عضو مجلس اعیان انگلیس به حمایت لندن از تروریست ها و دست داشتن دولت در پولشویی اعتراف کرد. به گزارش سایت خبری تحلیلی «آلترانفو»، لرد «جیمز آو بلک هیت» در برابر همقطارانش در مجلس اعیان فاش کرد، به درخواست بانک انگلیس در شستن میلیاردها پوند پول تروریسم به ویژه پول های «ارتش جمهوری خواه ایرلند» و تروریست های مختلف آفریقای شمالی دست داشته است. «لرد جیمز» همچنین گفت، یک سازمان مخفی با وی تماس گرفته و پیشنهاد کرده است به انگلیس برای بازپرداخت بدهی عظیم این کشور کمک کند. طبق این گزارش، در واقع موضوع پیشنهاد سازمان مخفی مزبور برای بخشیدن شتابی دوباره به اقتصاد انگلیس و سپس انصراف این سازمان از انتخاب وی به عنوان مخاطبی حائز اهمیت برای گفت وگو در این زمینه، سبب گردید تا «لرد جیمز» موضوع دست داشتن دولت در پولشویی را نیز فاش کند. به این ترتیب، «لرد جیمز» که قصد داشت در برابر همقطارانش بر «مهم بودن» خود تاکید کند، گفت: «من بیشترین تجربه را در امر پولشویی در لندن دارم و میلیاردها پوند تاکنون تحت مسئولیت من شسته شده است!» وی تصریح کرد: «بزرگترین مشتری تروریست من ارتش جمهوری خواه ایرلند بوده است، و من افتخار دارم که بگویم موفق شده ام یک میلیارد پوند را برای این گروه پولشویی کنم. من همچنین تماس های بسیاری با تروریست های شمال آفریقا داشته ام، اما نمی خواهم از آنها صحبت کنم. چون مسئله امنیت مطرح است.» عضو مجلس اعیان انگلیس در افشاگری های خود باز هم پا را فراتر نهاده و اظهار داشت: «این را هم اضافه کنم که دخالت دادن پلیس در این ماجرا فکر خوبی نیست، زیرا با توجه به این که بانک انگلیس بوده که مرا مسئول این کار کرده است، بلافاصله آن را برای دفاع از خودم به کمک خواهم طلبید.»به گزارش «آلترانفو»، اگرچه این واقعیت بر همگان آشکار است که بانک انگلیس، مجلس اعیان و دیگر نهادهای دولتی این کشور از همان تروریست هایی که ادعا می کنند از آنها وحشت دارند حمایت مالی به عمل می آورند، اما طرح علنی آن در مجلس اعیان کاملا غیرمنتظره و شگفت آور است. انگلیس طی سال های اخیر به بهانه مبارزه علیه تروریسم به کشوری پلیسی تبدیل شده است، در حالی که نهادهای دولتی و بانکی آن علنا اعتراف دارند که از تروریست ها حمایت مالی به عمل می آورند، «لرد جیمز» در سخنانش همچنین خاطرنشان کرد که سازمان هایی را که با وی تماس می گیرند با «فرد مناسب در دولت» ارتباط می دهد. وی همچنین گفت، این سازمان ها اصولا توقع دارند ارتباط شان با شخصی برقرار شود که به اندازه «رئیس مملکت» اهمیت داشته و یا از درجه امنیتی بین المللی بسیار بالایی برخوردار باشند.