لبنان شاهد گردهمایی ناوهای جنگی فرانسه و آمریکاست. آنچه در بدو امر واکنش بشردوستانه به انفجار ویرانگر در بندر بیروت به نظر می رسید، اکنون بیم آن می رود که سرآغاز جنگ بعدی آمریکا و ناتو باشد.

 گلوبال ریسرچ در گزارشی به پیچیده تر شدن تحولات لبنان و دخالت های فرانسه در امور داخلی آن پرداخت و نوشت: امانوئل مکرون رئیس جمهور فرانسه حزب الله و همه سیاستمداران لبنانی را مقصر برشمرده و درباره وقوع یک جنگ داخلی جدید هشدار داده است. برخی ناظران سیاسی اکنون معتقدند لبنان شاید راه سومالی را در پیش گرفته باشد، امری که در قالب مشخصه های یک کشور ازهم فروپاشیده نظیر فقدان حاکمیت، فساد، مشکلات حاد انسانی و تنش های اجتماعی ادامه دار نمود پیدا کرده است.

مخاطبان گرامی، محتوا و ادعاهای مطرح شده در این گزارش، صرفاً جهت تحلیل و بررسی رویکردها و دیدگاه های اندیشکده های غربی منتشر شده است و ادعاها و القائات احتمالی این مطالب هرگز مورد تأیید مشرق نیست.

نمایش نمایش نواستعماری فرانسه

مصطفی ادیب نخست وزیر منصوب لبنان روز ۲۶ سپتامبر از مقام خود استعفا داد و منابع بانک مرکزی لبنان ممکن است به زودی تمام شود و دولت دیگر قادر نخواهد بود برای کالاهای اساسی نظیر سوخت، دارو، و گندم یارانه پرداخت کند. مکرون بر سیاستمداران لبنانی فشار آورده تا یک کابینه تکنوکرات تشکیل دهند، کابینه ای که بتواند بر روی اصطلاحات فوری کار کند. مکرون از روز ۴ اوت تاکنون دو بار به لبنان سفر کرده و شخصاً مصمم است این کشور ویران شده را بازسازی کند. برخی این اقدام را یک نمایش نواستعماری قلمداد می کنند.

مکرون از نظام سیاسی فرقه ای لبنان انتقاد کرد و حزب الله را به باد انتقاد گرفت و خواستار تعیین مشخصه ها و ماهیت این سازمان شد. مکرون همچنین از رهبران سیاسی لبنان از هر حزب و خاندانی انتقاد کرد. هر یک از جناح های لبنان برای خود یک پدرخوانده خارجی دست وپا کرده و در بازی شطرنج منطقه ای و بین المللی نقش پیاده نظام را ایفا می کند. ده ها میلیارد دلار ظاهراً توسط سیاستمداران به تاراج رفته و در بانک های اروپایی و آمریکایی نگهداری می شود.

جنگ های بشردوستانه آمریکا و ناتو

این گزارش نگاهی به تاریخچه مداخلات نظامی ناتو و آمریکا می انداز و می نویسد: ناتو در سال ۱۹۹۹ «مفهوم راهبردی» خود را به روزرسانی کرد تا اعضای این سازمان بتوانند نه تنها از بقیه اعضا دفاع کنند، بلکه همچنین دست به «عملیات های واکنشی خارج از شمول ماده ۵» بزنند. عملیات نظامی آمریکا و ناتو در کنار ائتلاف کشورهای عرب خلیج فارس احتمالاً از چنین مکانیزمی جهت حمله و غلبه بر حزب الله در لبنان بهره خواهد گرفت.

از سال ۲۰۰۲ به بعد، قرار بر این شد که نیروهای ناتو «به هرکجا که به آنها احتیاج است» صرف نظر از موقعیت مکانی مربوطه اعزام شوند. در سال ۲۰۰۶ نیز نیروی واکنش سریع ناتو (NRF) متشکل از ۲۵۰۰۰ نیرو بطور کامل عملیاتی شد.

بیل کلینتون رئیس جمهور آمریکا و ناتو یک جنگ بشردوستانه ضد یوگسلاوی سابق به راه انداختند که در نتیجه آن یک کشور بزرگ به قطعات «بسیار کوچک» تقسیم شد.

منتقدان بمباران یوگسلاوی به دست آمریکا و ناتو استدلال کرده اند که برخی از حملات در واقع پیکاری را شکل دادند که ناقض قوانین بین المللی بشردوستانه بود. نوام چامسکی در این باره استدلال کرده که هدف اصلی جنگ آمریکا و ناتو وادارسازی یوگسلاوی به پیوستن به نظام اقتصادی غرب بود، زیرا یوگسلاوی تنها کشور منطقه بود که در برابر سلطه جهانی آمریکا عرض اندام کرده بود.

انتقاد حزب الله از دخالت های بی جای مکرون در امور لبنان

جایگاه برجسته حزب الله در دولت لبنان موجب شده تا کمک کنندگان و سرمایه گذاران خارجی از این کشور فاصله بگیرند، زیرا آمریکا گروه حزب الله را در فهرست گروه های تروریستی گنجانیده و هر کسی که با این گروه مرتبط است را تحریم کرده است.

سید حسن نصرالله رهبر حزب الله در این باره اظهار داشت: «ما به رئیس جمهور مکرون هنگام دیدار از لبنان خوشامد گفتیم و از ابتکار فرانسه استقبال کردیم، اما از اینکه وی قاضی، هیئت منصفه، مأمور اعدام، و حاکم لبنان باشد استقبال نکردیم.»

مرکز پژوهش های جهانی شدن در ادامه این گزارش آورده است: نصرالله از سال ۱۹۹۲ به بعد دبیرکل حزب الله بوده است؛ با این حال، شاخه نظامی حزب الله در ۲۱ کشور و همچنین نزد اتحادیه عرب و اتحادیه اروپا به عنوان یک سازمان تروریستی شناخته می شود. در بیانیه سال ۱۹۸۵ حزب الله، اخراج بی چون وچرای «آمریکایی ها، فرانسوی ها، و متحدان آنها از لبنان» و پایان دادن به هرگونه استعمار در سرزمین خود» جزو اهداف این گروه فهرست شده است.

در سال ۲۰۰۸، دولت لبنان به اتفاق آرا موجودیت حزب الله را به عنوان یک سازمان مسلح به رسمیت شناخت و حق این کشور در خصوص «آزادسازی یا بازپس گیری سرزمین های اشغالی» را تضمین نمود.

حزب الله یک گروه مقاومت مسلحانه و همچنین یک حزب سیاسی است که در قالب انتخابات آزاد و عادلانه کرسی هایی را در پارلمان لبنان به دست آورده است. متحد آنها در پارلمان «جنبش امل» است و این دو در کنار یکدیگر اکثریت کرسی های پارلمان را در اختیار دارند. در یک کشور دموکراتیک، حاکمیت از آنِ اکثریت است و به همین خاطر حزب الله و امل اخیراً بر انتخاب وزیر دارایی پافشاری کردند، امری که از دید مکرون موجب بروز کشمکش شد.

حزب الله در برابر اشغال مزارع شبعا واقع در جنوب لبنان به دست اسرائیل مقاومت می کند. بعلاوه، حزب الله همچنین در برابر اشغال فلسطین توسط اسرائیل مقاومت می کند. در مقطعی، کل جهان عرب خواستار حقوق مردم فلسطین شد، مردمی که از سال ۱۹۴۸ تحت اشغال نظامی بی رحمانه قرار دارند. سازمان ملل با صدور قطعنامه هایی خواستار اجرای راه حل دو کشوری شده که در قالب آن کشور فلسطین در درون مرزهای سال ۱۹۶۷ تشکیل می شود.

در سال ۲۰۱۷، ران پروسور نماینده سابق اسرائیل در سازمان ملل اظهار داشت حزب الله «۱۰ برابر در مقایسه با سال ۲۰۰۶ قوی تر شده است و زیرساخت های نظامی اش در لبنان ریشه دوانیده اند.» وی افزود میشل عون رئیس جمهور لبنان نیز از زرادخانه حزب الله به عنوان «یک مؤلفه اصلی دفاع لبنان» استقبال کرده است.

تلاش بی ثمر برای مقصر جلوه دادن حزب الله در انفجار بندر لبنان

بسیاری از منتقدان تلاش کردند حزب الله را به خاطر انفجار روز ۴ اوت در بندر بیروت مقصر جلوه دهند، اما مقامات لبنانی و مسئولان محلی اذعان کردند که حزب الله به بندر دسترسی ندارد یا هیچ اختیار در خصوص آن ندارد. حتی مقاماتی که مخالف حزب الله شناخته می شوند، اذعان کردند که تقصیری متوجه حزب الله نیست. علت دقیق انفجار مشخص نیست، اما حادثه مذکور بنا بر گفته میشل عون می تواند ناشی از فساد و بی کفایتی یا یک اقدام خرابکارانه بوده باشد. المشنوق از نمایندگان پارلمان و عضو حزب سنی المستقبل در این باره گفته متقاعد شده که انفجار کار اسرائیل بوده است.

حذف حزب الله اولویت اصلی اسرائیل

گلوبال ریسرچ در بخش دیگری از گزارش خود عنوان کرد: سرتیپ نیتزان نوریل رئیس پیشین اداره مقابله با تروریسم اسرائیل گفته است که جنگ بعدی میان اسرائیل و حزب الله «صرفاً یک مسئله زمانی است.»

حزب الله تنها نیرویی است که ارتش اسرائیل را بدون کسب هیچگونه موفقیتی وادار به عقب نشینی کرده است. غلبه بر حزب الله اولویت اصلی اسرائیل است.

در قالب سیاست دولت اوباما در قبال خاورمیانه، ایران به طرف مذاکره تبدیل شد و اسرائیل نیز تحت فشار قرار گرفت تا قرارداد صلح با فلسطین منعقد کند.

نتانیاهو اخیراً طی یک سخنرانی مجازی در شورای امنیت سازمان ملل جزئیاتی از نقشه بیروت را به نمایش گذاشت و محل انفجار بعدی را پیش بینی کرد. او گفت حزب الله در محل مذکور که یک منطقه مسکونی است، کارخانه و انبار سلاح دارد. همزمان با سخنرانی نتانیاهو، نصرالله نیز مشغول سخنرانی زنده تلویزیونی در لبنان بود و به وی گفتند که نتانیاهو چنین ادعایی را مطرح کرده است. او بلافاصله از همه رسانه ها دعوت کرد تا به محل مورد اشاره نتانیاهو بروند و با چشمان خود ببینند آیا واقعاً سلاح یا انباری آنجا قرار دارد. رسانه ها بعداً به محل مذکور رفتند و تلویزیون محلی در قالب پخش زنده نشان داد که محل مذکور در حقیقت کارخانه تولید کپسول گاز است. این امر بر کذب بودن اتهامات اسرائیل صحه گذاشت و موجب شد تا کارشناسان ارتباط مستقیمی میان انفجار در بندرگاه و انفجار آتی مورد اشاره نتانیاهو مشاهده کنند.

اشغال لبنان توسط اسرائیل

اسرائیل جنوب لبنان را به مدت ۲۳ سال تحت اشغال خود داشت و طی این مدت مردان، زنان، و کودکان را در زندان الخیام زندانی کرد. این افراد بطور مرتب در معرض شکنجه و بدرفتاری قرار داشتند و بسیاری شان جان خود را از دست دادند. حزب الله با بسیاری دیگر از گروه های مقاومت لبنانی همسو شد و این گروه ها با صدای بلند در مقابل اشغالگری اسرائیل مقاومت کردند. در نهایت، اسرائیل تسلیم شد و در سال ۲۰۰۰ از لبنان بیرون رفت. جمعیت جنوب لبنان از مسلمانان شیعه و مسیحی ها تشکیل شده است. این شهروندان لبنانی عزم و اراده راسخ حزب الله را به خاطر دارند. با این حال، شمال لبنان هیچگاه اشغال نشد و مردم آنجا ترس، ستم، و ارعاب را تجربه نکردند.

تداوم موجودیت داعش یک هدف راهبردی برای اسرائیل

ارتش لبنان همین اواخر درگیر نبرد سختی با تروریست های اسلام گرای رادیکال داعش در منطقه وادی خالد در نزدیکی طرابلس واقع در شمال لبنان شد.

در سال ۲۰۱۶، افرایم اینبار پژوهشگر اسرائیلی و مدیر اندیشکده مرکز مطالعات راهبردی بگین سادات نوشت: «تداوم موجودیت داعش یک هدف راهبردی است.» وی افزود داعش «می تواند ابزار مفیدی جهت تضعیف» ایران، حزب الله، سوریه، و روسیه باشد و نباید آن را شکست داد. او در این باره نوشت: «ثبات به خودی خود ارزشی ندارد و تنها در صورتی خوشایند و مطلوب است که در خدمت منافع ما باشد.» وی تأکید کرد که «دشمن اصلی» غرب نه داعش بلکه ایران است.

عربستان بخشی از ائتلاف ضد حزب الله است

گلوبال ریسرچ در پایان نوشت: پادشاه عربستان به ندرت سخنرانی می کند؛ با این حال، وی در یک سخنرانی تلویزیونی حزب الله را در انفجار بیروت مقصر دانست. وی ظاهرا نمی دانست که چنین اتهامی قبلاً مردود شمرده شده است. او همان کسی است که سعد حریری نخست وزیر لبنان را به عربستان فراخواند و سپس وی را در عربستان ربود و وادار به استعفا کرد. رئیس جمهور مکرون شخصاً دست به مذاکره زد و زمینه آزادی حریری را فراهم نمود. به نظر می رسد عربستان جزو اولین کشورهای عربی خواهد بود که از حمله آمریکا و ناتو به لبنان جهت حذف حزب الله حمایت  خواهد کرد.

منبع: مشرق