علی لاریجانی دبیر شورای عالی امنیت ملی در واکنش به اظهارات اخیر خاویر سولانا مسوول سیاست خارجی اتحادیه اروپا درمورد مواضع رهبری در خصوص آمادگی ایران برای مذاکره با آمریکا گفت ، که چنین مطلبی از قول مقام معظم رهبری در گفت و گوها مطرح نشد و برداشت سولانا نادرست است. مذاکره‌کننده ارشد اتحادیه اروپا، دو روز پس از مذاکره با لاریجانی، با ترغیب آمریکا به مذاکره با ایران ، اعلام کرد برداشت من این است که رهبری ایران آماده مذاکره مستقیم با واشنگتن است. به گزارش ایرنا، لاریجانی روز یکشنبه در پاسخ به این سووال که: اخیرا سولانا در مورد ضرورت مذاکره مستقیم ایران و آمریکا اظهار نظر کرده و برداشتی از مذاکرات با شما داشت و به موضع مقام معظم رهبری اشاره کرد. ارزیابی شما چیست؟ گفت: نظر وی را از خبرگزاری‌ها مشاهده کردم . اگر همین نظر را گفته باشد، باعث تعجب است. چون مطلقا چنین مطلبی از قول مقام معظم رهبری در جلسه مطرح نشد و برداشت وی نادرست است. دبیر شورای عالی امنیت ملی در پاسخ به سووالی دیگر در خصوص ضرورت مذاکرات ایران و آمریکا که از سوی سولانا مطرح شده‌است، گفت: این بحث دیگری است. به هر حال آقای سولانا فرد سیاستمداری است که از مجموع مسایل بین‌المللی ارزیابی خاص خود را دارد که مسیر خاص و رسمی خود را می‌طلبد. مسوول پرونده هسته‌ای ایران در پاسخ به پرسشی در خصوص ارزیابی گفت و گوهای خود با سولانا افزود: از این منظر که اصولا طرف‌هایی که اختلافاتی دارند، با یکدیگر گفت و گو کنند و فهم دقیق تری از مواضع یکدیگر پیدا کنند تا به راه حل نزدیک شوند، حرکت درست و رو به جلویی بود. طبعا دراین گفت و گوها با دقت بیشتری به نقاط اشتراک و اختلاف ، نظر افکنده شد. لاریجانی تاکید کرد: اما اینکه آیا از درون این مذاکرات، تمام اختلافات حل شد، چنین نیست. بلکه بعضی راه حل‌ها به بحث گذاشته شد و هنوز وقت بیشتری برای بررسی لازم دارد. دبیر شورای عالی امنیت ملی در پاسخ به این سووال که آیا فکر می‌کنید با فرض مواضع ایران در احقاق حقوق اتمی خود، دورنمای حل مساله در آینده وجود دارد؟ گفت: حقوق ایران ، عامل اشکال کار نیست، بلکه رویکردهای جانبی سیاسی در این موضوع و دخالت‌های نابجای برخی قدرتمندان،مانع است. مذاکره‌کننده ارشد هسته‌ای ایران اظهار داشت: این نکته مهمی است که باید درک شود که با ملت ایران ، ستیز جویی ثمری ندارد و مانع حرکت ملت نخواهد شد. وی تاکید کرد: به منفعت طرفین است که چارچوب‌های بین‌المللی دستخوش امیال دوگانه نشود. آنگاه می‌توان به پارادایم مشترک دست یافت.