یک تحلیلگر سرشناس آمریکایی با اشاره به اینکه تعداد کسانی که هر روز از فقر و گرسنگی می‌میرند چند برابر قربانیان حملات 11 سپتامبر است، نوشت: اما هیچ کدام از کاندیداهای ریاست جمهوری آمریکا علیه این موضوع اعلان جنگ نکرده‌اند. "پیتر فلیپس " Peter Phillips) ) منتقد آمریکایی، در مقاله‌ای که در پایگاه اینترنتی "خانه شفاف‌سازی اطلاعات "، منتشر شد، با اشاره به گزارش اخیر بانک جهانی در مورد وجود سه میلیارد و یکصد و چهل میلیون انسان با درآمدی کمتر از 2.5 دلار در روز که 44 درصد آنها با کمتر از 1.25 دلار در روز امرار معاش می‌کنند، می‌نویسد: این وضعیت تأسف‌آور، بسیاری و بیش از همه مردم حلبی‌آبادها را تهدید می‌کند. اقلام ساده‌ای چون تلفن، غذای مقوی، تعطیلات، تلویزیون، مراقبت دندانپزشکی و واکسیناسیون ماورای تصور میلیاردها انسان است. * 30 هزار نفر در روز بر اثر فقر و گرسنگی می‌میرند این تحلیلگر برجسته با استناد به گزارش پایگاه اینترنتی Starvation.net " " که خبر از افزایش نگران‌کننده گرسنگان و قحطی زدگان جهان می‌دهد، یادآور شد: بیش از 30 هزار نفر در روز (که 85 درصد آنها کودکان زیر 5 سال هستند) به دلیل سوءتغذیه، بیماریهای قابل علاج و قحطی می میرند و در مدت 40 سال گذشته، بالغ بر 300 میلیون نفر بر اثر مرگ های قابل پیشگیری از بین رفته‌اند. این افراد از نظر افرادی چون "دیوید روثکوپ " فقط یک مشت انسانهای بدشانس هستند. استاد دانشگاه ایالتی سونوما (ایالت کالیفرنیا) با بیان آمارهای کتاب "طبقه ممتاز " نوشته "دیوید روثکوپ " (David Rothkopf) که 10 درصد مردم بالغ جهان، 84 درصد ثروت دنیا را در دست دارند و نیمی از مردم جهان به زحمت صاحب یک درصد دارایی جهان هستند و 10 درصد کل پول دنیا در جیب 1000 میلیاردر قرار دارد، با این ایده دیوید روثکوپ که "اگر شما در یک منطقه بد مانند منطقه زیر صحرای آفریقا به دنیا بیایید و مجبور باشید هر روز با مرگ دست و پنجه نرم کنید، حاصل بخت بد شماست " صریحا مخالفت می ورزد. "فیلیپس " می پرسد: آیا واقعا این نابرابری عظیم نتیجه شانس است و یا اینکه برخی سیاست‌های اعمال شده توسط نخبگان سیاسی، اکثر مردم دنیا را قربانی منافع گروهی معدود نموده است؟ نویسنده کتاب "سانسورهای 2009 " (Censored 2009) با بیان اینکه در سال 2007 تولید غلات رشد 4 درصدی نسبت به سال قبل داشت ولی هنوز مردم جهان گرسنه هستند، می افزاید: کشاورزان دنیا به اندازه کافی غلات تولید می کنند که مردم جهان را سیر کنند. وی با نقل قول از مقاله "کشتن با گرسنگی " که در سایت "Grain.org " منتشر شده است، متهم اصلی گرسنگی جهانی را محتکران بزرگ و شرکتهای چندملیتی غلات همچون شرکت "کارگیل " (Cargill) که کنترل جریان غذا را در جهان بر عهده دارند و قحطی را به عنوان ابزاری برای افزایش قیمت غذا بکار می گیرند، معرفی می کند. * سود شرکت‌های بزرگ از افزایش قیمت مواد غذایی به قیمت جان فقرا تمام می‌شود دیوید فیلیپس با اشاره به اعلام شرکت کارگیل مبنی بر افزایش 86 درصدی سود حاصل از تجارت غلات در چهار ماه نخست 2008، نسبت به 2007 تأکید می کند: افزایش قیمت غذا با ناامنی غذایی و قحطی رابطه مستقیم دارد و این چرخه فاسد هنوز پابرجا مانده است. قیمت جهانی غذا از ماه ژوئن 2007 تا ژوئن 2008، 22 درصد افزایش داشته و 175 میلیارد سود بیشتر نصیب کسانی نمود که به جای سیر کردن مردم گرسنه، غلات را احتکار کرده بودند. این تحلیلگر آمریکایی با اظهار اینکه افزایش جزئی قیمت غذا می تواند به بهای مردن یک خانواده بینوا تمام شود، تصریح کرد: با اینکه تلفات قحطی ده‌ها برابر بیش از تعداد بیگناهانی است که در ساختمان تجارت جهانی در 11 سپتامبر 2001 کشته شدند، هیچیک از کاندیداهای ریاست جمهوری آمریکا تاکنون بر علیه قحطی اعلان جنگ نکرده است و بیشتر ترجیح می دهند در مورد امنیت ملی و ادامه جنگ بر ضد تروریسم سخن بگویند. وی می پرسد: تأکید بر امنیت ملی که به ابزاری برای فراموش کردن گرسنگان تبدیل شده است چه ارزشی دارد؟ انصاف رسانه هایی که تصویر کودکان تلف شده از گرسنگی را منتشر می کنند و هم‌زمان به تحلیل سود قحطی برای شرکت‌ها می پردازند، کجا رفته است؟ مدیر پروژه "سانسورشده ها " که یک گروه تحقیق در رسانه هاست با اظهار تأسف از اینکه مردم آمریکا برای کودکان قحطی زده گریه می کنند و فکر می کنند جز پرداخت صدقات که فقط وجدان آنها را کمی آسوده می کند نمی توانند کمکی به آنها نمایند، تصریح می کند: اکنون زمان آن فرا رسیده که مردم خواهان قرار گرفتن موضوع گرسنگی در سیاست ملی کاندیداهای ریاست جمهوری شوند. این وظیفه آمریکاست که به عنوان ثروتمندترین کشور جهان، رفع قحطی را در دستور کار قرار دهد. این نویسنده آمریکایی در پایان تأکید کرد: گرسنگی جهانی و انباشت ثروت نابرابر، نتیجه تصمیم گیریهای سیاسی است و باید تغییر نماید. بدون رفع گرسنگی در سطح جهانی، هرگز امنیت داخلی آمریکا تأمین نخواهد شد.