نویسنده: گوردون پراتر از آنجا که بوش، بولتون و نو دیوانگان (نومحافظه‌کاران) از حمایت طرفدارانی متملق که در کلیه رسانه‌های گروهی عمده آمریکا جا خوش کرده‌اند، برخوردارند و شما را با رژیم دروغ‌پراکنی، تحریف و اطلاعات نادرست – غیر از بقیه موارد – درباره برنامه هسته‌ای ایران تغذیه می‌کنند، احتمالاً به این مسکّن نیاز خواهید داشت. به خاطر داشته باشید که ایران: • از سال 1958 عضو آژانس بین‌المللی انرژی اتمی بوده است. • از سال 1968 از جمله امضاءکنندگان پیمان عدم تکثیر تسلیحات اتمی بوده است. • از سال 1974 توافقنامه حفاظتی آژانس انرژی اتمی را به اجرا گذاشته است. در سال 2003، ایران پروتکل الحاقی به توافقنامه امنیتی را امضاء کرد و از آن زمان به صورت داوطلبانه با آژانس انرژی اتمی همکاری می‌کند با وجود آن که پروتکل فوق را به صورت قانونی به تصویب نرسانده است. علاوه بر این، ایران برای ایجاد اطمینان بیشتر نسبت به صلح‌آمیز بودن برنامه اتمی‌اش، به طور داوطلبانه کلیه فعالیت‌های تبدیل و غنی‌سازی اورانیم و جداسازی پلوتونیم را به حال تعلیق درآورده است. از آنجا که ایران این فعالیت‌ها را با رعایت اقدامات حفاظتی آژانس انرژی اتمی به صورت داوطلبانه انجام می‌داده است، تعلیق داوطلبانهآنها را نیز به اطلاع این آژانس رسانده و جهت نظارت و تأیید آن از آژانس دعوت کرده است. هم‌اکنون، نودیوانگان و متملقان رسانه‌ای آنها، ایران را متهم به نقض NPT و پیگیری برنامه تولید تسلیحات هسته‌ای می‌کنند – با وجود بازرسی‌های دقیقِ آژانس انرژی اتمی. اخیراً بوش، رایس و بولتون خواستار ارجاع مسأله ایران به شورای امنیت و تصویب مجازات از سوی این شورا شده‌اند. چنانچه این خواسته آنها عملی نشود، نودیوانگان تهدید کرده‌اند که کلیه تأسیسات مرتبط با، به زغم آنها برنامه تسلیحات هسته‌ای ایران را طی اقدامی پیشگیرانه نابود خواهند کرد از جمله نیروگاه اتمی بوشهر که تحت‌نظر آژانس در حال تکمیل به وسیله روس‌هاست. به یاد داشته باشید که محمدالبرادعی، رییس آژانس انرژی اتمی، و بازرسان او طی دو سال گذشته بازرسی‌های همه جانبه‌ای را درایران انجام داده‌اند ولی هیچ نشانه‌ای از این که ایران در حال حاضر برنامه تولید تسلیحات اتمی دارد یا قبلاً داشته و یا اصلاً قصد آن را دارد، به دست نیاورده‌اند. همچنین هیچ مدرکی دال بر نقض تعلیق داوطلبانه غنی‌سازی اورانیم و جداسازی پلوتونیم پیدا نکرده‌اند. حال، به رغم تحریف‌های بوش، بولتون و رایس – اگر نگوییم دروغ – هیچ پیش‌بینی یا مکانیزمی اجرایی در NPT وجود ندارد. برای مثال تصور کنید لیبی با کمک پاکستان در پی طراحی یا تولید سلاح اتمی باشد. در آن صورت لیبی بند 2 از NPT را نقض کرده است اما NPT هیچ راهکاری درباره نحوه برخورد سایر اعضا با این موضوع پیش‌بینی نکرده است. با این حال، طبق بند 3 از NPT لیبی و سایر اعضای غیراتمی ملزم به امضای توافقنامه حفاظتی دوجانبه با آژانس «با هدف جلوگیری از سوق یافتن انرژی اتمی از مصارف صلح‌آمیز به سوی تسلیحات اتمی» شده‌اند. اگر لیبی توافقنامه حفاظتی فوق را نپذیرد، ناقض بند 3 پیمان بوده اما اگر با آن موافقت کند بند 3 رانقض نکرده است در ادامه بند 3 آمده است: «رویه‌های حفاظتی این توافقنامه باید به اجرا درآید» اما چه کسی تعیین خواهد کرد که آن رویه‌ها به اجرا درآمده‌اند یا خیر؟ و در صورت اجرا نشدن، چه کسی تصمیم خواهد گرفت که چه اقدامی باید اتخاذ کرد؟ طبق بند 12 قوانین آژانس انرژی اتمی، بازرسان آژانس «تعیین می‌کنند که آیا در عدم استفاده از انرژی اتمی برای مصارف نظامی، کشور مزبور مطابق با مواد فوق عمل کرده است یا خیر» بازرسان «باید هر نوع عدم تطابق را به دبیر کل گزارش کنند و وی نیز به نوبه خود گزارش را به شورای حکام ارجاع می‌دهد.» شورای حکام «باید گزارش عدم تطابق را به اطلاع کلیه اعضای آژانس و شورای امنیت و مجمع عمومی سازمان ملل برساند.» بنابراین NPT با ملزم کردن اعضای غیراتمی امضاء کننده آن – مانند لیبی و ایران – به امضای توافقنامه حفاظتی دو جانبه با آژانس انرژی اتمی، انجام بازرسی از سوی این آژانس و تأیید سیستم‌ها و نیز مکانیزم اجرایی آن را لحاظ کرده است. در سال 2003 لیبی نیز پروتکل الحاقی را امضا کرد و بازرسان به سرعت دریافتند که – بر خلاف نه قوانین آژانس NPT – این کشور از مواد و تأسیسات ممنوع شده از سوی آژانس برای «پیشبرد اهداف نظامی» استفاده می‌کند. اما حتّا پس از آن، به دلیل این که لیبی بلافاصله وضعیت عدم تطابق خود را اصلاح کرد، شورای حکام نتوانست از شورای امنیت بخواهد علیه این کشور به دلیل نقض قوانین آژانس تحریم اعمال کند. بنابراین حتّا اگر کاندی در مأموریت این هفته خود مبنی بر اغوا یا تهدید البرادعی به گزارش نظر دیکته شده نودیوانگان به آژانس انرژی اتمی موفق شود، آنها احتمالاً نخواهند توانست مجوز شورای امنیت را برای انهدام نیروگاه بوشهر و سایر تأسیسات تحت نظر آژانس در ایران کسب کنند.