این روزها تبلیغات آمریکا ومتحدانش در مورد حمله به ایران شدت گرفته است بطوریکه هر روز تحلیل وخبری در این زمینه شنیده می شود. اما باید بررسی کرد چقدر این تبلیغات و بر طبل جنگ کوبیدن ها واقعیت دارد. قصد اینست که با پاسخ گویی به سه سوال، تحلیلی در مورد حمله آمریکا به ایران ارائه گردد. سوال اساسی اول اینکه بالاخره با همه تحلیلها آیا آمریکا به ایران حمله می کند یا خیر؟ بر اساس تحلیل امانوئل والرشتآین در میدل ایست آنلاین، در واقع 2 گرایش مخالف و جود دارد. موافقان داخلی حمله افرادی چون دیک چنی و همفکرانش هستند که اینها خود اذعان دارند که موفقیت طرح، از حمله 1981 اسرائیل به آمریکا کمتر خواهد بود اما معتقدند این حمله دورنمای جدیدی را پیش روی جمهوری خواهان قرار می دهد، نظامی شدن در داخل آمریکا را سرعت می بخشد، باعث قوی شدن رئیس جمهور و تضعیف آزادیهای معنوی می شود. همپیمان خارجی حمله ایالات متخده در خاورمیانه، اسرائیل است که تحمل ایران هسته ای برای آن دشوار است و این نگرانی را هیچ گاه کتمان نکرده و همواره محرک آمریکا در حمله به ایران بوده است. اما این طرح مخالفانی دارد. از جمله رایس وزیر خارجه ایالات متحده و رابرت گیتس وزیر دفاع و فرماندهان ارشد ارتش آمریکا. مخالفت آنها بر پایه تحلیل هایی در درون ایالات متحده است. سوال اولی که این طیف مطرح می کنند آینست که چنانچه امریکا حمله کند، آیا نیروی هوایی قادر خواهد بود تمامی پایگاههای ایران را مورد اصابت قرار دهد؟ در حالیکه به گفته منابع اطلاعاتی امریکا، برآوردها درباره مراکز مهم هسته ای و نظامی ایران محدود است. سوال دیگر آنکه بدلیل درگیری امریکا در عراق و مشکلاتی که در این کشور با آن روبروست آیا توان اعزام نیروی زمینی به خاک ایران را دارد؟ (باید دانست عدم ورود نیروی نظامی زمینی به معنی شکست نظامی خواهد بود) وسوال آخر اینکه با وجود همه ی این مشکلات، اگر هم حمله ای صورت گیرد، این حمله چقدر موثر خواهد بود و تأثیرات مثبت آن برای ایالات متحده به چه میزان است؟ مسئله دیگری که مخالفان حمله مطرح می کنند در رابطه با مسئله عراق و پیچیدگی های خاص آن است که هرگز آمریکا نمی تواند نقش تأثیر گذار ایران را در تحولات عراق نادیده بگیرد. همانطور که در افغانستان، اگر همکاری ایران بخاطر ملت این کشور نبود، راه برون رفتی نیز برای آمریکا متصور نبود. در مورد مخالفان خارجی طرح حمله نیز گاردین، از روسیه و چین نام می برد که این دو کشور با اقدام عملی بر علیه ایران موافق نیستند. بر اساس تحلیل گاردین، روسیه معتقد است باید نتیجه 2 دور تحریم را ارزیابی و بعد تصمیم گیری کرد و معتقد است این تحریمها برای ایران کافی است. اما هدف آمریکا از حمله چیست؟ لوموند در تحلیلی می نویسد: جرج بوش صرفاً از تهدید ایران استفاده می کند تا بهانه ای برای عدم خروج نیروهای خود از عراق داشته باشد و این به معنای حمله به ایران نیست. میدل ایست آنلاین نیز هدف از حمله را تنها برای تغییر فضای سیاسی داخل آمریکا می داند که البته باید برای آن بهای سنگینی بپردازد. به گفته رادیوبین المللی چین برخی معتقدند که تهدید وتحریم آمریکا علیه ایران بخشی از تدابیر دیپلماتیک بوده وهدف آن دست کشیدن ایران از برنامه هسته ای خود و قطع حمایت ازنیروهای ضد امریکایی در عراق است، نه نشانه برپایی جنگ. اما با این همه، عکس العمل ایران در مقابل حمله احتمالی چگونه خواهد بود؟ فابیو مینی ژنرال بلند پایه ایتالیایی می گوید در صورت حمله آمریکا به ایران، تهران می تواند با موشک های هدف گیری شده علیه پایگاههای نظامی ایالات متحده در آسیای مرکزی و خاورمیانه تهدیدهای آمریکا را خنثی کند. این ژنرال بلند پایه ناتو می افزاید ایران با بستن تنگه هرمز می تواند قیمت هر بشکه نفت را به 200 تا 400 دلار برساند. دیگر آنکه به دلیل نفوذ ایران در افغانستان و عراق، همچنین تأثیر گذاری ایران بر حماس و حزب الله، مطمئناً منافع آمریکا واسرائیل در این کشورها و در کل منطقه به خطر خواهد افتاد. به هر حال، هر یک از عوامل و نکاتی که بیان شد، محل بحث های تفصیلی و عمیق تری است که در این نوشته تنها به فهرست برخی از این موارد اشاره شد. طه صادقی