یک روزنامه نگار افغانستان گفت: خبرنگار عراقی با پرتاب کفش‌های خود به سوی "جرج بوش" رئیس جمهوری آمریکا تکبر و غرور فرعونی وی را درهم شکست و خفت و خواری را به بوش هدیه کرد. "سلیمان شاه صوفی‌زاده" در مقاله‌ای نوشت: بوش که با تکبر و غرور فرعونی خود هزاران انسان بی‌گناه را در عراق و افغانستان قربانی هوس و هوای شیطانی خویش کرد و به زعم خود دموکراسی را به آنها به ارمغان آورد، سرانجام تحفه‌ای بی‌نظیر، گرانبها و تاریخی را از طرف مقابل با خود به همراه برد که شامل لقب "سگ" و دو لنگه کفش بود که "منتطر الزیدی" خبرنگار آگاه و با احساس عراقی به سمت وی پرتاب کرد. بوش روز 14 دسامبر برای چهارمین و آخرین بار به عنوان رئیس جمهور آمریکا به بغداد سفر کرد و بعد از دیدار با "نوری المالکی"نخست وزیر و "جلال طالبانی" رئیس جمهور در یک کنفرانس مطبوعاتی مشترک با المالکی شرکت کرد که درجریان آن این خبرنگار جوان عراقی کفش‌های خود را با شدت تمام به سوی چهره کریه بوش پرتاب کرد. وی همزمان با پرتاب کفش‌های خود به بوش گفت: "ای سگی که مرگ، ترس و وحشت را در طول شش سال در عراق به ارمغان آوردی، این هدیه وداع از طرف بیوه زنان، یتیمان و کشته شدگان در عراق است". اما کفش‌های این خبرنگار به دلیل کنار کشیدن بوش و پائین بردن سر خود به صورت وی اصابت نکرد و نیروی های امنیتی و محافظان المالکی بلافاصله این جوان عراقی را بازداشت کردند و با خشم و غضب از سالن کنفرانس به بیرون بردند و چنان وی را با مشت و لگد زدند که حتی صدای گریه‌اش به گوش سایر خبرنگاران می‌رسید. این روزنامه نگار افزود: خداوند عادل، قادر، منتقم و درهم کوبنده و خار و ذلیل کننده ستمگران است و رهبران و قدرتمندان افغان نیز متوجه باشند، ببینید که خداوند متعال کسی را که زمام بزرگترین کشور جهان را برعهده دارد و حتی به زعم خویش مدعی رهبری جهان می‌باشد، توسط خبرنگار جوان یک کشور بسیار مظلوم نظیر عراق اینچنین سرزنش و وی را خرد می‌کند. نباید فراموش کرد که الزیدی خبرنگار شبکه تلویزیونی "البغدادیه" است و به گفته مسؤلان این شبکه وی قبلاً نیز 2 مرتبه توسط نیروهای آمریکایی دستگیر شده بود و این خبرنگار همیشه گزارش‌های زنده خود از محل حادثه را با عبارت "منتظر الزیدی، از بغداد اشغال شده" پایان می‌داد. در بخش دیگری از این مقاله آمده است: هزاران عراقی در شهرهای بغداد، بصره و نجف درحمایت از الزیدی تظاهرات کردند و الزیدی را یک قهرمان خواندند و خواستار آزادی بدون قید وشرط وی شدند، بیش از 200 وکیل نیز آمادگی خود را برای دفاع از الزیدی اعلام کرده‌اند و خانواده الزیدی نیز به اقدام وی افتخار کرده و آمادگی خود را برای دفاع از الزیدی اعلام کرده‌اند، این درحالی است که بوش این عمل خبرنگار عراقی را برای شهرت طلبی و جلب توجه مردم دانست و گفت که " این عملی است که در جوامع آزاد و دموکرات می‌تواند، صورت گیرد". صوفی زاده در ادامه تأکید کرده است: مدیران شبکه تلویزیونی البغدادیه نیز خواستار آزادی وی شدند و گفتند: الزیدی از همان حق آزادی بیانی استفاده کرد که بوش مدعی پیاده کردن آن در عراق می‌باشد اما برعکس مقامات عراقی حادثه اخیر را شرم آور توصیف کردند و گفتند که اقدام الزیدی به شهرت خبرنگاران عراقی و حرفه خبرنگاری در عراق لطمه زده است. این روزنامه نگار افغانی در پایان مقاله خود با انتقاد از اعطای مدال از سوی "حامد کرزی" رئیس جمهوری افغانستان به بوش گفت: بعد از این حادثه رئیس جمهوری محترم ما به هنگام دیدار بوش در شهر "کابل" برای مرهم گذاری بر زخم‌های بوش و تسلی بخشیدن به وی مدال "غازی امان الله خان" را نثار این قاتل هزاران انسان بی‌گناه کرد.