نیویورک محل زایش بحران جهانی اکنون با تبعات ناشی از بحران مالی جهانی دست و پنجه نرم می‌کند و به قول سایت خبری اشپیگل، نیویورک را به جز شهری مرکب از ترس، آوارگی و بیکاری نمی‌توان توصیف کرد. بحران اقتصادی حال حاضر که تمامی کشورهای دنیا را در دام خود گرفتار کرده است محل بروز و ظهوری داشت که جایی جز نیویورک پایتخت ایالات متحده و شهر آمال بسیاری از مردم دنیا نبود. سایت خبری اشپیگل آلمان در گزارشی تفصیلی به بررسی وضعیت کنونی این شهر بحران زده پرداخته است و در پایان وضعیت این کلان شهر را رو به سقوط توصیف می‌کند که در زیر آمده است. * منهتن شروع بحران جهانی بحران جهانی که از جزیره منهتن در نیویورک شروع شد و اثرات ناشی از آن تا فاصله‌های بسیار دورتر از آن منطقه با قوت بیشتری احساس می‌شود. مایکل بلومبرگ شهردار نیویورک می‌گوید، شرایط ما شرایطی بحرانی است. میلیون‌ها نفر از افراد در جنگ برای حفظ شغل خود هستند. آیا این اتفاقی که در نیویورک در حال وقوع است در بقیه دنیا نیز رخ خواهد داد؟ آنها به خوبی گذشته در یاد دادند. مردان و زنانی که خود را فاتح منهتن می‌دانستند که در حدود 1970 میلادی را می‌توان روزهای خوب نیویورک دانست.آنها اکنون شرایط را می‌بینند و حقیقتا از آینده در هراسند. کتی سابقا بانکدار بود ولی امروز بی‌خانمان شده است و در حلبی‌آباد زندگی می‌کند و بوی متعفن هروئین را استشمام می‌کند و این در حالی است که او در سال 1970 میلادی خانه کوچکی در خیابان اورچارد که دور از جای که دور از جای کنونی‌اش بود زندگی می‌کرد. او در سه مرحله شکسته شده. او سوختن ماشین و شکسته شدن شیشه‌ها و پخش شدن سرتاسری دود و فریادهای همراه با ضربه به باتوم پلیسان که می‌گفتند "... " را به یاد دارد. فردآستین رستوراندار می‌گوید که برخی دستشویی‌های خود را به خاطر وجود افراد معتاد مجهز کرده است به طوری که این افراد نتوانند در دستشویی‌های این رستوران دست به خودکشی بزنند. نیویورک 2009 ترکیبی از شک، نگرانی و ترس است. ترسی که بخش سرمایه‌گذاری گرفته تا استرس ناشی از جنگ‌های پی‌درپی را شامل است. نیویورک شهری است پر از ترس از مواد مخدر در مدارس، تبدیل دوباره زمین‌های بازی به صحنه جرم و جنایت و پنجره‌های شکسته و ترس از آینده‌ای مبهم این است وضعیت نیویوک کنونی. اگر شما به دنبال حال و هوای نیویورک می‌گردید در جنوب منطقه مهم مهنتن جایی که وال‌استریت واقع شده است. در روستاهای سمت شرق و در پایین‌تر قسمت ترایبکی از شکی که در نیویورک دارید کاسته می‌شود. شهر نیویورک شامل پنج قسمت و هزاران بخش است. * نیویورک شهر سرقت،جرم و مواد مخدر من با مشاور دونالد ترامپ میلیاردر صحبت کردم و پس از احوالپرسی او گفت: نیویورک در حال بزرگ شدن است. رئیس پلیس باشکوه، شهردار پر زرق و برقو ما عملا در یک وضع با شکوه قرار داریم. ولی تعداد کمی هم نظر با دونالد هستند. جیمی جانسون فیلم‌ساز آمریکایی با سابقه 30 ساله می‌گوید: تمام شهر حقیقتا تحت خطر است و مردم بسیار آسیب‌پذیر شده‌اند و نسل حاضر در تحقق رویایش با مشکلات عدیده‌ای همراه است و وضعیت سردی بر مدارس کار و پول مردم حاکم است که به شدت مردم را ترسانده است. ولی سوال اینجاست که چرا این وضع رخ داده است؟ چرا بعد از سپتامبر 2008 نیویورک کانون بحران مالی جهانی شده ست و این کلان شهر جایی است که منشا تمامی این اتفاقات است و این حوادث برای اول بار در اینجا دیده شده است. فروشگاه‌ها در حال بسته شدن هستند و فروشگاه‌های زیادی نیز بسته است و هیچ‌کس خرید نمی‌کند تعداد افرادی که به رستوران‌های مناسب جهت غذا می‌روند نیز در حال افت است ولی از طرف دیگر سرقت، مواد مخدر و جرایم در حال افزایش است و نیویورکی‌هایی وجود دارند که اگر یک بسته پول ببیند شگفت زده خواهند شد و با خود می‌گویند که فرد به سمت دستگاه خودپرداز می‌رود و احتمالا دیگر بازنخواهد گشت! * شام رکود اقتصادی! 5/6 درصد فروشگاه‌ها در منهتن در حال حاضر خالی است که این مقدار بیشترین میزان طی 20 سال گذشته است. در خیابان پنجم این شهر جایی که بزرگ‌ترین مرکز خرید به حساب می‌آید 15درصد مغازه‌ها بین خیابان چهل و دوم و چهل و نهم بسته شدند. حتی بروکس برادرز ـ قدیمی‌‌ترین و معتربرترین فروشنده پوشاک و لباس در آمریکا که در سال 1818 توسط هندی سند بووکس شد ـ نیز چیزی برای عرضه ندارد و کرکره‌های خود را پایین کشیده است. رستوران‌ها در این شهر با عنوان "شام رکود اقتصادی " هات‌داگ و نوشابه پنج دلار تبلیغ کرده‌‌اند و ناگهان نگاه به جدول قیمت‌ها می‌افتد و نگهبان غالبا می‌گوید که برگردید و سفارش دهید که این حرکت او پایان شکست غرور آدمی است. *ساختمان‌های خالی، مردم بی‌سقف! شکاف‌ها در حال گسترش است و آیا می‌تواند بعد از فروپاشی لمن برادرز از این وضع نیز وخیم‌تر شود؟ در حالی که افراد زیادی بی‌خانمان هستند آپارتمان‌ها خالی باقی‌مانده است و شرایط برای مدت کوتاهی نیز حداقل در منهتن و بروکین غیرقابل تحمل شده است. مردم واکنش‌های مختلفی به بحران نشان می‌دهند. وقتی آندره وچسلر کار خود را در وال‌استریت از دست داد اقدام به باز کردن فروشگاه هات‌داگ در خیابان اول کرد که در آن غذای محبوب آلمانی‌ها یعنی کوری وورست را نیز می‌فروخت که مجلات شهری نیز او را به خاطر غذاهای خوش طعمش ستوده‌اند. کتی در حالی که بیش از صد بار برای کار جستجو کرده می‌نشیند و می‌گوید من خسته‌ام، من کاری‌ ندارم، بیمه‌ای ندارم و جایی برای زندگی ندارم. کتی معمولا در واگن‌های مترو یا در صندلی‌های پارک میدان تامپ اسکین اطراف منهتن می‌خوابد. او بانویی است در لباس بارانی و همه وسایل او تنها در یک سبد خرید است. او سابق یک کارگزار در مدیل لینچ بود ولی حالا آهی ندارد که با ناله سودا کند. مردم زیادی هستند که مثل کتی شغل خود را از دست داده‌اند و به سرعت سقوط می‌کنند و از صحنه کنار می‌روند. * وال استریت موتور فرسوده شهر نیویورک این یک واکنش زنجیره‌ای است. وال‌استریت موتور شهر نیویورک است که بعد از 1990 به یک کلان شهر تبدیل شد. اگر تعداد بیکاران ناشی از ورشکستگی لمن برادرز 251 هزار نفر در نظر بگیریم این میلیون‌ها درآمد ناشی از مالیات بر درآمد که صرف فعالیت‌های آموزشی، امنیتی و پروژه‌های شهری می‌شد را از دست داد. اینها همه بر بازار و فعالیت‌های مشتریان تأثیر می‌گذارد و تاکسی‌های خالی که در جستجوی شکار یک توریست هستند تا پولی بدست‌آورند را موجب می‌شود با این حال باز هم شرکت‌هایی مثل AIG و مدیل لینچ اقدام به کاهش نیروی کار خود می‌کنند. آیا نگرانی وجود دارد که وضع نیویورک را شهرهای دیگر جهان نیز دربرگیرد؟ آیا نیویورک باز می‌تواند به وضعیت استاندارد و معمول خود بازگردد؟ * ترس بیکاری خواب را از چشمان نیویورکی‌ها ربوده است گریس دولان سیل سابقا فروشنده لباس به بانوان بود بعد از آن کار او رابطه و جلب اعتماد بود. او به کمپانی‌ها و افراد زنگ می‌زند و برای متقاعد کردن آنها برای سرمایه‌گذاری در بانک UBS سوئیس تلاش می‌کرد. همکاران گریس در ابداع مدل‌های جدید سرمایه‌گذاری خلاق بودند و گریس نیز کار جستجوی سرمایه‌گذاران را برعهده داشت. به این منظور او مرتبا سفر می‌کرد و مثل بسیاری از نیویورکی‌ها کار و زندگی، تعطیلات و زندگی خصوصی را فراموش کرده بود و صرفا کار می‌کرد. گریس برای 15 سال نیز در وال‌استریت کار می‌کرد و حداقل 300 هزار دلار دآمد سالانه داشت. او برای خود آپارتمانی با نمای عالی در گرینویچ خریداری کرد و با لباس‌های شیک رفت و آمد می‌کرد. او معتقد است که حباب در بازار هر 10 سال یک بار و در اوج هیجان بازار شکل می‌گیرد.گریس نیز به علت افزایش هزینه‌های خود از 435 هزار دلار به 900 هزار دلار مجبور به گرفتن آپارتمان کوچک‌تری شد. او عملا ورود بحران را حس می‌کرد برخی از سهامهای سقوط کرده را در بورس می‌خرید و ذخیره می‌ کرد. او فکر می‌کرد که طوفانی در حال آمدن است که او نمی‌تواند پایانش را در دنیا پیش‌بینی کند. در می 2008 گریس کارش را از دست داد و او در جستجوی کار دیگری با توجه به روابط عمومی بالا مصاحبه‌های مختلفی را در این زمینه طی کرد. مقامات شهرداری نیویورک تعداد افرادی که در صنعت مالی بیکار شده‌اند را 75 هزار شغل برآورد کرده‌اند و 300 هزار شغل را نیز در مجموع پیش‌بینی کرده‌اند که این میزان فعلا در حدود 100 هزار شغل است. شهرداری برای مقابله با این روند به دنبال ایجاد صندوق وام‌های کسب و کار کوچک است. هم‌چنین برنامه‌های آموزشی برای وال‌استریت‌ها نیز مدنظر قرار گرفته است. * اوضاع نیویورک رو به وخامت به گزارش فارس این پایگاه خبری در پایان این گزارش با طرح سوال "آیا اوضاع بدتر می‌شود " می‌افزاید: آیا علایمی از بهبود و بازسازی وجود دارد؟ عده‌آی مانند شهردار نیویورک معتقدند که "بحران‌ها می‌روند " ولی علایم نشان می‌دهد که فروشگا‌ه‌های بیشتری در حال بسته شدن است و مردم کمتر پول هزینه می‌کنند. فقط بانک گلدمن ساکس توانسته است مثل قبل از بحران سود ده باشد ولی بقیه شهر قادر به ذخیره پول نیستند. نشانه‌ها نیز از بدتر شدن اوضاع در ماه‌ها و بلکه سال های پیش‌رو حکایت دارد. مردم آمریکا دوست دارند که در زمان بحران حیات خود را حفظ کنند. البته آنها از شجاعت و آرزوهای خود نیز سخن می‌گویند.آمریکای‌های زیادی در حال حاضر غرق در بدهی هستند. بدهی ناشی از قرض برای خرید ماشین و خانه. آیا به نظر شما نیویورک 2009 می‌تواند به سرعت از بحران خارج شود؟یا داستان‌ها و افسانه‌ها از شهر بی‌نهایت رویایی‌ همه‌اش دروغ است؟