یک سیاستمدار آلمانی طی مقاله‌ای با تاکید بر استعماری بودن جنگ افغانستان از حضور آلمان در این جنگ به شدت انتقاد کرده و به تحلیل دروغ‌های بیان شده از سوی دولت آلمان در مورد این جنگ پرداخته است. آنگلا با افزایش مخالفت‌های افکار عمومی آلمان با حضور این کشور در جنگ افغانستان، آنگلا مرکل صدراعظم با تلاش برای موجه جلوه دادن حضور کشورش در یک جنگ استعمارگرایانه، ادعا می‌کند که سربازان آلمانی حاضر در افغانستان با هدف کمک به ثبات این کشور و پس از آن مشارکت در امر بازسازی، در این کشور حضور دارند. بر اساس این گزارش، الریچ ریپرت " (Ulrich Rippert)، سیاستمدار آلمانی و رییس حزب "پی‌اس‌جی " این کشور در ادامه مقاله‌ای که در پایگاه خبری - تحلیلی "ولترنت " منتشر شده می‌نویسد: اما تنها این استراتژی افغانستان نیست که دموکراسی را به سخره گرفته است، بلکه حتی در خود آلمان نیز دولت نشان داده که چگونه در رابطه با دموکراسی فکر می‌کند. دولت در حالی جنگ را ادامه می‌دهد که 70 درصد از جمعیت کشور با آن مخالفند. و اما دروغ سوم آنگلا مرکل این بوده که جنگ افغانستان به ارتقای امنیت آلمان کمک خواهد کرد. ریپرت توضیح می‌دهد: یک بار دیگر مرکل برای دلیل آوردن بر ادعایش به سوشیال دموکرات‌ها متوسل شده و با نقل قول از "پیتر استراک "،‌وزیر دفاع اسبق آلمان گفت: امروزه هیچ کسی نتوانسته واضح و دقیق از اهمیت افغانستان سخن بگوید. نگاه مختصری به نقشه، موقعیت این کشور را نشان می‌دهد که با پاکستان و ایران مرز مشترک داشته و اهمیت زیادی برای امنیت بین‌الملل دارد. در افغانستان تروریست‌های خطرناکی آموزش می‌بینند و این خطر در کشورهای همسایه وجود دارد که این تروریست‌‌ها به بمب هسته‌ای دست پیدا کنند. گزارش ولترنت می‌نویسد: اما چیزی که مرکل بیان نکرد، این است که تقویت و توسعه جنگ طی هشت شال گذشته موجب بهبودی اوضاع امنیتی منطقه نشده و حتی شرایط بطور مشهودی بدتر نیز شده اشت. در همین رابطه بیانیه تعدادی از سربازان آلمانی که در شماره اخیر هفته‌نامه "اشپیگل " به چاپ رسیده نیز بسیار جالب توجه است؛ کاپیتان "جان.اس " که گردان تحت اختیار وی چندی پیش مورد حمله شورشیان قرار گرفته و سه تن از سربازانش کشته شدند، در این بیانیه اقدام به مقایسه شرایط فعلی افغانستان با سه سال پیش می‌کند: در آن زمان (سه سال قبل) ما قادر بودیم تا با خروج از وسایل نقلیه خود به میان مردم برویم. اما امروز همه چیز متفاوت است. در اوایل ماه آوریل، بسیاری از بخش‌های منطقه عملیاتی بر روی نقشه به عنوان مناطق ممنوعه و غیرقابل ورود علامت‌گذاری شده بودند. که این امر برای من و سربازانم ناامید کننده است. ریپرت ادامه می‌دهد: بیانیه سربازان آلمان به صراحت اعلام می‌کند که عملیات نظامی در افغانستان بر خلاف ادعاهای تبلیغاتی صدراعظم و وزیر دفاع متکبر وی، پیش می‌ورد. این در حالی است که مرکل نیز در اعلام سیاست‌های خود با بیان جمله کوتاهی، موضع مهمی را اتخاذ کرده و گفته بود که وی نمی‌خواهد و نمی‌تواند در مورد رویدادهای سال‌های 1989 و 1990 صحبت کند؛ در این سال‌ها سربازان شوروی پس از ده سال عملیات و با تلفات سنگینی مجبور به خروج از افغانستان شدند. این گزارش می‌افزاید: چندان سخت نیست که دلیل آنکه مرکل نمی‌خواهد در مورد تاریخ افغانستان صحبت کند، را متوجه شویم. وی در صورت صحبت از جنگ شوروی باید این مطلب را نیز بیان کند که چگونه القاعده و گروه‌های شبه‌نظامی دیگر، در دهه 80 میلادی توسط سیا ایجاد شده و سپس آمریکا با دادن سلاح، آن‌ها را به جنگ با شوروی فرستاد. و یا او باید در این مورد نیز صحبت کند که برژینسکی، مشاور امنیتی رئیس‌جمهور وقت آمریکا (1977-1981) و مشاور کنونی اوباما، حضور در افغانستان را دفاع از سلطه آمریکا بر جهان می‌داند. و یا حتی مرکل باید اعلام کند که جنگ علیه کسانی که قدرت را در کابل بدست دارند، از مدت‌ها قبل از حملات 11 سپتامبر، برنامه‌ریزی شده بود. بطور خلاصه اگر مرکل در مورد تاریخ افغانستان بحث کند، روشن می‌شود که عملیات نظامی کنونی نیز یک جنگ استعماری است. ریپرت با اشاره به مخالفت احزاب سیاسی آلمان با سیاست‌های دولت این کشور در افغانستان می‌نویسد: حتی "یورگن تریتین " از حزب "سبز " که از حامیان مرکل به شمار می‌رود نیز موضع ضد جنگی اتخاذ کرده و از دولت خواسته تا آشکارا از اشغالگرایانه بودن جنگ سخن بگوید. "گریگور جیسی "، سخنگوی حزب چپ آلمان نیز با انتقاد از جنگ افغانستان به بیان آمارهای ارایه شده از سوی سازمان ملل می‌پردازد که نشان دهنده شکست کامل بازسازی اقتصادی و اجتماعی در این کشور بوده است. این سیاستمدار آلمانی با بیان این مطلب که جیسی چیزی در مورد هویت اصلی این جنگ استعماری نگفت، می‌‌افزاید: با افزایش مخالفت‌ها با جنگ افغانستان، حزب چپ به عنوان سوپاپ اطمینان دولت عمل می‌کند. بطوریکه مخالفت‌ها و انتقادات این حزب حساب شده و محدود بیان می‌شوند.