روزنامه نیویورک تایمز در گزارشی با اشاره کشف معادن فلزات معدنی در افغانستان نوشت که انتشار این خبر توسط پنتاگون به گونه‌ای بود که بتواند حمایت افکار عمومی را برای ادامه جنگ جلب کند. "دانیل تنسر " (Daniel Tencer) کارشناس امور آسیای میانه در مقاله‌ای با اشاره به گزارش نیویورک تایمز در تاریخ 15 جولای 2010 مبنی بر کشف معدن فلزهای مختلف در افغانستان به ارزش یک تریلیون دلار نوشت: برخی از کارشناسان این اخبار را در راستای تقویت جبهه افغانستان که هر روز تعداد بیشتری کشته می‌دهد، می‌دانند. وی در این مقاله که در خانه شفاف سازی اطلاعات به چاپ رسید، تأکید کرد: «معادن ناشناخته آهن، مس، کبالت، طلا و فلزات کمیابی همچون لیتیوم در افغانستان بسیار زیاد است، به اعتقاد مقامات آمریکایی این فلزات به قدری برای مراکز صنعتی دنیا اهمیت دارد که افغانستان می‌تواند به عنوان یکی از مهمترین مراکز معدنی دنیا در‌آید.» در این مقاله به نقل از «یکی از مقامات پنتاگون» آمده است که افغانستان می‌تواند «عربستان سعودی در زمینه لیتیوم» باشد، این فلز برای تولید باتری‌های قابل شارژ تلفن همراه، لپ‌تاپ و غیره به کار می‌رود. در بخش دیگری از این مقاله آمده است: یکی از مقامات برجسته آمریکایی که اکنون بازنشسته شده در مصاحبه با "لورا روزن " (Laura Rosen) می‌گوید: «کشف معادن افغانستان از گذشته‌های دور مورد توجه بوده است. زمانی که من در اوایل دهه 1970 در کابل به سر می‌بردم، آمریکا، شوروی، بانک جهانی، سازمان ملل و بسیاری دیگر، به شدت بر روی ذخایر معدنی افغانستان تمرکز کرده بودند. مشکل اینجا بود که روش ارزان و مقرون به صرفه‌ای برای انتقال سنگ‌های معدنی به آب‌های آزاد وجود نداشت.» در ادامه این مقاله آمده است: سؤال اینجاست که چرا اکنون این خبر مورد توجه قرار می‌گیرد. بسیاری معتقدند که زمان انتشار این خبر توسط گروه روابط عمومی پنتاگون، عمدا به گونه‌ای انتخاب شده است که بتواند حمایت افکار عمومی را برای ادامه جنگ جلب نماید تا افغانستان بتواند از این وضعیت فلاکت‌بار خارج شود. یک نویسنده به نام "پاول جی " (Paul Jay) در "هافینگتون پست " (Huffington Post) می‌نویسد: «آنچه باعث شده این داستان در نیویورک تایمز منتشر شود، مربوط به علاقه پنتاگون برای نگه داشتن ارتش آمریکا در افغانستان است. واقعیت این است که همه چیز در افغانستان خوب پیش نمی‌رود و مطرح کردن موضوع منابع گسترده و غنی، وسیله خوبی برای جلب نظر و اغوای افکار عمومی است.» یکی از اساتید دانشگاه صاحب کرسی در زمینه مطالعات آسیای مرکزی در دانشگاه "جان هاپکینز " به نام "اس. فردریک استار " (S. Frederick Starr) اعتقاد دارد که «افغانستان می‌تواند از منابع طبیعی درآمد زیادی کسب کند اما در ضمن این راه، با فساد اداری شدیدی آمیخته است.» نویسنده دیگری به نام "جاکوب هیلبرون " (Jacob Heilbrun) در هافینگتون پست می‌نویسد: «هر گونه استخراج منابع طبیعی افغانستان می‌تواند جنگ میان قبایل را در این مملکت ویران، سخت‌تر نماید. نکته غم‌انگیز ماجرا آنجاست که احتمال وجود این منابع زیاد است. نفرین منابع طبیعی دست از سر کشورهای جهان سوم برنمی‌دارد.