نماینده جمهوری‌خواه کنگره آمریکا با مقایسه شرایط حضور آمریکا در عراق و حضور شوروی در این کشور، تاکید کرد آمریکا هم سرانجام با ورشکستگی و حقارت مجبور به ترک افغانستان می‌شود. دکتر "ران پاول " نماینده جمهوری‌خواه کنگره آمریکا در یادداشتی برای هفته‌نامه "امریکن‌فری‌پرس " راجع به جنگ افغانستان نوشت: بحث‌ و جدل‌های ادامه‌دار زیادی در رابطه با جنگ افغانستان وجود دارد؛ جنگی که ظاهرا به اندازه جنگ‌ جهانی دوم به درازا کشیده و پایانی نیز برای آن متصور نیست. در حقیقت جنگ افغانستان تبدیل به یکی از طولانی‌ترین درگیری‌هایی شده که کشور ما تاکنون در آن حضور داشته است. پاول با بیان اینکه اوضاع افغانستان رو به وخامت است، افزود: مناقشات کنونی بطور کامل بر سر تعداد نیروهای آمریکایی حاضر در عراق و اینکه چه تعداد آمریکایی دیگر می‌بایست برای ادامه جنگ افغانستان به این کشور اعزام شوند، متمرکز است. در این بین دولت هم‌اکنون تصویب کرده است که ماه نوامبر 21 هزار مرد و زن آمریکایی دیگر در افغانستان مسقر شوند تا تعداد نیروهای آمریکایی به 68 هزار نفر برسد. نماینده کنگره آمریکا با انتقاد از تصمیم دولت آمریکا برای افزایش نیروهای حاضر در افغانستان می‌نویسد: شاید باید تعداد این نیروها را تا 100 هزار نفر افزایش دهیم و یا شاید دولت تصمیم بگیرد تا برای حفظ "امنیت " این تعداد را به 500 هزار نفر افزایش دهد؟ در اینصورت دولت چگونه می‌خواهد حمایت مردم را برای این جنگ بدست آورد، در حالی که هم‌اکنون نیز 58 درصد از آمریکایی‌ها مخالف جنگ افغانستان هستند. پاول می‌افزاید: سوال مهم دیگری نیز وجود دارد؛ ما دولت طالبان را در سال 2001 و با کمتر از 10 هزار سرباز آمریکایی، سرنگون کردیم. اما چرا هم‌اکنون اینطور به نظر می‌رسد که هرچه نیروی بیشتر به افغانستان اعزام کنیم، اوضاع بدتر می‌شود؟ این نماینده کنگره آمریکا با یادآوری شکست شوروی سابق در افغانستان می‌نویسد: اگر شوروی‌ها با داشتن 100 هزار نیرو در افغانستان خود را ورشکسته کردند و مجبور شدند تا طی یک شکست حقیرانه، افغانستان را ترک کنند، چرا ما باید اشتباه آنها را تکرار کنیم؟ مهم‌تر از آن، با حضور در افغانستان، چه چیزی بدست می‌آوریم که میلیاردها دلار و هزاران انسان را به خاطرش از دست دادیم؟ وی با تاکید بر اشتباه بودن افزایش نیروهای آمریکایی حاضر در عراق می‌افزاید: اتفاقی نیست که هرچه سرباز بیشتری به افغانستان می‌فرستیم، اوضاع هم بدتر می‌شود. در حقیقت ما با اعزام سربازان بیشتر به افغانستان موجب تشدید خشونت‌ها و در نتیجه وخامت اوضاع می‌شویم. پاول یادآور می‌شود که جنگ، موجب سرکوبی رهبران بد نمی‌شود، بلکه چنین رهبرانی را ایجاد می‌کند و هرچه ما جنگ بیشتری را در افغانستان شاهد باشیم، رهبران بد بیشتری ایجاد خواهند شد. اما چیز دیگری که جنگ ایجاد می‌کند، خشمی است که خشونت و بی‌عدالتی را هم همراه دارد. نماینده کنگره آمریکا می‌افزاید: نگاه کنید که چه تعداد شهروند بی‌گناه از بمباران‌ها و اشتباهاتی که به قیمت زندگی‌شان تمام می‌شود، آسیب دیده‌اند؟ در حقیقت مردم به سادگی و تنها به این خاطر که در یک زمان نادرست، در مکان نادرستی از یک منطقه جنگی حضور داشته‌اند، کشته می‌شوند و این در حالی است که قاتلین آنها هیچ‌گاه با عواقب کشتار خود روبرو نمی‌شوند. پاول ادامه می‌دهد: تصور کنید وقتی کسانی که از حملات و بمباران‌ها جان سالم به در می‌برند، شاهد هستند که اعضای خانواده‌شان کشته شده‌اند و هیچ کاری هم در این راستا صورت نمی‌گیرد، چقدر عصبانی شده و رنجیده خاطر می‌شوند؟ این نماینده جمهوری‌خواه با بیان این مطلب که مردم افغانستان با مشاهده وضعیت کشورشان راهی جز مقاومت در برابر اشغالگران و انتقام‌گیری از آنان نمی‌یابند، می‌نویسد: سوال اصلی این است که اصلا چرا ما در افغانستان هستیم؟ ما دیگر با هیچ چیز یا هیچ کسی که در حملات 11 سپتامبر دست داشته، روبرو نیستیم و در نقطه کنونی، تنها موجب تقویت جایگاه دشمنانمان می‌شویم. نماینده کنگره آمریکا در انتهای مقاله خود تاکید می‌کند: ما هم‌اکنون فقط ظاهر را حفظ می‌کنیم و در پایان روزی خواهد رسید که دیگر قادر به انجام این کار هم نیستیم.