یک کارشناس مسائل بین‌الملل با اشاره به اینکه صهیونیست‌ها برای حفظ کیان رژیم‌شان نتانیاهو را انتخاب کرده‌اند، نوشت: هیچ چیز جز زور و قدرت نمی‌تواند نتانیاهو را مجبور به اعطای حقوق فلسطینیان کند. خبرگزاری "فلسطین " در مقاله‌ای به قلم "خالد معالی " با نگاهی به مسئله فلسطین و اسرائیل در سال آینده نوشت: "نتانیاهو " نخست وزیر رژیم صهیونیستی در سال 2010 با نتانیاهو در سال 2009 متفاوت بوده و وی در سال آینده درنده‌تر و آزمندتر از اکنون خواهد بود و هیچ مسئله‌ای خواه در سطح بین‌المللی و خواه در سطح داخلی نمی‌تواند خاطر وی را مکدر سازد. وی در مورد مسایل داخلی با خاطری آرام به توسعه شهرک سازی‌ها و یهودی سازی قدس ادامه داده و به شهرک نشینان اجازه می‌دهد آزادانه در قدس و کرانه باختری مرتکب هر فسادی از جمله به آتش کشیدن مسجدی در شرق "سفلیت " شوند و بدین ترتیب رضایت شهرک نشینان و انتخاب‌کنندگان خود را بدست ‌آورده و در مقابل با خشم حکومت خودگردان فلسطین که هیچ قدرتی برای آن باقی نمانده، مواجه می‌شود. حکومت فلسطینی که هر چه در چنته داشته در سبد مذاکرات ریخته اما دستاوردی به دست نیاورده است در حالی که اگر به جامعه بین‌الملل روی آورده بود اگر نفعی نمی‌برد، ضرر هم نمی‌کرد. همچنین اگر حماس موفق به کاهش شدت و یا پایان دادن به محاصره غزه نشود، نوار غزه نیز چون سال‌های گذشته در محاصره باقی می‌ماند. نتانیاهو در سال 2010 عرب و مسلمانان را ناچیز می‌پندارد به استثناء ایران که اگر به توان تولید بمب هسته‌ای دست‌ یابد از این معادله استثناء می‌شود اما متاسفانه کشورهای عربی نمی‌خواهند در این کسب قدرت به ایران بپیوندند. رژیم اشغالگر با خطر کشتار جمعی از جانب ایران مواجه نیست بلکه قدرت ایران نوعی پدافند استراتژیک است که می‌تواند از هر تهاجمی به این کشور جلوگیری کرده و آن را پاسخ گوید. * پس از شکست غرب در افغانستان و عراق اسرائیل اجازه حمله به ایران را بخود نمی‌دهد به نظر نمی‌رسد رژیم اشغالگر در شرایطی باشد که به خود اجازه دهد، پس از شکست غرب در دو جبهه عراق و افغانستان به ایران حمله کند و تهدیدات این رژیم، تنها هیاهویی بدون دستاورد است زیرا قدرت این رژیم بدون چراغ سبز آمریکا به جایی نمی‌رسد. کسی که می‌گوید نتانیاهو در نهایت، در اثر فشار جامعه بین‌الملل مجبور خواهد شد به صلح تن دهد، باید سخن خود را پس بگیرد. نتانیاهو، اوباما را مجبور خواهد کرد تا از وعده‌های خود بازگردد و اروپا را نیز مجبور می‌کند تا قدس به عنوان پایتخت دولت فلسطین را به فراموشی بسپارد. نتانیاهو در سال 2010 بی‌مقدار شمردن و به مذلت کشاندن انسان فلسطینی را از طریق مصادره زمین‌های فلسطینیان و گسترش طبیعی شهرک‌ها ادامه می‌دهد. وی تا زمانی که با فشار حقیقی از جانب کشورهای عربی مواجه نباشد و قدس و فلسطینیان در مقاومت و دفاع از مقدسات خود که تنها متعلق به آنها هم نیست، یاری نشوند، به یهودی سازی و ویران ساختن خانه‌های قدس شریف و اخراج ساکنان آن ادامه می‌دهد. بدیهی است که باید همه ظرفیت‌ها و قدرت در فلسطین برای رویارویی با نتانیاهو در سال 2010 بکار گرفته شود و در سایه تفرقه کنونی و ادامه به هدر دادن فرصت‌ها و عدم اتحاد، رویارویی با سیاست‌های نتانیاهو در سال 2010 مشکل است. باید آتش همه مصلحت‌های ناچیز شخصی و حزبی را خاموش کرد، زیرا وطن برتر از همه اینها قرار دارد، همه احزاب و اشخاص پس از چندی می‌روند و وطن باقی می‌ماند. باید بدانیم کسی که دشمن ماست چگونه در برابر خطر خارجی متحد می‌شود و اختلاف‌های داخلی او هرگز به درگیری و گروه بندی نمی‌انجامد بلکه با آنکه او دشمن اشغالگر است از اختلاف نظرها برای انتخاب بهترین آنها استفاده می‌کند. * نتانیاهو از اختلاف بین فلسطینیان لذت می‌برد ما فلسطینیان به این روش سزاوارتریم، کشور ما اشغال شده است و قدرت ما تنها در گرو اتحاد و هم شانه شدن همه تلاش‌ها ولو با بکارگیری کمترین قدرت‌ها و گروه‌های فلسطینی است. رژیم اشغالگر که اداره امور خود را از طریق انتخابات به نتانیاهو سپرده است می‌داند او بهترین فرد برای حفظ کیان صهیونیستی است و نتانیاهو نیز در سال 2010 امانتدار خواهد بود. او در حیله‌گری در قوانین بین‌المللی مهارت دارد و تا زمانی که قدرت دارد و قدرتی در برابر او وجود ندارد، معادلات خود را به دیگران تحمیل کرده و هیچ چیز نمی‌تواند وی را مجبور به اعطای حقوق فلسطینیان کند. تا زمانی که فلسطینیان متفرق هستند وضعیتی بدتر از اکنون در انتظار آنها است. نتانیاهو زمین‌های قدس و کرانه باختری را یکی پس از دیگری اشغال می‌کند و از تفرقه و اختلاف بین فلسطینیان و امت عربی لذت می‌برد و به خوبی می‌داند نهایت اقدامی که اعراب در برابر وی انجام می‌دهند، محکوم ساختن و انتقاد از اقدامات اوست، او بر همگان سلطه خواهد داشت زیرا وضعیت جهان عرب و فلسطین به وی این اجازه را می‌دهد. همه آنچه گفته شد به این معنا نیست که ستاره نتانیاهو در سال 2010 با شدت بیشتری می‌درخشد بلکه با اتحاد بین فتح و حماس می‌توان به اشغالگری‌ها پایان داد.