یک کارشناس فلسطینی مسایل بین‌الملل با اشاره به اینکه زیاده‌خواهی‌های اسرائیل امید به هر توافقی را از بین برده است، نوشت: آیا این عدالت است که فلسطینیان برای اولیه‌ترین حقوق خود مجبور به مذاکراتی باشند که نتیجه‌ای هم عاید ایشان نمی‌کند. پایگاه خبری "فارین پالسی " در مقاله‌ای به قلم "سوزان ابولهوا " کارشناس فلسطینی مسایل بین‌الملل نوشت: پیش از تأسیس اسرائیل، فلسطین کشوری چند مذهبی و چند فرهنگی بود. مسیحی‌ها، مسلمانان، یهودیان، ارمنی‌ها، ارتدوکس‌های یونانی و غیره در این کشور ساکن بوده و با هماهنگی نسبی در کنار هم زندگی می‌کردند. دیگر کشورها برای دستیابی به این نوع همزیستی که در فلسطین تحقق یافته بود جنگ‌های بسیار از سر گذرانده و تلاش‌هایی در ابعاد حماسی انجام داده بودند اما در حالی که جهان به سوی درک این حقیقت اصیل که همگی ما برابر زاده شده‌ایم پیش می‌رود، اسرائیل، به مفهوم قوم برگزیده با حقوق و امتیازهای انحصاری برای یهودیان مشروعیت می‌بخشد. در حالی که سایر کشورها تلاش کرده‌اند شهروندان خود را با هم متحد کرده و به غنایی از تنوع و کثرت دست یابند، اسرائیل برعکس این جریان پیش رفته و از سیاست‌های نژادپرستانه برای "یهودی‌سازی " سرزمین استفاده می‌کند و املاک و منابع از مسیحیان و مسلمانان برای استفاده انحصاری یهودی‌ها ضبط و توقیف می‌شود. * مردم فلسطین دیگر از رهبرانی که با مذاکره وقت می‌گذرانند ناامید شده‌اند در حالی که درباره این مسئله که برخی حقوق انسانی مسلم و غیرقابل انکار هستند اجماع عمومی وجود دارد، فلسطینی‌ها مدت‌هاست در معرض هوی و هوس سربازان در ایستگاه‌های بازرسی، هواپیماها و هلیکوپترهایی که بدون هراس از مجازات مرگ بر سر آنها می‌بارند، حکومت نظامی‌ها و محدودیت‌ها و فقدان‌ها و خشونت مهاجران مسلحی زندگی کرده‌اند که خود را حواریون خدا می‌دانند. ما فلسطینی‌ها که تحت حکومت اسرائیل اشغالگر، در اردوگاه‌های آوارگان و یا در تبعید زندگی کرده‌ایم همه چیز خود را از دست داده‌ایم؛ خانه‌هایمان، میراث، تاریخ، خانواده، وسائل امرار معاش، آزادی، مزارع، بیشه‌های زیتون، آب، امنیت و ... . در دهه 90 از راه حل 2 دولتی توافقنامه اسلو حمایت کردیم در حالی که تنها 22 درصد از سرزمین تاریخی‌مان را به ما باز می‌گرداند اما اسرائیل دائماً از سخاوت ما سوءاستفاده و زمین‌های بیشتری را برای گسترش مستعمرات یهودی‌نشین و جاده‌های مخصوص یهودیان توقیف کرد. اکنون کمتر از 14 درصد سرزمین اصلی برای ما باقی مانده، که همه آن بصورت اردوگاه‌های منزوی، دیوارها، حصارها، ایستگاه‌های بازرسی با سربازهای گستاخ و تندخو است و در معرض دست‌اندازی دائمی مهاجرنشین‌های غیرقانونی و رو به گسترش اسرائیل قرار دارد. در حالی که مقامات فلسطینی ما را به سرزمینی که دائماً در حال کوچکتر شدن است، با آب کمتر، محدودیت‌های بیشتر، دیوارهای شوم و کشتارهای بیرحمانه هدایت کردند، شخصیت‌های برجسته و جنبش‌های مردمی برای کمک به مردم فلسطین بسیج شده‌اند، همانطور که روزی برای کمک به مردم آفریقای جنوبی بسیج شده بودند. مقامات پایبند به اصول اخلاقی همچون جیمی کارتر رئیس جمهور اسبق آمریکا، دزموند توتو، میرید مگوایر و مری روبینسون نماینده عالی حقوق بشر سازمان ملل آپارتاید اسرائیل را محکوم کرده‌اند. سازمان‌هایی که از تلاش برای بی‌بهره‌سازی و تحریم اسرائیل حمایت می‌کنند شامل موسسات مذهبی مانند کلیسای پرسبیتری، مجمع جهانی کلیساها، کلیسای متحد مسیح، کلیسای لوتری اوانجلیک، کلیسای آنجلیکان، فدراسیون صلح عادلانه یهودیان اروپا و بسیاری دیگر می‌شوند. همچنین موسسات مدنی و حرفه‌ای بسیاری مانند اتحادیه ملی وکلا، شهرداری ایرلند، اتحادیه اصناف ایرلند و اتحادیه‌های کارگری در کانادا، انگلستان و سایر کشورها نیز از این تلاش حمایت می‌کنند. تحریم آکادمیک اسرائیل در انگلستان و سایر نقاط اروپا آغاز شده و حتی در دانشگاه‌های آمریکا نیز ریشه دوانیده است. جنبش انسجام بین‌المللی شاهد مسافرت هزاران نفر به سرزمین‌های اشغالی برای محافظت از فلسطینی‌ها در برابر حملات اسرائیل طی فصل برداشت، محافظت از کودکان طی مسافرت جسورانه روزمره‌شان به مدارس و مشاهده غیرانسانی بودن اشغال نظامی بوده است. جنبش غزه آزاد صدها نفر از افرادی که حاضر بودند برای رساندن تدارکات مورد نیاز به مردم در محاصره غزه جان خود را به خطر بیندازند را با قایق به این منطقه منتقل کرده است. کریسمس امسال مردم برای شکستن این محاصره تا مرز مصر-غزه بنای راهپیمایی داشتند. این موارد تنها نمونه‌های اندکی از حمایت روز افزون مردمی از مبارزات فلسطین است. هنگامی که دستاوردهای این جنبش‌های مردمی را با "مذاکرات " مقایسه کنیم، بیهودگی و بی‌نتیجه بودن این مذاکرات کاملاً مشخص می‌شود. واضح است که ما نمی‌توانیم برای دستیابی به عدالت چشم امید به رهبران خود (منتخب یا تحمیلی) داشته باشیم. * آپارتاید اسرائیل فقط با تلاش توده‌های مردمی شکست خواهد خورد درست همانطور که فقط توده‌های مردمی توانستند آپارتاید آفریقای جنوبی را شکست دهند، این مردم هستند که خواهند توانست آپارتاید اسرائیل را نیز در هم بشکنند و توسعه مداوم جنبش‌های بین‌المللی که خواستار احقاق حقوق انسانی اولیه فلسطینی‌ها هستند، اجتناب‌ناپذیر است. مفهوم انحصار و استحقاق قوم و مذهب محورانه برای یک نژاد به قیمت از بین رفتن مردمی دیگر در تمامی جهان مردود است. ما فلسطینی ها نیز آن را رد کرده و اعلام می‌کنیم انسان‌هایی شایسته همان حقوق انسانی هستیم که باقی بشریت از آن برخوردار هستند که شایسته برخورداری از خانه‌ها و مزارع، میراثمان، کلیساها و مساجد و تاریخ خود هستیم و نباید از ما انتظار برود که با سرکوبگران و اشغالگران برای بدست آوردن چنین حقوق بنیادین و اولیه‌ای مذاکره کنیم. راه‌ حل 2 دولتی تنها ابزاری برای اجتناب و نادیده گرفتن حقوق اولیه فلسطینی‌ها به منظور برآوردن خواسته اسرائیل برای یهودی بودن بوده و هست. نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد مردم فلسطین نمی‌خواهند دشمن برادران و خواهران یهودی خود در هر جای دنیا باشند اما نمی‌خواهند توسط آنها سرکوب نیز شوند. زمان آن فرا رسیده است که سرزمین مشترک ما دوباره همان کشور گسترده و متنوعی که بود، بشود. زمان آن فرا رسیده که رهبران ما از جنبش مصممانه مردم برای دستیابی به یک کشور دموکراتیک که در آن آزادی و عدالت برای همه مردم از هر مذهبی وجود داشته باشد، پیروی کنند.