تحلیلگران واشنگتن‌پست با بررسی گسترش ابعاد دستگاه‌های جاسوسی و اطلاعاتی آمریکا پس از یازده سپتامبر از این دستگاه‌ها به‌منزله آمریکایی سرّی تعبیر کردند که در دل آمریکا پنهان شده است. پایگاه اینترنتی روزنامه "واشنگتن‌پست " در مقاله‌ای به تشریح نتایج یک بررسی دو ساله بر روی پیمان‌کاری بودن شرکت‌های اطلاعاتی آمریکا پرداخته و معتقد است، طبق قوانین فدرال برای تضمین انجام شدن حساس‌ترین وظایف در کشور توسط افرادی که بیش از هر چیزی به منافع ملی وفادار هستند، "وظایف اساساً دولتی " نباید به پیمان‌کاران سپرده شود. اما بر اساس یک بررسی دوساله‌ این روزنامه، این وظایف همواره و در هر اداره‌ اطلاعاتی و ضدتروریستی به این گونه شرکت‌ها سپرده می‌شود. این روزنامه در یک گزارش تحلیلی به قلم "دانا پریست " (Dana Priest)، نویسنده و روزنامه‌نگار 53 ساله آمریکایی و متخصص در امور جنگ علیه تروریسم و "ویلیام ام. آرکین " (William M. Arkin) نظامی اسبق آمریکایی و تحلیلگر 54 ساله مسائل سیاسی می‌نویسد: بخش اطلاعات به طور ناشناس در حومه‌های سراسر کشور به فعالیت می‌پردازد. کار این بخش دیده نمی‌شود اما مسلما تاثیر آن حس می‌شود. انبار آجری تنها یک انبار نیست. از در ورودی که داخل بشوی، در پشت آن سیستم‌های امنیتی یک نفری قرار دارد: یک ناوگان از SUV های مشکی که مجهز شده‌اند تا در برابر مواد منفجره و گلوله تاب بیاورند. در طول خیابان اصلی، تابلوهای موجود در روبروی خانه‌ها آگهی برای فروش نیست، بلکه به طور رمزی از مامورین مخفی امنیتی برای حضور در یک قرار کاری در کافه دعوت می‌کنند، کافه‌ای که جایی معمول برای صرف نهار نیست. • اطلاعات فوق محرمانه و اطلاعات طبقه‌بندی شده حساس تحلیل‌گران واشنگتن پست سپس به تشریح اطلاعات محرمانه و چگونگی طبقه‌بندی آن‌ها پرداخته و می‌نویسند: ساختمان اداری خاکستری رنگ جدید در واقع یک نوع هتل است که تاجرها و صاحبان حرفه‌ها می‌توانند در آن اتاق‌های ضد شنود کرایه کنند. حتی اتاقک بین دو ساختمان یک طبقه یک اتاقک معمولی نیست. این اتاقک که توسط سیلندرهای بتنی احاطه شده، محل دسترسی به یک کابل دولتی است. این کابل با عنوان TS/SCI یا "اطلاعات فوق محرمانه و اطلاعات طبقه‌بندی شده حساس " شناخته می‌شود؛ یعنی افراد کمی اجازه دارند بدانند که چه اطلاعاتی از طریق این کابل رد و بدل می‌شود. همه‌ این مکان‌های ذکر شده در بیرون واشنگتن قرار دارند – در جایی که پایتخت جغرافیای دیگری از آمریکا محسوب می‌شود – و محل تمرکز سازمان‌های دولتی محرمانه و کمپانی‌هایی است که برای این سازمان‌ها کار می‌کنند. مجموعه "فورت میده " (Fort Meade) یکی از بزرگ‌ترین مجموعه‌های مشابه در سراسر ایالات متحده است که مراکز عصبی فعالیت‌های محرمانه‌ آمریکا و 854 هزار نفر کارمند آن هستند. مکان‌های مشابه‌ دیگر در "دالاس چانتیلی "، "دنور آئورورا " و "تامپا " قرار دارند. این شهرها همگی مدل محرمانه و مخفی شهرهای نظامی سنتی هستند؛ از نظر اقتصادی به بودجه‌ فدرال وابسته بوده و از نظر فرهنگی نیز بواسطه کارهای خاص و ویژه‌ خود تعریف می‌شوند. البته تفاوت در این است که فرهنگ نظامی فرهنگ مخفی نیست. در مجموعه‌های "آمریکای فوق محرمانه " یک پرچم کمپانی متصل به یک کارت دیجیتال هوشمند، تنها سرنخ برای شناسایی مکان کار است. درباره کار یا درباره مأموریت‌ها بحث نمی‌شود. منازعه در مورد نقش بخش اطلاعات در حفاظت از آمریکا تنها زمانی پیش می‌آید که یک کار اشتباه انجام شود و دولت شروع به بررسی قضیه کند و یا اینکه فاش شدن بخشی از اطلاعات طبقه‌بندی ‌شده در اخبار مطرح شود. وجود این مجموعه‌ها به قدری محرمانه است که بیشتر مردم حتی وقتی نزدیک مکانی مانند فورت میده می‌شوند، نمی‌دانند که دقیقا نزدیک چه جایی هستند. حتی ممکن است دستگاه "جی‌پی‌اس " ماشینشان ناگهان شروع به اعلام اشتباه مسیر کند و راننده دور خودش بچرخد، چرا که دولت در تمام سیگنال‌های آن محدوده اختلال ایجاد می‌کند. زمانی که این اتفاق می‌افتد، معنی آن این است که یک آژانس امنیت ملی در آن حوالی وجود دارد. اما پیدا کردن مکان دقیق آن ساده نیست. درخت‌ها، دیوارها و چشم‌انداز پر از شیب، حضور آژانس NSA (آژانس امنیت ملی ایالات متحده) را از چشم‌ها مخفی می‌کند، و موانع بتنی، و پست‌های نگهبانی و نیز علایم هشدار دهنده مانع از ورود افراد متفرقه به قلمروی بزرگ‌ترین آژانس اطلاعاتی آمریکا می‌شوند. بسیاری از آمریکایی‌ها نمی‌دانند که فعالیت‌های فوق محرمانه بغل گوششان اتفاق می‌افتد. در پشت تمام این موانع، ساختمان‌های بزرگ با شیشه‌های مات و ضد انفجار پدیدار می‌شوند که در پشت این شیشه‌ها حدود سی‌هزار نفر مشغول به کار هستند؛ بسیاری از آن‌ها به طور تمام‌وقت مشغول خواندن، شنیدن و تحلیل سیل بی‌پایان گفتگوهای رمزگذاری شده هستند. از بیرون نمی‌توان گفت که NSA دقیقا چقدر بزرگ است با این که ساختمان آن مساحتی حدود 6.3 میلیون فوت مربع دارد (تقریبا هم‌اندازه با مساحت پنتاگون) و در پیرامون آن 112 هکتار فضای پارکینگ وجود دارد. با وجود بزرگ بودن NSA ، گفته می‌شود که این آژانس به زودی بزرگ‌تر هم خواهد شد: در پانزده سال آینده بیش از ده‌هزار نفر به کارمندان این آژانس اضافه خواهد شد که دو میلیارد دلار تنها برای فاز اول این گسترش لازم است. این افزایش باعث می‌شود که محدوده ساختمان‌ها در مجموعه فورت میده به حدود 14 میلیون فوت مربع برسد. دفتر مرکزی NSA در پایگاه نظامی فورت میده قرار دارد که بطور کلی دربرگیرنده 80 یگان دولتی، شامل چندین سازمان اطلاعاتی بزرگ است. این آژانس با قراردادهای خود هر ساله حدود ده میلیارد دلار به اقتصاد منطقه وارد می‌کند که این امر توضیح می‌دهد که مخارج بقیه‌ مجموعه فورت میده از کجا تامین می‌شوند: مجموعه‌ای که از هر مسیر تا ده مایل گسترش یافته است. در آن سوی محدوده‌ NSA، دیگر سازمان‌های اطلاعاتی و کمپانی‌هایی قرار دارند که از قبل آژانس رونق یافته‌اند. در برخی از بخش‌های این مجموعه، این کمپانی‌ها تمام یک محوطه را اشغال کرده‌اند. در برخی دیگر، این کمپانی‌ها پارک‌های تجاری به طول چندین مایل دارند که از طریق جاده‌ای خصوصی به محوطه‌ NSA متصل می‌شوند و در اطراف آن علایم هشداردهنده دیده می‌شود. بزرگ‌ترین پارک، پارک‌ "تجاری ملی " (National Business Park) است؛ متشکل از 285 هکتار از برج‌های شیشه‌ای بزرگ و مستطیل شکل. ساکنین این ساختمان‌ها پیمان‌کارها هستند و در مکان‌های عمومی‌تر به عمد حضور خود را کمرنگ‌تر نشان می‌دهند. اما در پارک تجارت ملی، جایی که تنها پیمان‌کارها به آن جا می‌روند، علامت‌های تجاری بزرگ آن‌ها به وضوح دیده می‌شود. شرکت‌هایی مانند: "بوز آلن هامیلتون "، "مخابرات ال-3 "، "سی‌اس‌سی "، "نورثروپ گرومن "، "جنرال دینامیکز " و "سی‌ای‌آی‌سی. " بیش از 250 کمپانی - حدود 13 درصد کمپانی‌های آمریکای محرمانه- در مجموعه‌ فورت میده حضور دارند. برخی از این شرکت‌ها در این مجموعه چندین اداره دارند، مانند "نورثروپ گرومن " که 19 اداره و "اس‌ای‌آی‌سی " که 11 اداره دارند. در کل 681 مکان در مجموعه‌ فورت میده برای انجام کارهای تجاری محرمانه وجود دارد. در این مجموعه کارمندانی حضور دارند که باید از قوانین سخت پیروی کنند. آن‌ها دائما تست دروغ‌سنجی می‌دهند، فرم‌های تعهد به عدم انتشار اطلاعات امضا می‌کنند و گزارش‌های حجیم در مورد سفرهای خارجی‌ خود ارایه می‌دهند. این افراد برای مواجه شدن با همسایه‌های فضول و دوستان کنجکاو آموزش دیده‌اند. برخی از این افراد برای احراز هویت‌های جعلی آماده شده‌اند. این کارمندان اگر بیش از حد مشروبات الکلی بنوشند، پول زیادی قرض بگیرند و یا با شهروندانی از کشورهای دیگر معاشرت کنند، ممکن است جواز امنیتی خود را از دست بدهند و دیگر کاری در NSA و سازمان‌های اطلاعاتی خواهر نخواهند داشت.