داستان «پرویز ثابتی» از آنجا شروع شد که دنبال کار می گشت و افکار ناجوری هم داشت که هیچ شغلی مناسبش نبود؛ تا اینکه در سال ۱۳۳۵ ساواک تأسیس شد و او از عده ای از اطرافیانش درباره یک سری کارهای مخفی شنید و سال ۱۳۳۷ فهمید که دلش می خواهد برود ساواک تا بتواند کارهای متفاوت انجام بدهد.
آن اوایل به عنوان تحلیل گر سیاسی وارد ساواک شد و تحلیل هایی ارائه می داد در این حد: «مردم ایران برای دموکراسی آمادگی ندارند... اینکه شاه برایشان جذبه دارد و محبوب آنهاست کافی است... دادن آزادی و درانداختن انتخابات آزاد، دست حکومت را می بندد و کار دست ما خواهد داد». بعدها که دیدند افکارش بیمارتر از این حرف هاست و پهلوی دوم هم گفته بود «مغزش معیوب» است در سلسله مراتب ساواک ارتقاء یافت! و سال ۱۳۵۲ شد رئیس ساواک تهران و مسئول اداره سوم ساواک، یعنی اداره امنیت داخلی که مهم ترین رکن ساواک بود و کارش شد راه اندازی مراکز شکنجه و اعتراف گیری از مبارزان علیه حکومت پهلوی.
پهلوی دوم درباره ثابتی گفته بود: «مغزش معیوب است»
ثابتی چی شنیده بود؟!
فقط یک فقره از تشکیلات زیر نظر ثابتی «زندان کمیته مشترک ضد خرابکاری» بود که در دهه ۵۰ بیش از ۸ هزار نفر در آن زندانی و شکنجه شدند. ثابتی بعدها که انقلاب شد و فراری شد از بیخ منکر همه قضایا شد و از این حرف ها می زد: «من همان طور که گفتم با شکنجه و هرگونه اقدام غیرقانونی مخالف بودم و تا آن جا که در توان داشتم از آن جلوگیری می کردم. خودم هیچ گاه ندیده ام که فردی مورد شکنجه قرار گیرد، ولی البته در این باره بسیار شنیدم».
حالا ثابتی چی شنیده بود؟ فردی مشهور به «کمالی» که یکی از شکنجه گران مخوف ساواک بود و زیردست ثابتی کار می کرد، برای مردم ایران تعریف کرد: «هر وقت ثابتی می آمد عضدی داخل حیاط می شد و با صدای بلند داد می زد؛ بازجوها مگر مرده هستند که صدایشان در نمی آید. داد بزنید و فحاشی کنید، آقا خوشش می آید و بارها در جمع کلیه کارمندان اظهار می داشت هر وقت آقا یعنی پرویز ثابتی می آید شما متهم را بیاورید داخل اتاق و بزنید و فحاشی کنید با صدای بلند که آقا بشنود».
بازدید پهلوی دوم از کمیته مشترک ضد خرابکاری ساواک
همه کاره مملکت بود!
این جناب ثابتی در دهه ۵۰ شمسی همه کاره ساواک شده بود و در کتاب «معمای هویدا» نوشته است که این طوری شده بود: «کار امنیت داخلی در واقع یکسره در دست پرویز ثابتی بود که ریاست اداره سوم ساواک را به عهده داشت. در حالی که هر شنبه و پنجشنبه نصیری به دیدن شاه می رفت و امور امنیتی را به اطلاعش می رساند هر چهارشنبه بعدازظهر هم... پرویز ثابتی... به دیدار او می رفت».
البته خیلی ها هم معتقدند که ثابتی همه کاره مملکت شده بود و چنین بود: «ثابتی در تمام عملیات پر سروصدای ساواک... نقش اصلی را به عهده داشت و شبکه ساواک در وزارتخانه ها و سازمان های دولتی و حتی بخش خصوصی زیر نظر مستقیم او عمل می کردند. گزارش هایی که از طریق نصیری به شاه داده می شد، عمدتا از طرف ثابتی و دار و دسته او تنظیم می گردید و نصیری که بیشتر سرگرم سوءاستفاده های مالی و خوشگذرانی بود بخش اعظم کارهای ساواک را به ثابتی و عوامل او سپرده بود. ثابتی در انتصاب مقامات دولتی و انتخاب نمایندگان مجلس نقش اساسی داشت و گزارش منفی ساواک درباره هر کسی که نامزد احراز یک مقام دولتی یا نمایندگی مجلس می شد برای جلوگیری از انتصاب یا انتخاب وی کافی بود.
عده ای از مقامات دولتی هم مستقیما با ساواک کار می کردند و به این ترتیب ثابتی... بیش از هر مقام دیگر دولتی بر امور کشور تسلط داشت».
ثابتی در تلویزیون قدرت نمایی می کرد و مخالفان پهلوی ها را می ترساند
روش های روم باستان و باقی روش ها!
همان موقع که ثابتی همه کاره ساواک بود کسانی در ایران و در خارج از ایران به شکنجه مخالفان حکومت پهلوی اعتراض می کردند و در مقابل، پهلوی دوم شکنجه را انکار می کرد و می گفت: «ما مجبور نیستیم مردم را شکنجه کنیم، شکنجه شیوه عمل سازمان های عقب افتاده است. ما حالا در روش های بازجویی به اندازه شما پیشرفته هستیم».
البته همزمان با این انکارها، ثابتی به عنوان «سخنگوی ساواک» و «مقام امنیتی» مدام در تلویزیون ظاهر می شد تا اقتدار ساواک را به رخ بکشد و مردم را بترساند و شایعه هم می ساختند و رواج می دادند درباره قدرت ساواک و این طوری بود: «در اوایل دهه ۵۰ شمسی نفوذ و دخالت ساواک در زندگی شخصی و احوالات خصوصی ایرانی ها به حدی رسید که به شوخی اما از روی ناخشنودی مشهور شده بود از هر سه ایرانی یکی ساواکی است؛ یعنی همه باید حواس شان جمع باشد و جلوی دیگران علیه شاه حرفی نزنند. آوازه این وحشت پراکنی تا آن سر دنیا هم رفته بود و نشریه نیوزویک آمریکا به اشتباه و احتمالا از روی اغراق نوشته بود ۳ میلیون ایرانی (۸ درصد جمعیت ۳۵ میلیونی ایران) به عنوان خبرچین با ساواک همکاری می کنند!
همان موقع یک نویسنده آمریکایی شکنجه در ساواک را این چنین توصیف کرده بود: روش های روم باستان، اسپانیا قرون وسطا و همچنین آشوویتس و سایگون را به حد اعلی رسانده است».
نمایی بازسازی شده از شکنجه در زندان کمیته مشترک ضد خرابکاری ساواک
پرونده ثابتی؛ شاه دوست و وطن پرست!
این آقایی که یک زمانی در این مملکت همه کاره بود و برای همه پرونده می ساخت، پرونده خودش را هم بخوانیم حالا که هیچ کاره است! ثابتی در بدو استخدام در ساواک درباره پیشینه خانوادگی و تحصیلی خود نوشته است: «از بدو تولد تا ۱۳۲۸ در سنگسر از بخش های سمنان در محله ای به نام تپه سر سکونت داشته ام و از مهر ۱۳۲۸ برای گذراندن تحصیلات متوسطه به تهران آمدم و مدت سه سال در منزل شوهر خواهرم... سکونت داشته ام...
در مدرسه صابر... به شغل آموزگاری از سال ۲۶ مشغول شده ام و در ایام فراغت و دوران تحصیل با پدرم در امور حشم داری و تجارت در تهران کمک کرده ام... در دبیرستان فیروز بهرام تهران از ۱۳۲۸ الی ۱۳۳۴ و در دانشکده حقوق دانشگاه تهران از ۱۳۳۴ الی ۱۳۳۷ مشغول به تحصیل بوده ام... در امور قضایی و اداری و اقتصادی و سیاسی نیز تحصیل نموده و مطالعه دارم...
بنده از بدو تولد در یک خانواده بهایی می زیسته ام و پدر و مادرم بهایی بوده اند، لکن از زمان بلوغ و بلکه از ابتدای تحصیلات دوره متوسطه مسلمان بوده و هستم... اینجانب فردی شاه دوست و وطن پرست می باشم».
ثابتی هنوز زنده است و ۸۶ ساله است و جدیدترین خبر شرم آور درباره وی اینکه چند روز پیش در تجمع مخالفان جمهوری اسلامی ایران در لس آنجلس پس از ۴۴ سال آفتابی شد و ادای دموکراسی خواهی درآورد و این جور حرف ها.
