سایت عملیات روانی- اعلام خبر پاکستانی‌الاصل بودن چهار مظنون بمب‌گذاری‌های لندن، مسلمانان را باردیگر زیر ذره بین قرار داده است. این پرسش که «علت این اقدامات مسلمانان چیست؟» در کلیه مطبوعات انگلستان به چشم می‌خورد. واکنش رسانه‌های این کشور به حملات لندن را می‌توان آخرین حلقه از فرآیندی طولانی دانست که برای سال‌ها و شاید دهه‌ها ادامه دارد- فرآیندی که طی آن باورهای کلیشه‌ای در باره مسلمانان در اذهان مردم غربی رسوخ کرده است. در نتیجه امروزه آنها مسلمانان را برپایه این باورهای متحجرانه خود می‌شناسند. می‌توان گفت رسانه‌های غربی در جهان اسلام دیگر مورد اعتماد نیستند. گزارش‌های رسانه‌های غربی در صورت مثبت بودن، گزینشی و تعصب آلود قلمداد می‌شوند و در صورت منفی بودن ریاکارانه و نامعقول. حس تنفر و بی‌توجهی نسبت به اسلام بر رسانه‌های غربی حکمفرماست؛ واقعیات تحریف و اعتماد مخاطبان مخدوش شده است. این دیدگاه تعصب آلود پس از 11 سپتامبر و اخیراً پس از حملات لندن به شدت آشکار شده است. حتا روزنامه‌هایی که به‌طور مستقیم همه مسلمانان را محکوم نمی‌کنند، این استدلال را پیش می‌کشند که حتا اگر اکثریت جامعه مسلمانان صلح طلب هم باشند، تلاش کافی برای حذف افراد بنیادگرا از جامعه خود نمی‌کنند. به قول پرنس چارلز مسلمانان واقعی باید ریشه افراط گرایان را خشک کنند. دیوید ریف نیز در روزنامه گاردین نوشت: «مسلمانان مهاجر در جوامع اروپایی ستون پنجم نیستند... اما تعداد کسانی که با تروریستها همدردی می‌کنند نیز به اندازه‌ای هست که فعالیت‌های تروریستی را ممکن می‌سازد.» در این شرایط، مسلمانان به گوشه انزوا رانده شده‌اند و مجبورند دائماً هر نوع ارتباطی را بین خود و مظنونان بمب‌گذاری‌ها انکار کنند تا جایی که برخی مجتهدان عاملان حملات را مرتد خواندند. این فتوا حاکی از جو وحشتی است که برجامعه مسلمانان انگلیس سایه افکنده است. آنها هر کاری که بتوانند انجام می‌دهند تا بین خود و مظنونان فاصله ایجاد کنند. اما تمرکز روی مسلمانان و اسلام قضاوتی یکطرفه خواهد بود زیرا مخاطبان رسانه‌های غربی نیز قربانی «پیش فرض‌ها و باورهای سهل انگارانه و بدون مطالعه» درباره مسلمانان و اسلام هستند. مطبوعات غربی در کل و مطبوعات انگلیس به طور خاص با بی‌توجهی به این عامل خارجی، این دیدگاه را به مخاطبان خود القا می‌کنند که همه مشکلات به خود مسلمانان باز می‌گردد. پوشش خبری رسانه‌های غربی از مسلمانان که در بالا مورد بحث قرار گرفت، ما را متوجه مشکل دیگری می‌کند و آن این که معمولاً اطلاعات جعلی و غلط طوری به مخاطبان عرضه می‌شود که لحظه‌ای است و مخاطب اجازه نمی‌یابد گستره وسیع‌تری را درک کند. این بخشی از ماهیت پوشش خبری است که مورد تحلیل عمقی قرار نگرفته است. نمونه‌ای از این عدم توجه به گستره وسیع‌تر را می‌توان در مبارزات فلسطینیان با صهیونیست‌ها مشاهده کرد. در پوشش خبری این وقایع، گستره تاریخی مبارزات فلسطینیان نادیده گرفته می‌شود و این دیدگاه را القا می‌کند که اقدامات فلسطینیان ناموجه و نامعقول است. در مورد وقایع لندن نیز چنین اتفاقی روی داد. برخی نویسندگان رسانه‌ها دلایل اجتماعی – اقتصادی برای بمب‌گذاری‌های لندن مطرح کردند از قبیل این که «بمب‌گذاران نارضایتی خود را از بی‌بهره بودن از رفاه اجتماعی در لندن به این طریق ابراز کردند» یا «عدم توانایی مسلمانان در یکی شدن با جامعه انگلیس دلیل این‌گونه اقدامات از سوی آنهاست.» در پاسخ باید گفت گرچه عوامل اجتماعی - اقتصادی ممکن است تأثیر‌گذار باشد اما کم اهمیت کردن فاجعه‌ای جهانی تا سطح مشکلات اجتماعی – اقتصادی تنها نوعی ساده انگاری مسأله خواهد بود. قصد ما توجیه یا دفاع از کشتار انسان‌های بی‌گناه نیست بلکه دعوت به درک منطق بمب‌گذاران که خود قربانیان چنین وقایعی هستند، می‌باشد، قربانیان نظام جهانی ناعادلانه، و درک غلط از اسلام . مثال دیگری از پوشش خبری جهت‌دار بمب‌گذاری‌های لندن، معادل دانستن «مجاهد» و «اافراطگرا» در مقالات و اخبار رسانه‌هاست. کسانی که فکر می‌کنند «جهاد» به معنی خشونت است باید بدانند از دیدگاه مسلمانان «جهاد ارزشی معنوی» است و معنای لغوی آن مبارزه یا تلاش است و هیچ ارتباطی با قتل انسان‌های بی‌گناه ندارد.