایح وی بویژه افزایش بودجه نظامی و نیز دریافت رای مثبت از کنگره برای حضور پترائوس فرمانده نیروهای آمریکایی در افغانستان برای ریاست بر سازمان سیا و نیز ریاست پانتا رئیس سیا بر وزارت دفاع را در دستور کار دارد. اعلام مرگ بن لادن می‌تواند پشتیبان این طرح‌ها باشد. و این در شرایطی است که آمریکا باید در ماه‎های آینده براساس طرح ناتو خروج از افغانستان را آغاز کند. خروج بدون دستاورد شکستی برای غرب است بر همین مبنا، امریکا بر آن است تا با این اقدام، موفقیتی برای خود به نمایش بگذارد تا خروجی آبرومندانه‎ای برای دولت امریکا داشته باشند. وی این در حالیست که مرگ بن لادن می‌تواند از میزان انتقادها از دستگاههای اطلاعاتی و نظامی آمریکا به دلیل شکست‌های مکرر بکاهد. 2) آمریکا در افغانستان هدفی بزرگ به نام امضای توافقنامه استراتژیک با هدف حضور بلند مدت در افغانستان را در دستور کار دارد که مستلزم تحقق سه مولفه است. رضایت دولت افغانستان، طالبان و افکار عمومی منطقه و جهان. در این میان مرگ بن لادن از چند جهت می‎تواند به موضوع کمک کند: نخست آنکه آمریکا با اعلام کشته شدن بن لادن آن هم به کمک افغانستان و پاکستان به نوعی سعی دارد رضایت این کشورها را برای پذیرش توافقنامه مذکور جلب کند. آمریکا مدعی است که خطری بزرگ برای حکومت این کشورها را حذف کرده است. دوم آنکه آمریکا باید نظر طالبان را در این طرح جلب نماید. مرگ بن لادن نوعی هزینه سازی برای طالبان است با این ادعا که آمریکا توان هر اقدامی را دارد لذا اجباراً طالبان باید در کنار آن قرار گیرند. در همین حال آمریکا با ادعای آنکه سرکرده گروههای تروریستی افغانستان کشته شده است مذاکره با سایر ارکان طالبان و القاعده و حتی تاسیس دفتر برای آنها در سایر کشورها-ترکیه، تاجیکستان و امارات- را توجیه می‌کند. به عبارتی دیگر آمریکا، سه راه حذف و مذاکره و امتیازدهی به بدنه طالبان و القاعده را اجرا می‌سازد. بسیاری از ناظران بر این عقیده‌اند که آمریکا به دنبال واگذاری جنوب و غرب افغانستان به طالبان است تا از آنها برای مقابله با القاعده و نیز دست یابی به توافقنامه استراتژیک استفاده کند. سوم آنکه مرگ بن لادن افکار عمومی داخلی افغانستان را از بندهای تحمیلی توافقنامه استراتژیک دور می‌سازد که برای واشنگتن مهم است. آمریکا که پیش از این از واژه تابستان داغ در افغانستان استفاده کرده بود با مرگ بن لادن فضای امنیتی و کشتار مورد نظر خود در افغانستان را اجرا می‌کند. 3)نکته مهم آنکه تحولات خاورمیانه و شمال آفریقا هزینه‌های بسیاری برای آمریکا به دنبال داشته است. واشنگتن با اعلام موفقیت‌هایی در افغانستان به دنبال انحراف افکار عمومی از این تحولات بویژه در خلیج فارس است. این اقدام با تبانی اعراب بویژه عربستان صورت گرفته است. 4)در نهایت می‌توان گفت که مرگ بن لادن هر چند گامی برای مقابله با تروریسم عنوان شده اما مرگ وی در شرایط کنونی و آن هم در شرایطی که پس از 10 سال عملا مهره‌ای سوخته شده است نه بر اساس اصل مبارزه با تروریسم بلکه برای رسیدن به اهداف حاشیه‌ای خواهد بود که پیامد آن را در آینده افغانستان می‌توان مشاهده کرد. 5)تلاش امریکا برای جلب حمایت جهانی از حمله به افغانستان در این میان آمریکا کشورها را در مواضعی قرار می‌دهد که در صورت حمایت از مرگ بن لادن نوعی حمایت جهانی از طرح‌های آمریکا در افغانستان را نشان می‌دهد و مخالفت و یا افشای حقایق این بازی آنها را متهم به همکاری با تروریسم نماید که این موضوع بویژه درباره ایران نیز به همین شکل قابلیت اجرا و پیگیری دارد. و شاید اعلام این خبر، همزمان با اعزام کراکر به عنوان سفیر امریکا به افغانستان بی ارتباط نباشد. چرا که امریکا پس از سال‎ها جنگ با طالبان و القاعده اینک مجبور به مذاکره با این گروه‎های تروریستی است و مذاکره با تروریست در حالی که زنده باشد چندان قابل توجیه نخواهد بود.