سایت عملیات روانی – 1960 بعد از این که ماریا والاسکو به ریاست جمهوری اکوادور بر گزیده شد و سیاست آمریکا مبنی بر عدم ارتباط با کوبا را نادیده گرفت و به کمونیست‌ها روی خوش نشان داد، سیا اقدام به نفوذ و رخنه در سازمان‌های چپ و راست اکوادور کرد . همچنین دست به تشکیل سازمان‌های قلابی به منظور ایجاد اغتشاش در فضای سیاسی این کشور زد. در همین رابطه یک مامور سیا اقدام به تشکیل سازمانی بنام «جبهة ضد کمونیستی اکوادور» کرد که بعداً به دلیل وجود سازمانی به همین نام، آن را به «سازمان اقدام ضد کمونیستی اکوادور» تغییر نام داد . سیا همچنین ادارة پست و مهاجرت اکوادور را برای جاسوسی و کسب اطلاعات به خدمت گرفت. تمامی این اقدامات بدین جا ختم شد که رژیم والاسکو سرنگون و کارلوس آروسمانا، مأمور حقوق‌بگیر سیا زمام امور را به دست گرفت .ادامة مشکلات و معضلات سابق، سیا را بر آن داشت که ادارة امور را به نظامیان اکوادور واگذارکندکه بعد از آن بلافاصله کمونیسم غیر قانونی و تمامی آزادی‌های فردی و اجتماعی لغو شد. انتخابات سال 1964 ملغی اعلام گردید و گروهی از افراد مورد تأیید توسط سیا برای از بین بردن چپگرایان مورد استفاده قرار گرفت . 1962 در سال 1962 سیا به یک سری عملیات در برزیل مبادرت ورزید تا از کنترل جوا گالرت بر کابینة برزیل جلوگیری کند. در همین راستا میلیون‌ها دلار به نامزدهای انتخاباتی مخالف گالرت کمک کرد. واهمة آمریکا از این بود که تحت رهبری گالرت، برزیل به کمونیسم متمایل شود ( با اینکه گالرت خود زمیندار میلیونری بود که برای آمریکایی‌ها در عملیات خلیج خوکها در کوبا، آرزوی پیروزی کرده بود!) لذا گالرت به دنبال یک کودتای آمریکایی، سرنگون و ژنرال کاستلو به قدرت رسید. کاستلو با کمک و حمایت سیا، اولین «گروه مرگ» آمریکای لاتین را تأسیس نمود . 1964 موبوتو سه سه سه کو دیکتاتور جبار یکی از فقیرترین کشورهای جهان یعنی زئیر، 65000 دلار برای حمل کیک چهار متری عروسی دخترش، از پاریس به ملک شخصی خود هزینه پرداخت کرد. ثروت کلان موبوتو نتیجة کودتای نظامی سیا بود که وی را در سال 1964 به عنوان دیکتاتور زئیر به قدرت رساند. موبوتو در کشور فقیر زئیر همچنان بر ثروت خود می‌افزود. صندوق بین‌المللی پول موبوتو را در سال 1980 بالغ بر چهار میلیارد دلار برآورد کرد. زئیر در زمان موبوتو کمک‌های مالی و نظامی هنگفتی از آمریکا دریافت می‌کرد و در عوض تمامی منابع و معادن گرانقدر کشور را در اختیار آمریکایی‌ها قرار می‌داد. سیاست‌های ضد کمونیستی موبوتو در دوران جنگ سرد، پرزیدنت بوش را در سال 1989 بر آن داشت که موبوتو را یکی از پر ارزش‌ترین دوستان آمریکا بنامد . 1975-1964 تا سال 1964 تعداد مستشاران نظامی آمریکا در ویتنام جنوبی، 16500 نفر بود. در آن سال دو ناوشکن آمریکایی اشتباهاً اطلاع دادند که از طرف ناوهای اژدرافکن کرة شمالی در خلیج تونکن، مورد حمله قرار گرفته‌اند. در آن زمان، کرة شمالی وآمریکا روابط خصمانه‌ای بایکدیگر داشتند. رییس جمهور آمریکا لیندن جانسون به پشتوانة این حملة خیالی توانست پیمان «خلیج تونکن» را به تصویب رساند. بعدها، جانسون از این قرارداد به عنوان «دامن مادر بزرگ» که می‌تواند همه چیز را در زیر خود پنهان کند، یاد کرد. این پیمان رییس جمهور را برای انجام اقدامات لازم، در هر ابعادی مجاز می‌کرد . تا سال 1965 تعداد سربازان آمریکایی در ویتنام بالغ بر 200000 نفر بود. این تعداد در سال 1968 به مرز 540000 نفر رسید. سربازان آمریکایی نمی‌توانستند با تاکتیک‌های جنگ‌های چریکی ویتکنگ‌ها برابری کنند. هر چه جنگ دامنة بیشتری می‌گرفت، آمریکایی‌ها امید خود را به پیروزی بیشتر از دست می‌دادند. انتشار اخبار جنگ وتصاویر قتل عام‌ها و کشتارهای وحشیانه، افکار عمومی را بر علیه ادامة جنگ تهییج کرد و موج عظیمی از تظاهرات ضد جنگ به راه انداخت. زمزمة بیرون کشیدن نیروهای آمریکایی از ویتنام به گوش رسید و سرانجام در سال 1975 آخرین سرباز آمریکایی، از ویتنام خارج شد و مبارزة سی ساله مردم ویتنام برای استقلال میهن‌شان به نتیجه رسید. بیش از 57000 سرباز آمریکائی و سه میلیون ویتنامی در طول این جنگ‌ جان خود را از دست دادند. 1965 به دنبال شورش مردمی در جمهوری دومینیکن، ایالات متحده برای پنجمین بار در پنجاه و هشت سال گذشته، به ظاهر برای دفاع از جان و دارایی‌های آمریکایی‌ها و در واقع برای جلوگیری از پدید آمدن کوبایی دیگر، وارد این کشور شد. به دنبال افزایش واهمة آمریکا از این موضوع که رهبری نیروهای انقلابی را کمونیست‌ها به عهده گرفته باشند، در 28 آوریل تعداد نیروهای آمریکایی در این جمهوری به 20000 نفر رسید. نیروهای آمریکایی به بهای 59 کشته و174 زخمی، قیام مردمی جمهوری دومینیکن را در هم کوبیدند . 1965 پس از این که سفیر یونان، با طرح صلح قبرس، بدلیل مغایرت آن با منافع کشورش مخالفت کرد، لیندن جانسون، رییس جمهور وقت آمریکا به وی هشدار داد و گفت: «ما اینهمه دلارهای خوب آمریکایی به کشور شما سرازیر می‌کنیم آن وقت نخست وزیر شما برای ما دم از دموکراسی، پارلمان و قانون اساسی می‌زند؟ او بداند که دولتش دیری نخواهد پایید». یک سال بعد سیا از طریق عوامل خود به کنستانتین کمک کرد که دولت یونان را ساقط کند. سپس در سال1967کودتای نظامی دست ساخت سیا دولت پاپاندرو را که شانس پیروزی داشت و از حمایت از منافع آمریکا سر باز زده بود، دو روز قبل از انتخابات ساقط کرد. طی شش سال بعد حکومت نظامیان در یونان حکمفرما شد و کشتار وشکنجة مخالفین سیاسی به یک امر عادی تبدیل گردید. در رأس قدرت، جورجیوس پاپادوپولوس (جاسوس مزدبگیر سیا از سال 1952 که در زمان اشغال نظامی یونان توسط نازیسم هیتلری، رییس امنیت نازی‌های آلمانی در یونان بود وانقلابیون میهن‌پرست یونانی را شکار و به جوخه‌های اعدام می‌سپرد) بلافاصله اعلام حکومت نظامی کرد و تمامی احزاب را سرکوب نمود. در ماه نخست رژیم پاپادوپولوس بیش از 8000 انقلابی چپگرا شکنجه و زندانی شدند. آمریکا سرانجام در سال 1999 بود که به اقدامات خود مبنی بر حمایت و پشتیبانی از فاشیست‌های یونانی اعتراف کرد. 1966 پس ازگذشت سه سال از حکومت دست نشانده «ژنرال انریکو پرالتا آزوردیا»که با حمایت دولت جان اف کندی به قدرت رسیده بود، ارتش آمریکا مجدداً به دلیل به قدرت رسیدن یک سیاستمدار با رأی مردم گواتمالا به این کشور لشکرکشی کرد. نخستین اقدام ژنرال پرالتا بعد از به قدرت رسیدن این بود که دستور داد هشت رهبر سیاسی اتحادیة صنفی را به قتل برسانند (کامیون‌های پر از سنگ را از روی این رهبران عبور دادند). رهبر جدید دست نشانده آمریکا، جولیو کیسر، آمریکا را به حاکم مختار گواتمالا تبدیل کرد. در نتیجه کشتی‌های حامل اسلحه و مهمات آمریکایی به سوی گواتمالا سرازیر شد. هواپیماهای سیا با تیربارهای پنجاه میلی‌متری و بمب‌های ناپالم روستاها را بمباران می‌کردند. مستشاران نظامی آمریکا به تجهیز نیروهای پلیس گواتمالا پرداختند و به بیش از 30000 پلیس گواتمالایی روش‌ها وتاکتیک‌های متنوع دستگیری و شکنجه را آموختند .یک مقام وزارت امور خارجة آمریکا با تمسخر خاطرنشان کرد که «اگر شکنجه وکشتار توسط ما انجام بگیرد و قربانیان هم کمونیست باشند، هیچ ایرادی ندارد !» 1966 طی یک عملیات نظامی با هدایت و تدارک سیا، پارتیزان افسانه‌ای بولیوی چه گوارا دستگیر گردید. آمریکا پیشنهادکرده بود که وی جهت بازجویی زنده نگه داشته شود ولی دولت بولیوی با هدف جلوگیری از فشار‌های بین‌المللی جهت آزادی وی، او را به قتل رساند. چه گوارا سی نه ساله بود ومرگش میلیون‌ها نفر در سراسر جهان را عزادار کرد. 1966 ژنرال جوز آلبرتو مدرانو با کمک و بودجة سیا اولین جوخة مرگ بسیار مخوف السالوادور را تاسیس کرد. 1970 نیروهای آمریکایی، جهت انهدام پناهگاه‌های کمونیست‌ها در خاک کامبوج وارد این کشور شدند. کمونیست‌ها از این پایگاه‌ها جهت حمله به مواضع آمریکایی‌ها و ویتنام جنوبی‌ها استفاده می‌کردند. در همان سال به کمک سیا، سیهانوک از قدرت سرنگون و «لون نول» فرد مورد نظر سیا به قدرت رسید. لون نول بر خلاف سیهانوک تمام نیروهای کامبوجی را به نفع آمریکایی‌ها بسیج کرد. 1971 با کمک نیروی هوایی آمریکا، طی کودتای خونینی که سیا تدارک دیده بود و پانصد نفر کشته بر جای گذاشت، رییس جمهور چپگرای بولیوی جان تورس سرنگون و ژنرال هوگو بنزر به قدرت رسید. جان تورس کسی بود که در دوران زمامداری خود نفت و تعداد زیادی از کارخانجات بولیوی را ملی اعلام کرد و ژنرال هوگو بنزر کسی بود که در مدرسة آمریکایی‌ها آموزش دیده بود و رژیمش در به کارگیری شکنجه و آزار برای از بین بردن چپگرایان شهرت داشت. هوگو در طول هفت سال حکومت دیکتاتوری، از سیزده فقره کودتا جان سالم به در برد و در همین دوره 200 نفر از مخالفین سیاسی‌اش را به قتل رساند و 15000 نفر را زندانی نمود. 1973 پس از سه سال توطئه‌چینی، عملیات زیرزمینی و تحریم‌های اقتصادی شیلی توسط آمریکا، سالوادرآلنده، رییس جمهور مردمی و برگزیدة این کشوردر جریان کودتایی کشته و آگوستینوپینوشه به قدرت رسید. پینوشه حکومت دیکتاتوری را در شیلی برقرار کرد و در تمام دوران حکومت خود که با شکنجه، قتل و سر به نیست کردن هزاران شیلییائی همراه بود از حمایت همه‌جانبة آمریکا برخوردار بود.