یک پایگاه خبری در مقاله‏ای با اشاره به سرقت و جعل اسناد هویتی اروپایی‏ها نوشت: اراده اتحادیه اروپایی آنچنان سست بود که رژیم صهیونیستی در سرقت هویت و اسناد انگلیسی و کشورهای "مشترک المنافع " برای اجرای ترور جسارت پیدا کرده است. پایگاه اینترنتی "آنتی‏وار " (Antiwar) در مقاله‏ای به قلم "فیلیپ جیرالدی " (Philip Giraldi) صاحبنظر نامی آمریکایی از استفاده اسرائیلی‏ها از گذرنامه‏های جعلی اروپایی برای انجام عملیات تروریستی در دبی خبر داد. این عضو سابق سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا "سیا " با بیان اینکه این کشتار جمعی توجه رسانه‏ای قابل ملاحظه‏ای را در اروپا به خود جلب کرد دراین زمینه افزود: عموم مردم به کشتارهای غیر رسمی و آدم‏ ربایی‏هایی که توسط ایالات متحده و اسرائیل که کمتر پوشش رسانه‏ای می‏یابند و مورد توجه قرار می‏گیرند، عادت کرده‏اند، با این حال عملیات تروریستی اخیر که توسط "موساد " در "دوبی " انجام شد یک استثنا داشت. این عملیات توجه رسانه‏ای قابل ملاحظه‏ای را در اروپا به خود جلب کرد، با وجود آنکه در آمریکا نسبتا کم به این موضوع پرداخته شد. احتمالا به این دلیل که هر گونه تظلم خواهی امریکایی‏ها مصداق "دیگ به دیگ می گوید رویت سیاه " خواهد بود. اروپایی‏ها هم بیشتر از این عصبانی شدند که اسرائیلی‏ها از گذرنامه‏های جعلی اروپایی برای انجام کار کثیف خود استفاده کردند، و کمتر از خود کشتار منزجر شدند. جیرالدی با تاکید بر اینکه مطمئنا همه سرویس‏های اطلاعاتی از اسناد هویت جعلی برای پنهان کردن اسامی واقعی کارکنان خود استفاده می‏کنند، ادامه داد: این روش معمولا برای پنهان کردن هویت افرادی است که در ماموریت به خصوصی درگیر هستند، اما گاهی شامل ایجاد شخصیت‏های متناوب برای افراد حقیقی هم می‏شود. می‏توانم از یک مامور اطلاعاتی مصری نام ببرم که در چند پایتخت اروپا اقامت کرده بود و وزارت خارجه مصر هر بار گذرنامه جدیدی با اسم، زمان و مکان تولد جدید برای او صادر می کرد، به این منظور که هویت او و اینکه قبلا کجا بوده را پنهان کند. ما دوستان خوبی شدیم اما من مطمئن نیستم اسم واقعی او چه بود. به نوشته این مقاله استفاده از اسناد هویت جعلی از کشوری غیر از کشور خود را "پرچم تقلبی " می‏خوانند. دفتر خدمات فنی "سیا " گذرنامه و دیگر اسناد جعلی خود را تولید می‏کند. همان طور که امریکایی‏ها معمولا می‏توانند به عنوان شهروند از چند کشور خارجی که عمدتا اروپایی هستند عبور کنند، اسناد جعلی هم معمولا این واقعیت را منعکس می‏کنند. روس‏ها هم مثل بیشتر سرویس های اطلاعاتی پیچیده‏تر و کوچک‏تر مثل سرویس اطلاعاتی انگلستان، اسرائیل و فرانسه، اسناد خود را تولید می‏کنند. برای بیشتر سرویس‏های اطلاعاتی کشورهای "جهان دوم و سوم " همیشه ساده‌تر است که هرچه یک سند خارجی نیاز دارد سرقت کنند یا خریداری و اطلاعات لازم را جایگزین کنند. این کارشناس مسائل بین‏الملل با اشاره به اینکه تولید اسناد جعلی در سال‏های اخیر بسیار مشکل شده است اضافه کرد: زمانی تولید اسناد هویت جعلی با توجه کمی یا بی توجه به پایگاه‏های اطلاعاتی مرزی در نقاط ورودی کشور که پیچیده نبود و معمولا به هیچ منبع اطلاعاتی مرکزی مرتبط نبود ممکن بود. این شرایط در هشت سال اخیر کاملا تغییر کرده است. گذرنامه‏های امریکایی و اروپایی به طور خاص می‏توانند از طریق پایگاه‏های اطلاعاتی مرکزی بررسی شوند که شامل اطلاعاتی نیز می‏گردد که از دیگر منابع ذخیره شده عمومی گرفته شده باشد. در اروپا به علت موافقت‏نامه "شینگن " که باعث حذف بسیاری از کنترل‏های مرزی شد، سفر از کشوری به کشور دیگر آسان شده است اما ورود به اولین مکان به علت بررسی دقیق اسناد که معمولا انجام می شود بسیار سخت‏تر شده است. در ایالات متحده تعداد زیادی از پایگاه‏های اطلاعاتی در نقاط مرزی به هم مرتبط شده است. امروزه غیرعادی نیست که یک افسر مهاجرت برای بررسی درستی هویت کسی، به طور ناگهانی بخش وسایل موتوری را بازدید کند و بپرسد اتومبیل شما چیست؟ این بدین معنی‏ است که موضوع همیشگی سرویس‏های اطلاعاتی یعنی استفاده کامل از گذرنامه‌های جعلی خارجی تا حدود زیادی محدود شده است. سیا هنوز از اسناد خارجی جعلی در کشورهایی که ابزار بررسی اعتبارشان ضعیف است استفاده می‏کند، اما استفاده از گذرنامه واقعی امریکایی که توسط وزارت کشور برای اهداف اطلاعاتی با نام جعلی صادر می شود امروزه بیشتر معمول است. وقتی این گذرنامه‏ها از دستگاه‏های اسکنر گذرانده می شود یا با پایگاه اطلاعاتی مقایسه می شود، گذرنامه معتبر نشان داده می شود. بیست و پنج افسر سیا که اشتباها روحانی مسلمان، "ابوعمر " را در خیابان "میلان " در سال 2003 دزدیده بودند، همگی از گذرنامه‌های معتبر آمریکایی با نام جعلی استفاده کرده بودند. آنها با استفاده از بی دقتی مامور کنترل گذرنامه و مامور کنترل اطلاعات از مرز رد شدند اما در تلفیق شخصیت واقعی و جعلی خود دقت نکردند و همگی توسط کارآگاهان ایتالیایی شناسایی شدند. تعدادی از آنها در هر دو شخصیت واقعی و جعلی شناسایی شدند چون هویت جعلی شان را با تلفن زدن به منزلشان در "ویرجینیا " و ادعای اینکه پروازی عادی داشتند و در هتل با هویت واقعی خود اقامت دارند در خطر کشف انداختند. همچنین آنها در یک هتل بسیار گران در "ونیز " که چهار ساعت با میلان فاصله داشت اقامت کردند و مالیات هم دادند برای آنکه داستان خود را با پوشش گردشگری قانونی‏تر جلوه دهند. به این می‌گویند "مالیات در حین انجام کار. " بهبود فرایند کنترل مرزها در ارتباط با پایگاه های اطلاعاتی می‏تواند نشان دهد که شماره و نام واقعی است، اسرائیلی‎ها در این عملیات آشکار کردند که می‌توانند گذرنامه‏های انگلیسی را جعل کنند که هم در مرزهای اروپایی و هم در خاورمیانه معتبر باشد، اما نمی‏توانند اطلاعات گذرنامه‏ای را که جعل شده تغییر دهند. بنابراین آنها مجبور هستند از گذرنامه‏های واقعی با نام و شماره گذرنامه معتبر با عکس جایگزین استفاده کنند. اما مثل آمریکایی‏ها در میلان، اسرائیلی‏ها باید بسیار فکر می‏کردند درباره اینکه چه کار می‏خواهند بکنند و چه نتایج پیش بینی نشده‏ای ممکن است رخ دهد. آنها باید می‏دانستند که به دنبال این ترور، مقامات اماراتی می‏توانند درگیری آنها را و همچنین اطلاعات مهاجرت و گمرک و حتی فیلمی که ناشیگری عجیب و غریب تیم ترور را نشان می‏دهد پیدا کنند و کنار هم بگذارند. اسرائیلی‏ها باید این را هم می‎فهمیدند که اسامی و شماره‏های واقعی گذرنامه‏ها به شناسایی منبع اکثر آنها می‏انجامد، در این مورد اتباع انگلیسی که در اسرائیل زندگی می‏کردند به ناچار تبعه انگلستان به شمار می‏رفتند و به شکل قانونی و اخلاقی یکپارچگی گذرنامه‏ها را محدود می‌کردند. این مورخ و روزنامه‌نگار آمریکایی با غیر دقیق و ناقص خواندن عملیات موساد این عملیات تروریستی را به باد استهزا گرفته و آن را با کمدی‏های برادران مارکس و مونتی پیتون " (Monty Python) مقایسه می‏کند: عملیات موساد که به نظر می‏رسد شامل هیجده مامور می‏شده است، اصلا دقیق و کامل نبود به طوری که گمان می‌رود که توسط "برادران مارکس " یا "مونتی پیتون " (Monty Python) سازماندهی شده است! این ترور هم از دیگر عملیات‏های ناشیانه موساد، مثل ترور در سال 1997 پیروی می‏کرد، بنابراین اگر قصد آن جلا دادن به شهرت سرویس اطلاعاتی رژیم صهیونیستی برای تاثیرگذاری بود، احتمالا اثر آن عکس بوده است. این حتی پس رفت قابل توجهی به شمار می‏رود. عملیات دوبی هم در روزنامه‏ها و هم در اسناد تاثیری گذاشت که نمی توان آن را پنهان کرد و احتمالا روابط حسنه هرچند اندک دوبی و "تل آویو " را پایان خواهد داد. * سست ارادگی اروپایی‏ها باعث جسور شدن موساد در سرقت هویت آنها شده است جیرالدی با انتقاد از موضع‏گیری کشورهای اروپایی در برابر این موضوع نوشت: عملیات موساد همچنین ممکن است نتایجی درباره دولت‏های اروپایی که گذرنامه‏هایشان جعل یا دزدیده شده است داشته باشد، ولی فرانسوی‏ها و آلمانی‏ها علاقه مند به ایجاد هیجان نیستند و انگلستان هم اکنون برای اطمینان از اینکه آنها تهدیدی برای رژیم صهیونیستی نیستند، عقب نشینی کرده است. اراده اتحادیه اروپایی آنچنان سست بود که حتی از رژیم صهیونیستی در بیانیه محکومیت جعل گذرنامه و کشتار غیر قانونی نامی نبرده بود. ایستادگی انگلستان در حمایت از اسرائیل به خصوص در این مورد تعجب انگیز است که اسرائیل در سرقت هویت و اسناد انگلیسی و کشورهای "مشترک المنافع " برای اجرای ترور جسارت پیدا کرده است. کسی ممکن است بگوید که گذرنامه‏های انگلیسی مدت‏ها مورد توجه بوده، به این دلیل که لندن پاسخ قاطعی برای جلوگیری از این عمل نداده است. اسناد دروغین انگلیسی در جست وجوها برای خیانتکاران "مونیخ " نمایان شد و توسط ماموران موساد در عملیات 1987 مورد استفاده قرار گرفت. عملیات دوبی نشان می‏دهد که اسرائیل هم قادر است و هم می‏خواهد گذرنامه‏های انگلیسی را جعل کند، که این موضوع باید به طور جدی مد نظر انگلستان قرار گیرد. این تحلیلگر آمریکایی با بیان اینکه موساد به طور واضحی توانایی عملیاتی بسیار خوبی برای به دست آوردن اسناد خارجی معتبر برای حمایت از اعمال خود دارد و اظهار داشت: گذرنامه آلمانی که در عملیات دوبی استفاده شده به طور فریب کارانه‏ای به اسم یک خاخام اسرائیلی به دست آمده که او به طور واقعی گذرنامه آمریکایی دارد. دو گذرنامه کانادایی جعلی در عملیات ناشیانه در اردن در سال 1997 کشف شد. تحقیقاتی که توسط مقامات کانادایی انجام شد نشان داد که یهودیان کانادایی هنگام مهاجرت به سرزمین‏های اشغالی ملزم بودند که گذرنامه کانادایی خود را به برای استفاده موساد، تحویل دهند. در سال 2004، چهار نفر که مظنون به همکاری با موساد بودند از گذرنامه‏های واقعی نیوزلندی استفاده می‌کردند که به نام مردم بومی بوده که ناتوان یا مرده بودند. جیرالدی با غیر مهم خواندن اشخاصی که توسط موساد ترور می‏شوند، خاطر نشان کرد: امروزه هر بازدید کننده‏ای از اسرائیل، آمریکا یا اروپا باید قبول کند که در معرض سوءظن درباره هویت خود است که مبادا هویتش توسط موساد برای عملیات اطلاعاتی که شامل ترور هم می‏شود جعل شده باشد. و چه چیزی حاصل می شود؟ کشتار مقامات میان رتبه‏ای که موساد گمان می‏برد "شاید در دوبی بودند تا از ایران سلاح بخرند "، که حتی از دیدگاه رژیم صهیونیستی به ندرت شخص مهمی که ارزشش را داشته باشد به دست می‏آید. * هیچ کنترلی روی کار سازمان‏های اطلاعاتی و امنیتی در آمریکا و اسراییل وجود ندارد جیرالدی در انتهای مقاله خود نوشت: عملیات‏های اخیر سیا و موساد نشان می‌دهد که بیشتر آنچه در دنیای مبهم جاسوسی رخ می‏دهد و به خودی خود ارتباط اندکی با منافع ملی هر دو کشور دارد. عملیات ناشیانه چه در میلان و چه در دوبی آشکار کرد که هر دو سرویس اطلاعاتی آماده به کارگیری منابع هنگفتی علیه اهدافی هستند که واقعا آن قدر مهم نیستند. روحانی مسلمان دزدیده شده در میلان به شکل بدی توسط مصری‏ها بعد از بازگشت به منزل مورد شکنجه قرار گرفت و بعدا رها شد، چراکه او حتی با آن تعریف انعطاف پذیر "قاهره " و "واشنگتن " هم تروریست نبود. ترور "محمد المبحوح " در دوبی با وجودی که به زودی فرد دیگری جایگزین او می‏شد بی معنی به نظر می‏رسد. این درک نادرست و اجرای ضعیف ترور و آدم ربایی حتی وقتی که هدف ارزش دنبال کردن ندارد، بر همه نشان می‏دهد که بر کار این سرویس‏های اطلاعاتی در اسرائیل و آمریکا کنترلی وجود ندارد.