کلارک درباره سخنان تهدید آمیز میت رامنی و ادعای باراک اوباما علیه برنامه هسته ای صلح آمیز ایران در جریان مبارزات انتخاباتی آمریکا گفت: این سخنان برای جلب توجه و مصرف داخلی بیان می شود و هر دو نامزد می کنند موضعی قاطعانه نشان دهند.

دادستان اسبق آمریکا همچنین با تاکید بر اینکه اولویت رامنی و اوباما پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری است، احتمال وجود پیامدهای خطرناک این اظهارات را نیز مورد اشاره قرار داد.

کلارک در ادامه به وجود قدرت های پنهان در سیاست آمریکا اشاره کرد و گفت: هر یک از دو نامزد دموکرات یا جمهوریخواهان که پیروز شوند، گروههای قوی در آمریکا وجود دارند که همواره تهدیدی علیه ایران هستند و برای نمونه نفوذ آن ها را در رسانه های آمریکایی می بینیم که یکسویه و متعصب تلاش دارند، چهره ای مخدوش از ایران ارائه کنند.

وی همچنین از ایران خواست همواره هوشیار و آماده باشد و به ظرفیت های داخلی آمریکا برای مقابله با جریان های جنگ طلب در داخل حکومت این کشور نیز توجه کند.

وی تصریح کرد: ایران پیوندها و دوستان بسیاری در داخل آمریکا دارد که می توانند در کنار تهران باشند و قوی نیز هستند، اما سازماندهی ندارند.

کلارک در پاسخ به اینکه چرا گروههای آمریکایی و مجموعه های طرفدار ایران، سازماندهی ندارند؟ گفت: با توجه به تهدیدهای جنگ طلبان در آمریکا علیه ایران، به گروههای دوست تهران و سازماندهی آنان اولویت داده نمی شود، در حالیکه نیاز جدی به این سازماندهی با توجه به شرایط کنونی وجود دارد.

دادستان کل پیشین آمریکا همچنین در پاسخ به پرسش ایرنا درباره سیاست تحریم های یکجانبه علیه ایران که توسط کاخ سفید و کنگره آمریکا وضع شده گفت: تحریم ها نه تنها یک سیاست برخورد با همه است، بلکه غیرقانونی و غیراخلاقی نیز به شمار می رود.

کلارک با تشبیه تحریم ها به سیاست مرگبار تصریح کرد: این تحریم ها بر مردم عراق تاثیر داشت و دهها هزار کودک جان دادند. در واقع تحریم ها کودک کش است. چگونه می توان باور کرد که 450 هزار کودک عراقی زیر پنج سال بر اثر این تحریم ها جان باختند.

وی با تاکید بر اینکه سیاست تحریم به عنوان کشتار دستجمعی باید محکوم شود، گفت: عراق، لیبی و کشورهای آمریکای لاتین بر اثر تحریم ها با چه وضعیتی روبرو شدند؟.

رمزی کلارک در پاسخ به پرسشی درباره ابعاد حقوقی تحریم ها علیه ایران و تضاد آن با قوانین بین المللی و داخلی آمریکا نیز تصریح کرد: هرچند قوانین بین المللی همیشه قدرتمند نیستند، ولی قاعدتا مسوولان ایران می توانند از کاخ سفید به دلیل این تحریم ها شکایت کنند و عاملان آن را تحت پیگرد قرار دهند و اگر امکان پیگیری قضایی نباشد، باید گفت این قوانین دارای اشکال هستند.