اکنون و با گذشت زمان، دخترى با صندل پاشنه بلند از طبقه مرفه در بیروت درحالی که سگ خانگی کوچکی با خود دارد، چفیه سرخ رنگی نیز به دور گردن خود انداخته است. این موضوع البته به معناى کمونیست بودن دختر جوان نیست. حتى دختری که پشت فرمان اتومبیل آخرین مدل خود چفیه سیاه و سپیدى بر سر خود انداخته است نیز از فداییان فلسطینى در بیروت نیست. نشریه البلد نوشت: چفیه، نماد مبارزان فلسطینى، اکنون به سالن‌هاى نمایش مد لباس در جهان کشیده شده است. به نوشته «پرس‌تی‌وی» به نقل از این نشریه، در مرکز بیروت و در خیابان «حمرا» که مشهورترین مکان فرهنگى، سیاسى و مدل لباس لبنان است، آخرین مد جهانى به نمایش گذاشته شده است. پشت ویترین فروشگاه‌هاى معروف لباس در این خیابان، براى تزیین مانکن‌هاى پلاستیکى از انواع چفیه‌ها استفاده شده. در یکى از فروشگاه‌ها، چفیه‌ چهارخانه سیاه‌ و سپید دور گردن مانکن نقره‌ای رنگی را پوشانده و در انتهای آن مبلغ بالایى حک شده است. مانکن دیگر شلوار جین به پا دارد و با چفیه آبى و سفیدى که روى تى‌شرت سبز رنگ انداخته است جلب توجه مى‌کند. انتهاى خیابان، شعبه فروشگاه اروپایى معروفى قرار دارد که در ویترین خود و کنار آخرین مدل‌هاى سال، مانکنى جاى داده که با به پا داشتن دامن صورتى و چفیه چهارخانه‌ای به رنگ صورتى و آبى رهگذران را مسحور خود کرده است. روستاییان مبارز «کوفیه» یا «چفیه»، دستمالى است که روستاییان و عشایر عرب از آن استفاده مى‌کردند. در سال 1936 وپس از آن که بریتانیا به بهانه اداره سرزمین‌هاى فلسطینى زمینه رشد صهیونیست را پدید آورد، فداییان فلسطین براى پوشاندن چهره خود به هنگام مبارزه و مخفى ماندن از دست بریتانیایى‌ها از «کوفیه» استفاده مى‌کردند. چفیه، بعدها تبدیل به سمبل مبارزان فلسطینى علیه سازمان‌هاى تروریستى مخوف صهیونیست که دست به کشتار زنان و فرزندان فلسطینى مى‌زدند شد. اروپایى‌ها از 30 سال پیش مى‌دانستند که چفیه سمبل چه گروهى است. با گسترش جنبش‌هاى چپ و کمونیست در جهان، بویژه میان فلسطینى‌ها، اعضاى این جنبش از چفیه سرخ به نشانه ایده‌هاى کمونیستى خود استفاده کردند. به تبع آن نیروهاى چپ در لبنان نیز از همین سمبل استفاده کردند. اکنون و با گذشت زمان، دخترى با صندل پاشنه بلند از طبقه مرفه در بیروت درحالی که سگ خانگی کوچکی با خود دارد، چفیه سرخ رنگی نیز به دور گردن خود انداخته است. این موضوع البته به معناى کمونیست بودن دختر جوان نیست. حتى دختری که پشت فرمان اتومبیل آخرین مدل خود چفیه سیاه و سپیدى بر سر خود انداخته است نیز از فداییان فلسطینى در بیروت نیست. همان‌طور که چفیه سرخ و سفید نماد کمونیست و جنبش چپ است، چفیه سیاه و سفید نیز سمبل «یاسر عرفات» رهبر فلسطینیان در دهه‌هاى اخیر محسوب مى‌شود. در روسیه نیز چفیه را با نام «عرفاتکا» مى‌شناسند. چفیه سیاه و سفید نیز در لهجه فلسطینى به «حطه» مشهور است و چفیه سرخ و سفید «شماغ» نام دارد که ریشه در کشورهاى حاشیه خلیج فارس دارد. چفیه‌هایى که اکنون در بازارهاى جهانى عرضه مى‌شوند به همین چند نوع ختم نمى‌شوند. رنگ‌، نقش و اشکال گوناگونی نیز بخود گرفته‌اند. در این رابطه مى‌توان به سرقت میراث فرهنگى فلسطین توسط صهیونیست‌ها اشاره کرد. «گابى ین حاییم» و «موکى هرییل» دو طراح لباس صهیونیستى، میراث فرهنگى فلسطین را با نقش و رنگ پرچم اسراییل طراحى کرده‌اند که از ستاره‌هاى شش‌گوش و نوار آبى نیز در آن استفاده شده است. این سمبل برگرفته از حکایت دو رود «نیل» و «فرات» است که اسراییلی‌ها آنرا سرزمین خدادادى یهود مى‌دانند. نگاهی به بازارهاى جهانى عرضه چفیه در سال 1936 پس از انقلاب کشاوزران فلسطین، چفیه نیز با موضوع فلسطین مرتبط شد. چفیه اکنون در اروپا و بویژه در اسپانیا و دانمارک به قیمت بالایى به فروش مى‌رسد. در ژاپن، چفیه‌های مارکدار با قیمت‌هاى نجومى عرضه مى‌شود که قیمت برخى از آنها به هزار دلار نیز مى‌رسد. در سال 2001 نیز ایالات متحده چفیه‌هایى با علامت « no war» در سراسر آن کشور توزیع کرد. چفیه سیاه و سفید فلسطینى با نقش چهارخانه، شبیه به تور صیادى و سیم‌هاى خاردار به نشانه محرومیت کشاورزان فلسطینى از خانه‌ و کاشانه آن دوران خود است. چفیه برای آن‌ها در ابتدا دستمال همه‌کاره‌اى بود که براى پاک کردن عرق روى پیشانی و هم بعنوان زیراندازى براى براى استراحت زیر درختان زیتون و انجیر، همچنین رواندازى براى آن‌ها که خانه‌شان در بحران شصت‌ساله ویران شد بکار مى‌رفت. هنگام اشغال سرزمین‌هاى فلسطینى توسط بریتانیا، مبارزان فلسطینی ابتدا چفیه را براى مخفى کردن چهره خود و بعدها مخفى شدن در میان مردم بمنظور مبارزه علیه اسراییلى‌ها بکار بردند. در انتفاضه نخست که سال 1987 بوقوع پیوست و در انتفاضه دوم سال 2000 نیز چفیه همچنان مورد استفاده قرار گرفت. بنحوى که اکنون تبدیل به سمبل مبارزات مردمى در جهان تبدیل شده است.