نیروهای آمریکایی به رغم حضور فعال در کشورهای مختلف جهان که معمولا اکثر شهروندان این کشورها نیز با حضور آنان مخالف هستند ، نتوانسته‌اند درطول تاریخ خود به پیروزی دست یابند و همیشه طرح‌های توسعه‌طلبانه آنان با شکست مواجه شده‌است ، زیرا از پشتوانه مردمی و یا استدلال منطقی برای ایجاد جنگ افروزی‌های خود ارایه ننموده‌اند. دراین راستا می‌توان به شکست نیروهای نظامی آمریکا در ویتنام اشاره کرد . طبق گزارش رسانه‌های بین‌المللی ، نیروهای این کشور در عراق و در افغانستان نیز درحال شکست قرار گرفته‌اند که حتی بعضی از دولتمردان این کشور به این امر اذعان نموده و خواستار خروج آبرومندانه از این کشورها شده‌اند. علت شکست نیروهای نظامی آمریکا را می‌توان بدین گونه بیان کرد که حضور نیروها و پایگاه‌های آمریکایی در تمام کشورها ناخواسته می‌باشد و شهروندان کشورهایی که پایگاه‌های نظامی در آنها مستقر هستند با حضور آنان بشدت مخالف هستند. یکی دیگر از علل شکست مکرر نیروهای آمریکایی را می‌توان در بعد ماهیت اشغالگرانه حضوراین نیروها دانست . بدین ترتیب سربازان آمریکایی‌ انگیزه ای برای جنگیدن ندارند زیرا از مملکت خود دفاع نمی‌کنند، بلکه در سرزمین دیگران و به‌منظور اشغال آن کشورها این نبردها صورت می‌گیرند که سربازان آمریکایی به راحتی احساس خستگی و دلسردی می‌کنند. از دیگر عوامل مهم این شکست‌ها و ناکارایی نیروهای آمریکایی در جنگ هایی که خود برای تامین منافع اقتصادی و سلطه بر دیگر کشورهای براه می‌اندازند، با شعارهایی همچون هدف این جنگ افروزی‌ها « ایجاد دموکراسی در کشورهای مختلف» صورت می‌گیرد ، هیچ عقل سلیمی نمی‌تواند آنرا بپذیرد ، زیرا دموکراسی با اعمال زور و کشتار مردم بی‌گناه محقق و میسر نمی‌شود و مضافا اینکه کلمه زور و نظامی‌گیری خود مخالف دموکراسی و آزادی است. بنابراین این‌امر برای سربازان آمریکایی که اکثرا هم مزدور هستند تداعی می‌شود که به چه دلیل بایستی جان خود را به خاطر بیاندازند ، تا دیگران آزادی داشته باشند ، زیرا حق ایجاد و انتخاب با خود مردم است و نه با نیروی ثالث و به همین دلیل سربازان آمریکایی می‌دانند که برای ایجاد دموکراسی نباید اسلحه بکار گرفته شود. باتوجه به‌این مطالب سووالی را که می‌توان دراین راستا مطرح نمود این است که « آیا چنانچه مردم عراق و یا افغانستان طی یک رفراندم عمومی خواستار خروج نیروهای اشغالگر از کشورشان باشند» دولتمردان آمریکا به ‌این خواسته مردم احترام خواهند گذاشت و کشور عراق را ترک خواهند کرد ؟ تحلیلگران براین عقیده هستند که تجربه نشان داده‌ است که آمریکا پس از اشغال هر کشوری علاوه براینکه از سایر کشورها برای کنترل اوضاع درخواست کمک نیرو و مالی می‌نماید، و خود به اجرای طرح‌های سلطه گرانه و چپاول اموال و دارایی کشورهای تحت اشغال می‌پردازد که حتی به‌غنای فرهنگی کشور اشغال شده هم رحم نمی‌کند ، از آن جمله می‌توان به تخریب و تخلیه موزه‌های عراق پس ازاشغال این کشور اشاره کرد. به نظر می‌رسد که آمریکا و حامیان آن دیگر قادر به قانع کردن افکار عمومی با استفاده از شعار ایجاد دموکراسی، توسعه و رفاه درکشورهای دیگر، نیستند، زیرا تجربه نشان داده‌است که این کشور همیشه درصدد تامین منافع اقتصادی و نظامی خود بوده و بخصوص پس‌از دوران جنگ سرد ، به‌این روش شدت بیشتری بخشیده است تا به تواند هر جایی که صدای مخالفی با طرح‌های سلطه گرانه آن وجود داشته باشد، آنرا درنطفه خفه کند و به‌همین دلیل هم مساله جنگ‌های پیشگرانه را مطرح می‌کند. اما باتوجه به گذشته و تاریخ می‌توان به این نتیجه رسید که هر قدرتی که در رسیدن به‌اهداف خود ، با نادیده گرفتن حقوق اولیه ملت‌ها شدت عمل بیشتری در مقابله و برخورد با آنها در پیش گرفته است ، به همان اندازه زودتر از هاله قدرت خارج گردیده و در نزد مردم بی‌اعتبارتر شده است.