اوضاع در نوار غزه به دلیل محاصره رژیم صهیونیستی یه حدی اسفبار است که بسیاری از خانواده‌ها از شدت فقر به زندگی درگورستان‌ها و کنار مزار اعضای خانواده و بستگانشان روی آورده‌اند. بسیاری از کودکان و زنان و سالمندان در نوار غزه چون مردگان زندگی می‌کنند و مزار اعضای خانواده یا بستگان خود را به محل سکونت خود تبدیل کرده‌اند و تا زمان مرگ در کنار آن قبرها زندگی می‌کنند. فقر و مستمندی مهمترین عاملی است که زندگی را به کام این افراد چون زهر تلخ کرده و ایشان را از دنیا نا امید ساخته است. به همین دلیل همجواری با قبور بستگانشان را بر انواع دیگر زندگی ترجیح داده‌اند. ابو العبد الستینی (90 ساله) در مورد زندگی در گورستان‌ها می‌گوید: زندگی در اینجا بسیار سخت است، همه چیز در غزه آدمی را به یاد مرگ می‌اندازد و لحظ‌اتی که ممکن است در آن رنگ زندگی را ببینیم بی‌رنگ و بی‌روح می‌کند، هرگاه که خواستیم از این گورستان‌ها خارج شویم، در جامعه با دیوارهای نفوذ ناپذیر فقر و بی‌چیزی مواجه شدیم، به همین دلیل ترجیح دادیم دوباره به همین جا بازگردیم. وی افزود: بزرگترین و تنها آرزوی ما این است که فرزندانمان بیرون از این گورستان‌ها در جامعه و میان مردم بزرگ شوند و بتوانند، در جامعه موقعیت مناسبی برای خود پیدا کنند. ابو العبد می‌افزاید: آرزوهای مردم غزه کوچک، اما غم و غصه‌هایشان بسیار بزرگ است و دلیل اصلی آن فقر و محاصره و جنگی است که بر آنها تحمیل شد و خانه و کاشانه و همه چیز آنها را برباد داد. بسیاری از ما اکنون توان پرداخت هزینه‌های مسکن را نداریم و مجبوریم شدیم، خانه و کاشانه خود را تخلیه کنیم و در کنار مردگانمان به زندگی ادامه دهیم. ابو علی نیز دیدگاهی مانند ابو العبد دارد، او نیز در گورستان‌ها خانه گزیده و در این‌باره می‌گوید: سال‌هاست در اینجا زندگی می‌کنم، حتی پیش از آن که دیگر اهالی غزه به ما ملحق شوند. زمانی که به دلیل فقر و نداری سکونت در قبرستان را انتخاب کردم، اینجا خارج از شهر تلقی می‌شد و از هرگونه امکاناتی محروم بود،‌ البته الان که قبرستان به خاطر کثرت اموات توسعه و گسترش یافته و اینجا دیگر منطقه دور افتاده از شهر حساب نمی‌شود، نیز تفاوتی با قبل ندارد و هم‌چنان از هرگونه امکاناتی محروم است. ابو علی با اشاره به افزایش قابل ملاحظه مرگ و میر در نوار غزه افزود: این قبرستان بسان دیگر قبرستان‌های غزه آن قدر توسعه یافته که دیگر نمی‌دانیم، مردگان مهمان ما هستند یا ما مهمان مردگان. از سوی دیگر دکتر "سمیر زقوت " متخصص بهداشت روان در غزه می‌گوید: رشد اجتماعی از جمله عوامل بسیار مهمی است که بر شخصیت و دیدگاه افراد در مراحل مختلف عمر تاثیر می‌گذارد و به آن شکل می‌دهد و یکی از عوامل مهم تاثیر گذار بر رشد اجتماعی افراد مسئله آموزش و یادگیری است که از طریق آن آداب و رسوم و عرف‌های اجتماعی یک جامعه به افراد منتقل می‌شود. وی افزود: از دیگر عوامل مهم تاثیر گذار شرایط اجتماعی است که موجب می‌شود، افراد برخی از رفتارها و واکنش‌های اجتماعی خود را از آن محیط کسب کنند و عامل سوم تاثیرگذار بر شخصیت افراد پدر و مادر و فرهنگ آنهاست. دکتر زقوت در مورد پدیده سکونت در گورستان‌ها و تشدید این پدیده می‌گوید: بالطبع چنین افرادی دارای خصوصیاتی هستند که کمتر مانند آن را می‌توان در جوامع دیگر ملاحظه کرد، شرایط اجتماعی و محیطی که این خانواده‌ها و فرزندانشان در آن بسر می‌برند، فضای مناسبی را برای ترویج و توسعه بزهکاری و انواع انحرافات در میان آنها فراهم می‌سازد و این به معنای از بین رفتن و هدر رفتن نیروی انسانی است که می‌توان از آن برای رشد و شکوفایی جامعه استفاده کرد. وی گفت: بروز پدیده‌هایی چون سرقت، مشاجره، زد و خورد، انحرافات جنسی و اعتیاد از جمله رهآوردهای شرایط سخت اجتماعی است که اکثر ساکنان گورستان‌ها با آن مواجه هستند. زقوت با اشاره به این که پدیده زندگی در گورستان‌ها در دیگر کشورهای عربی هم مشاهده می‌شود، افزود: با این که این پدیده در کشورهای دیگر عربی هم مشاهده شده با این حال انتشار این پدیده در نوار غزه به معنای بروز فاجعه‌ای در درون فاجعه است، چون شرایط زندگی در غزه به اندازه کافی سخت است و کسانی که به زندگی در گورستان‌ها روی می‌آورند کسانی هستند که دیگر امیدی برای ادامه زندگی ندارند و از هرگونه امکانات در زندگی محروم می‌باشند. وی ادامه داد: داستان زندگی در گورستان‌ها یک درام اجتماعی دردناک است، تصور کنید وقتی از کنار قبرستانی عبور می‌کنید و به یاد امواتی که در آن خفته‌اند می‌افتید و در همان حال منظره‌ای چون لباس‌های رنگارنگی را می‌بینید که روی نرده‌ها و دیوارهای قبرستان پهن شده‌اند و یکباره می‌بینید که افرادی از جنس شما در کنار این اموات به زندگی خود ادامه می‌دهند. دکتر زقوت تاکید کرد: پدیده زندگی در گورستان‌ها ارتباطی مستقیم با فقر دارد که یکی از رهاوردهای مسقیم جنگ و محاصره و ویرانی در غزه است که رژیم صهیونیستی آن را به مردم غزه بطور عام و کودکان غزه که آینده سازان آن هستند، اهدا کرد.