بحرین عامل محوری سلطه استعمار بر کل منطقه و در حقیقت "ثبات " سرمایه‌داری جهانی از طریق هژمونی بر نفت و غلبه بر جمعیت خروشان و له کردن آنها زیر چکمه‌های رژیم‌های فئودالی، دیکتاتور، شبه‌استعماری و وطن‎فروش است. مرکز مطالعاتی "گلوبال ریسرچ " در گزارشی به قلم "فینیان کانینگهام " روزنامه‌نگار و موسیقی‎دان آمریکایی می‌نویسد: روز 14 مارس زمانی که نیروی نظامی عربستان به قصد مداخله نظامی در امور داخلی بحرین وارد خاک این کشور شدند، منامه و سایر متحدان در شورای همکاری خلیج‌فارس یعنی عربستان سعودی، کویت، قطر، عمان و امارات متحده عربی اعلام کردند که این رویداد بی‌سابقه مصداق شرایط اضطراری است و باید "نظم و ثبات " دوباره به جزیره کوچک پادشاهی خلیج‌فارس بازگردانده شود. کشورهای عضو شورای همکاری خلیج‌فارس به پیمان دفاعی محرمانه‌ای موسوم به نیروهای سپر شبه‌جزیره متوسل شدند، هرچند کارشناسان حقوقی خاطرنشان کردند چنین پیمانی فقط در صورتی قابل اجراست که یکی از شش کشور عضو پیمان از طرف یک دشمن خارجی مورد حمله قرار گیرد. * هدف عربستان از اعزام نیرو به بحرین حفظ نظم و ثبات دیکتاتوری سنی آل‌خلیفه است سه هفته بعد، ماهیت واقعی مداخله نظامی عربستان سعودی از لحاظ خشونت و وحشی‌گری بر جهانیان فاش شد. حال می‌توان این اقدام عربستان را به مثابه تجاوز آشکار نظامی تلقی کرد که اشغال خارجی، بی‌قانونی و ارتکاب به انواع جرائم علیه بشریت از جمله پیامدهای آن بوده و سربازانی دست به جرائم می‌زنند که ادعا دارند برای انجام آنها از مقامات ارشد خود دستور می‌گیرند. از طرفی، منطق کلامی برای اعزام نیروهای سپر شبه‌جزیره با هدف "بازگرداندن نظم و ثبات " به منطقه در ظاهر واقعیت دارد اما در اصل هدف حفظ نظم و ثبات دیکتاتوری سنی آل‌خلیفه بود که با حمایت ایالات متحده آمریکا برای دهها سال به زور بر اکثریت مظلوم شیعه فرمان می‌رانند. روز 14 فوریه، بر جمعیت ناراضی اکثریت شیعه (70-60 درصد جمعیت بومی)، سنی‌ها و افراد لائیک محروم از طبقه کارگر نیز افزوده شدند که تا پیش از این هرگز سابقه نداشته است. ‌جنبش فزاینده طرفدار دموکراسی در بحرین با الهام از انقلاب تونس، مصر و سایر مناطق جهان عرب پایه‌های حکومت سلطنتی منامه را لرزاند. * از نگاه رژیم بحرین مخالفت‌های عمومی با وضع موجود غیرقابل تحمل است جمعیت بومی بحرین حدود 700 هزار نفر برآورد می‌شود. تعداد دقیق جمعیت به دلیل حساسیت نخبگان حاکم سنی جزیره در خصوص آمار رسمی این کشور دشوار است. بنابراین زمانیکه هر روز حدود 200 یا 300 هزار نفر در خیابان‌ها و بزرگراههای اصلی شهر تظاهرات می‌کنند، نهادهای دولتی و مراکز تجاری به طور موقت مختل می‌شوند. خشم فزاینده جمعیت که مدام فریاد می‌زنند: "مرگ بر حمد شاه "، این حس قابل‌لمس را القاء می‌کند که رژیم با خطر جدی مشروعیت روبروست. اهمیتی ندارد که بنیان‌های این جنبش اعتراض‌آمیز بر نافرمانی مدنی مسالمت‌آمیز استوار بود، اما از نگاه رژیم حاکم و متحدان منطقه‌ای و غرب، این مخالفت عمومی با وضع موجود به آستانه غیرقابل تحمل رسیده است. * پایه‌های لرزان حکومت آل‌خلیفه، حکومت آل‌سعود و سایر شیوخ خلیج‌فارس را تضعیف می‌گرداند در طول چهار هفته اعتراضات مردم بحرین، رهبران کشورهای حاشیه خلیج‌فارس طبق قوانین شورای همکاری خلیج‌فارس دائماً با مقر این سازمان در ریاض، پایتخت عربستان سعودی ارتباط داشتند. حتی زمانیکه حاکمان بحرین دستور قتل‌عام 7 غیرنظامی را در هفته اول ناآرامی مدنی صادر کردند، وزرای خارجه کشورهای عضو شورا اعتراضات بین‌المللی را نادیده گرفتند و در حمایت همه‌جانبه خود از منامه صف‌آرایی کردند. بدیهی است پایه‌های لرزان حکومت آل‌خلیفه، بنیان‌های حکومت آل‌سعود و سایر شیوخ خلیج‌فارس را نیز تضعیف می‌گرداند بطوریکه با ادامه این ناآرامی‌ها، خیزش مردمی در استانهای نفت‌خیز شرق عربستان سعودی و عمان نیز قابل پیش‌بینی بود. چناچه حکومت بحرین تسلیم اراده مردم برای افزایش آزادی‌های مدنی و دموکراسی گردد، این حرکت مانند بازی دومینو تاثیر خود را بر ساختار قدرت دیکتاتوری سراسر منطقه خلیج‌فارس می‌گذارد و دولتمردان حاکم را با خطر بروز انقلاب مواجه می‌سازد. * دولت‌های دست‌نشانده خلیج‌فارس، منافع حیاتی غرب به شمار می‌روند تهدید دموکراسی در خلیج‌فارس صرفاً دغدغه سلاطین دیکتاتور منطقه نیست که برای حفظ استیلای دیرینه خود بر توده محروم جامعه تقلا می‌کنند. تهدید حکومت استبدادی در خلیج‌فارس به سلطه قدرت جهانی دولت‌های سرمایه‌داری غرب و کنترل استعماری آنها بر منابع و ملت‌های منطقه خاورمیانه برمی‌گردد. جریان مداوم نفت از بزرگترین ذخایر ثابت شده هیدروکربن‌ها و شاید مهم‌تر از آن سرازیر شدن دلارهای نفتی دولت‌های دست‌نشانده خلیج‌فارس برای خرید اوراق بهادار کشورهای غربی و سرپا نگهداشتن اقتصاد ورشکسته ناشی از بدهی‌های سرسام‌آور آنها از منافع حیاتی غرب به شمار می‌روند. بواسطه تاثیر این وابستگی بر حفظ وضع موجود و حمایت از دولت‌های مستبد منطقه خلیج‌فارس، دولت‌های غربی هرساله میلیاردها دلار را صرف فروش تسلیحات نظامی به رژیم‌های دیکتاتوری می‌نمایند، تسلیحاتی که عمدتاً برای سرکوب مردم طرفدار دموکراسی مورد استفاده قرار می‌گیرد. * موقعیت استراتژیکی و نفت‌خیز بودن خلیج‌فارس، انگیزه‌های غرب برای حضور در منطقه است این مسئله ارزش فکر کردن را دارد. دولت‌های غربی علیرغم ید طولانی خود در لفاظی و حرف‌های تکراری و کلیشه‌ای درباره دموکراسی و حقوق بشر، بواسطه کارکرد نظم سرمایه‌داری عملاً در تقابل مستقیم با چنین ارزش‌هایی قرار دارند. البته می‌توان این تناقض ذاتی قدرت‌های غربی را در خاورمیانه و شمال آفریقا مشاهده کرد که از حکومت‌های دیکتاتوری مصر، تونس، اردن، یمن و تا این اواخر لیبی تحت امر معمر قذافی حمایت می‌کردند. اما موقعیت استراتژیکی و نفت‌خیز بودن منطقه خلیج‌فارس می‌توانست به قدرت‌های غربی این انگیزه را بدهد تا برای سلطه بر منابع عظیم انرژی آسیای مرکزی و مهار ایران دست به اقدام نظامی بزنند. درست زمانی که حاکمان خلیج‌فارس به آستانه عدم‌تحمل در قبال جنبش دموکراسی در بحرین نزدیک می‌شوند، رابرت گیتس وزیر دفاع ایالات متحده آمریکا طی روزهای 11-12 مارس سفر غیرمنتظره‌ای به بحرین داشت تا شبانه با سلطان حمد آل‌خلیفه ملاقات نماید. درست چند روز قبل از آن؛ "سر پیتر ریکتس " (Sir Peter Ricketts) مشاور ارشد امنیت ملی نیز جلسه محرمانه‌ای با فرستاده ویژه بحرین داشت که اعلام شده بود حامل "پیام ویژه‌ای " از طرف دیوید کامرون نخست‌وزیر انگلستان است. * بحرین عامل محوری سلطه استعمار بر کل منطقه است دو روز بعد از اینکه گیتس در روز 14 مارس کاخ سلطنتی بحرین ترک کرد، چند هزار نیروی مسلح از طریق جاده 25 کیلومتری بین عربستان سعودی و بحرین وارد خاک این کشور شدند. دو روز پس از آن نیز حاکمان بحرین حکومت نظامی اعلام کردند و حملات نظامی گسترده‌ای را علیه معترضان صلح‌طلب و طرفدار دموکراسی به راه انداختند که در میدان لولوء شهر منامه گرد هم آمده بودند. همانطور که "رالف شونمان " (Ralph Schoenman) تحلیل‌گر مسائل خاورمیانه خاطرنشان کرد: "محال است که رژیم‌های دست‌نشانده ظرف 48 ساعت و بدون هماهنگی و مشورت با منابع نظامی و ناظران سیاسی دست به چنین تجاوز نظامی همه‌جانبه زده باشند. " شونمان با اشاره به اهمیت استراتژیکی بحرین که ناوگان پنجم آمریکا در آنجا مستقر است، ‌افزود: "بحرین عامل محوری سلطه استعمار بر کل منطقه و درحقیقت "ثبات " سرمایه‌داری جهانی از طریق هژمونی بر نفت و غلبه بر جمعیت خروشان و له کردن آنها در زیر چکمه‌های رژیم‌های فئودالی، دیکتاتور، شبه‌استعماری و وطن فروش است. " * دولت آمریکا به تجاوز نظامی عربستان و سرکوب مردم بحرین چراغ سبز نشان داده است روز دوم آوریل، "پپه اسکوبار " (Pepe Escobar) در روزنامه آسیاتایمز ثابت کرد که دولت آمریکا به تجاوز نظامی عربستان سعودی و سرکوب مردم بحرین چراغ سبز نشان داده است. او همچنین می‌نویسد: "دو منبع دیپلماتیک در سازمان ملل متحد به طور مستقل تایید کردند که واشنگتن از طریق هیلاری کلینتون وزیر امور خارجه اجازه حمله نظامی عربستان به بحرین و سرکوب جنبش طرفدار دموکراسی را به تلافی رای "مثبت " اتحادیه عرب به منطقه ممنوع پرواز لیبی صادر نموده است- دلیل منطقی که در نهایت به صدور قطعنامه 1973 شورای امنیت سازمان ملل منجرگردید. " ساعت 5:30 بامداد روز 16 مارس، شبکه مخابراتی تلفن همراه در بحرین ناگهان قطع شد. دقایقی بعد، پلیس و نیروهای وزارت دفاع بحرین با پشتیبانی نیروهای شورای همکاری خلیج‌فارس به رهبری عربستان سعودی با تیربار، تانک و بالگردهای تهاجمی کبری ساخت آمریکا به روی مردم آتش گشودند. "جعفر معیوف " (Jaffar Maioof) از روستای "عالی " با اصابت چندین گلوله به پشت و پایش کشته شد. جعفر 32 ساله از اعضای جنبش طرفدار دموکراسی بود که به مدت تقریباً یک ماه در میدان لولوه گرد هم می‌آمدند، اما سربازان مسلح از آنها خواسته بودند که متفرق شوند. * هدف‌گیری مستقیم بیمارستان‌ها، پزشکان و افراد مجروح توسط نیروهای آل‌خلیفه جعفر به سربازان سپر شبه جزیره گفت: "ما فقط خواهان صلح و دموکراسی هستیم. حقوقی که ما به خاطر آن مبارزه می‌کنیم، حق طبیعی شما هم است... حق رای دادن، کار کردن، داشتن خانه، بهداشت و آموزش بهتر ". عبدالله پسرعموی جعفر که در آن صبح مرگبار در کنار او حضور داشت، به یاد می‌آورد که سربازان اصلاً به حرف‌های او توجهی نمی‌کردند. عبدالله گفت: "آنها با تیربار به طرف ما شلیک کردند. گلوله‌ها به پشت و سپس به پاهای جعفر اصابت کرد و او نقش بر زمین شد. اما نتوانستیم برای او کاری انجام دهیم زیرا سربازان مدام به طرف ما تیراندازی می‌کردند و حتی اجازه نمی‌دادند که آمبولانس به جعفر نزدیک شود. زمانیکه راننده آمبولاس تلاش می‌کرد تا به جعفر نزدیک شود، آنها لاستیک ماشین را نشانه گرفتند. " برآورد می‌شود که تعداد کشته‌شدگان غیرنظامی از زمان آغاز اعتراضات مردمی در روز 14 فوریه بین 25 تا 30 نفر باشد. نمی‌توان برای تعداد افراد کشته شده روز 16 مارس و به علت نقض حقوق بین‌الملل توسط نیروهای سپر شبه‌جزیره- هدف‌گیری مستقیم بیمارستان‌ها، پزشکان و افراد مجروح در بیمارستان‌ها- آمار دقیقی اعلام کرد. * بازداشت پزشکان و پرستاران به اتهام "خیانت " به رژیم آل‌خلیفه در واقع، هدف اصلی مرکز پزشکی سلمانیه یعنی بزرگترین بیمارستان دولتی بحرین و در فاصله چندکیلومتری از میدان لولوه بود که در هفته‌های اخیر دستورات وزارتخانه را نادیده گرفته بود و درب‌های خود را به روی هزاران مجروح حوادث اخیر باز کرد که بر اثر شلیک تفنگ‌های ساچمه‌ای، سلاح‌های سرعت بالا، گاز اشک‌آور و گلوله‌های پلاستیکی از فاصله نزدیک به شدت صدمه دیده بودند. نیروهای نظامی زمانیکه به بیمارستان حمله کردند، برخی از پزشکان و پرستاران در سلمانیه را مورد تعرض و بدرفتاری قرار دادند که در این رابطه دو مورد جرائم علیه بشریت گزارش شده است. دکتر علی العکری، از مشاوران ارشد در حین عمل جراحی بازداشت شد. محل نگهداری او همچنان در هاله‌ای از ابهام است. به طور کلی، 9 دکتر و پرستار به اتهام "خیانت " به رژیم بطور غیرقانونی بازداشت شده‌اند زیرا آنها فقط به سوگند پزشکی خود برای درمان مجروحان زحمی و در حال مرگ وفادار ماندند. * کشتار، سیاست رژیم آل‌خلیفه برای ساکت کردن اعتراضات مردمی علاوه بر بازداشت پزشکان، گروههای حقوق بشر برآورد می‌کنند که حوادث اخیر بین 200 تا 400 نفر مجروح برجای گذاشته است و نیروهای نظامی همچنان به بازداشت افراد معترض ادامه می‌دهند که پس از اعلام حکومت نظامی روز 16 مارس، سلمانیه و سایر بیمارستان‌های دولتی را به اشغال خود در آورده بودند. سخنگوی دیده‌بان حقوق بشر در آمریکا گفت: "ما به شدت نگران تعداد مفقودین و مهم‌تر از آن تعداد افراد گمشدگان و حتی کسانی هستیم که جسدشان در چند روز گذشته پیدا شده است و در این رابطه به دولت بحرین هشدار می‌دهیم. به نظر می‌رسد که این سیاست در حقیقت اقدامی آشکار برای ساکت کردن مردم است. " در روزهای اخیر گزارش شده که اجساد حداقل 4 نفر از مفقودین در ایام حکومت نظامی کشف شده است. نام یکی از آنها عبدالرسول حجیری 38 ساله از روستای "بوری " است. او به عنوان نظافتچی در بیمارستان سلمانیه کار می‌کرد و بنابر اظهار شاهدان ماجرا روز 19 مارس به زندان افتاد. در آنجا حجیری را به شدت کتک زدند و یک روز بعد جسد او را در حوالی میادین نفتی اولی با گردن شکسته پیدا کردند. شواهد امر نشان می‌داد که ناحیه بالا تنه او مورد عمل جراحی قرار گرفته است، که هیچ ارتباطی به علت مرگ او نداشت. پدر فرد دیگری به نام هانی عبدالعزیر (32 ساله) از روستای بلاد القدیم تشریح کرد که چگونه نیروهای پلیس نظامی در روز 19 مارس زمانیکه پسرش برای درمان به بیمارستان بین‌المللی مراجعه کرده بود، او را با خود بردند. شواهد حاکی از آنست پس از اینکه نیروهای پلیس عبدالعزیز را در ساعات اولیه صبح از بیمارستان ربودند، به شدت شکنجه دادند. شاهدان می‌گویند که او را به ساختمانی در آن حوالی منتقل کردند و از فاصله نزدیک به پا و دست او شلیک کردند. براساس گزارشات واصله، نیروهای پلیس چهار بار و از فاصله نزدیک در یک اتاق خالی به طرف او شلیک کردند که باعث شد عبدالعزیز خون زیادی از دست بدهد. پدر هانی گفت باوجود پیگیری‌های مکرر از پلیس نتوانست از محل بازداشت پسرش اطلاعاتی بدست آورد. آنها جسد او هانی را 5 روز بعد رها کردند. خانواده عبدالعزیز گواهی رسمی فوت او را تایید نکردند زیرا که در آن ادعا شده بود فرزندشان در یک سانحه رانندگی کشته شده است. * استفاده از عوامل شیمیایی برای سرکوب مخالفان از دیگر موارد نقض آشکار حقوق بین‌الملل می‌توان به استفاده از عوامل جنگ شیمیایی توسط نیروهای سپر شبه‌جزیره اشاره کرد. یکی از مشاوران ارشد بحرین گفت: "مطمئنیم که نیروهای دولتی از عامل اعصاب علیه مخالفان استفاده می‌کنند. صدها نفر برای درمان مسمومیت جدی مربوط به سیستم اعصاب به مراکز پزشکی مراجعه کرده‌اند که علائم ظاهری آنها کاملآً متفاوت از علائم اولیه گاز اشک‌آور است. " تشخیص مسمومیت ناشی از گاز اعصاب از سوی چندین پزشک حاذق مورد تایید قرار گرفته است. یکی از متخصصان سم‌شناسی در این رابطه گفت: "صددرصد مطمئنم که این افراد دچار مسمومیت ناشی از گاز اعصاب شده‌اند. کلیه علائم ظاهری آنها با مسمومیت ناشی از مواد شیمیایی حاوی فسفر مطابقت دارد که در سلاح‌های جنگ شیمیایی بکار می‌رود. " * رژیم یمن با حمایت آمریکا از عامل اعصاب علیه مخالفان غیرنظامی استفاده کرده است این متخصص سم‌شناسی در ادامه توضیح داد که اثرات گاز اشک‌آور نسبتاً ضعیف و کوتاه‌مدت بوده و باعث سرفه و آب‌ریزش چشم افراد به مدت 15 تا 60 دقیقه می‌شود. اما این پزشک خاطرنشان کرد: "افرادیکه به بیمارستان‌ها انتقال می‌یابند؛ علائمی مثل بیهوشی، تشنج شدید، گرفتگی عضلات در ناحیه دست و پا، از دست دادن حافظه، استفراغ، اختلال در عملکرد عضلات ارادی، ادرار و اسهال داشتند. این علائم تا حد زیادی مشابه با علائم ناشی از مسمومیت بر اثر سموم اعصاب حاوی فسفر است. علاوه بر این، برخی از مجروحان را با داروی آتروپین درمان کردیم که پادزهر مخصوص این سم است. " لازم به ذکر است که طبق کنوانسیون 1993 سازمان ملل علیه تسلیحات شیمیایی استفاده از عامل اعصاب غیرقانونی است که از قضا دولت بحرین و متحدان غربی نیز آن را امضا کرده‌اند. باید توجه داشت که طبق گزارشات واصله از آزمایشگاه‌های سم‌شناسی ادعا شده است که رژیم یمن با حمایت آمریکا از عامل اعصاب علیه مخالفان غیرنظامی استفاده کرده است. نقض آشکار حقوق بین‌الملل که به طور همزمان در این دو رژیم اتفاق افتاده است، نشان می‌دهد که این دولتها با حمایت واشنگتن دست به چنین اقدامات غیرانسانی زده‌اند. * سرقت اعضای بدن قربانیان خشونت‌های دولتی در بحرین به فهرست جرائم علیه بشریت به دست نیروهای سپر شبه‌جزیره باید این ادعا را نیز افزود که با عمل جراحی برخی از اعضای بدن قربانیان خشونت دولتی را سرقت می‌کنند. بنابر اطلاعات بدست آمده از منابع طرفدار دموکراسی، بر روی اجساد‌ 17 نفر از قربانیانی که پس از بازداشت نظامی بی‌جان رها شده بودند، از گردن تا ناحیه شکم عمل جراحی کرده بودند. یک از این موارد عبدالرسول حجیری بود که در بالا بدان اشاره شد. مورد دیگر سید احمد سعید شمس جوان 15 ساله‌ای است که به گفته شاهدان ماجرا در شب 30 مارس به ضرب گلوله پلیس به قتل رسید. این جوان فقط با اصابت یک گلوله آن هم در بالای چشم چپ کشته شد. روز بعد زمانیکه جسد او را برای دفن به خانواده‌اش تحویل دادند، نیم‌تنه بالای او کاملاً تحت عمل جراحی قرار گرفته بود، که البته هیچ‌گونه ارتباطی با علت مرگ او نداشت. این پرونده و چندین مورد دیگر از جراحی غیرقابل توضیح بر روی قربانیان خشونت دولتی ادعاهای مبنی بر سرقت غیرقانونی اعضای بدن را قوت می‌بخشد، ادعایی که حداقل سزاوار آنست تا یک تحقیق مستقل بین‌المللی در مورد آن انجام پذیرد. * دولت‌های غربی صراحتاً درخصوص سرکوب شهروندان بحرینی ابراز نگرانی نکرده‌اند نهایت اینکه، باید تصریح کرد هرچند ایالات متحده آمریکا و سایر قدرت‌های غربی بر مداخله نظامی و سیاسی خود در لیبی به نام "ملاحظات بشردوستانه " شدت بخشیده‌اند، اما علیرغم چندین مورد نقض آشکار حقوق بین‌الملل و بدون توجه به این حقیقت که هزاران پرسنل نظامی آمریکا فقط در چند کیلومتری صحنه‌های خشونت‌آمیز منامه مستقر هستند، هیچ‌گاه برای حفاظت از جان شهروندان غیرنظامی بحرین وارد عمل نشدند. باوجود محکوم کردن چنین اقداماتی از سوی کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل و گروههای بشردوستانه نظیر دیده‌بان حقوق بشر و سازمان عفو بین‌الملل، دولت‌های غربی صراحتاً درخصوص سرکوب شهروندان غیرمسلح در بحرین ابراز نگرانی نکرده‌اند. این دیگر فقط بحث ظاهرسازی و رفتارهای دوگانه نیست بلکه این مسئله چیزی جز مشارکت دولت‌های غربی در جرائم علیه بشریت در بالاترین سطح نخواهد بود و رفتارهای متناقض غرب در قبال لیبی و بحرین سندی دال بر این حقیقت است.