به نوشته ی روزنامه ی آمریکایی نیویورک تایمز ، رویاهای شهروندان شهر شمالی حلبچه در خصوص برخورداری از یک زندگی مرفه در عراقٍِِ پس از صدام ، با وجود اشغالگران آمریکایی که میلیاردها دلار مربوط به بازسازی را به برقراری امنیت اختصاص داده اند، به پوچی گراییده است . پیش از تهاجم دو سال پیش به عراق، مقامات واشینگتن همواره در اظهارات خود از حلبچه به عنوان نماد کمبودها، بیماری های مرگبار، آلودگی و گورهای دسته جمعی که به دستور صدام در حملات شیمیایی ایجاد شده بود، یاد می کردند، و بر نوسازی آن تاکید می ورزیدند. اما امروز به نقل از این روزنامه ، نورالدین قریب، یک مهندس بومی که مسئولیت پروژه آب و فاضلاب در این شهر را از سال 2001 برعهده داشته است ، اظهار می دارد : « آنها از حلبچه به عنوان یک برگ برنده استفاده کردند... اما وقتی که برای کار کردن به حلبچه آمدند، کاری برای این شهر انجام ندادند.» او در ادامه اضافه می کند:« اگر آمریکایی ها فکر می کنند که آموزش ارتش عراق نسبت به تامین آب آشامیدنی سالم برای مردم حلبچه در اولویت قرار دارد، بنابراین دیگر نمی توانیم توقعی دیگر از آنها داشته باشیم.»