«حمله ارتش اسرائیل به ناو جنگی آمریکا و کشتار حدود 36 نفر از خدمه این ناو» شاید بیشتر به یک داستان فانتزی در یک مجله عامه پسند شبیه باشد اما اینگونه نیست و این اتفاق در سال 1967 روی داده است.

هشتم ژوئن 1967 میلادی است. اسرائیل سرگرم جنگ سوم خود با اعراب است و در حال نبرد با نیروهای مصری، سوری و اردنی. مقامات آمریکا نگران از حمله اسرائیل به سوریه متحد شوروی و احتمال واکنش شوروی در صورت حمله اسرائیل به سوریه، تلاش می کنند تا از طریق ارسال ناو جاسوسی U. S. S. Liberty که قابلیت شنود تمامی مکالمات راداری، خطوط تلفی و بی سیمی و رمز گشایی آن ها را در شعاع ۵۰۰ مایلی دارست، نسبت به تصمیم احتمالی اسرائیل در مورد حمله به سوریه اطلاعات کسب کنند تا در صورت لزوم بتوانند جلوی عواقب ورود شوروی به جنگ را بگیرند.

موشه دایان وزیر جنگ وقت اسرائیل با اطلاع از ماموریت ناو آمریکایی، دستور هدف قرار دادن ناو را صادر می کند. تنها زمان کمی پیش از حمله هوایی به ناو U. S. S. Liberty، دفتر وابسته نظامی ایالات متحده از جریان تصمیم حمله نیروهای اسرائیل به این ناو مطلع می شود و اقدام به اطلاع رسانی به آمریکا می کند. پس از روشن شدن طرح اسرائیل، وزارت دفاع ایالات متحده با ارسال سه پیام رمزگزاری شده با طبقه بندی فوق سری دستور دور شدن ناو از آب های اسرائیل را صادر می کند؛ پیام هایی که ناو ایالات متحده هیچ گاه آن ها را دریافت نکرد.

بعد از مدتی جنگنده های اسرائیلی در عرشه پیشرفته ترین ناو جاسوسی آمریکا حمام خون براه انداختند و ۳۴ خدمه کشتی را کشته و ۱۷۴ نفر دیگر را زخمی کردند.

تلاش ناو آمریکایی برای فرار از منطقه درگیری

پیشرفته ترین ناو جاسوسی وقت ایالات متحده مورد حمله هوایی جنگنده های اسرائیل قرار می گیرد و ۳۴ نفر از خدمه آن کشته شده و ۱۷۴ نفر دیگر نیز مجروح می شوند. شدت حملات به قدری است که ناو جاسوسی U. S. S. Liberty از کار می افتد.

رژیم اشغالگر قدس این حمله را یک اشتباه تلقی می کند و مقامات آمریکایی نیز از این حادثه با سکوت عبور می کنند. تشییع جنازه کشته شدگان، بدون تشریفات نظامی که عادت ارتش آمریکا برای دفن اجساد سربازان است، انجام گرفت و وقتی اقوام مقتولین به دادگاه بین المللی لاهه شکایت کردند و از دولت اسرائیل جبران خسارت و «پنجاه میلیون دلار» حق خون خواستند، وزارت امور خارجه به آن ها هشدار داد که: «دردسر نتراشند.»

اعتراضات مردمی نسبت به عدم واکنش کاخ سفید به این جنایت اسرائیل

  

نتیجه ارزنده ای که از این حادثه نصیب دولت اسرائیل شد، این بود که آنان دانستند دولت آمریکا در سرسپردگی خود صادق است و هیچ یک از اقدامات آنان، به هر نحوی که صورت پذیرد، خواه علیه مردم آمریکا و خواه مردم سراسر جهان، آنان را که از قدرت و تنها قطب نیرومند جهان بودن، دم می زنند، نخواهد آزرد و هرگز دست به یک حرکت جدی علیه اسرائیل نخواهند زد. این نکته بار دیگر در تهاجم صهیونیست ها به لبنان و کشتار آوارگان بی گناه به اثبات رسید. 
 
در واقع، دولت آمریکا شهامت نشان دادن عکس العمل شدید علیه اسرائیل را ندارد. دولتی که برده رأی یهودیان کشور خود و حمایت سازمان یهودیان جهان است، از خود نمی تواند اراده ای داشته باشد. در طول مدت این ۴۶ سال رسانه های آمریکایی نیز به هیچ وجه اقدام به پوشش اخبار این واقعه مرموز و تعجب برانگیز نمی کنند. فشار لابی های صهیونیستی داخل آمریکا هم مانع از آن شد که هیچ اقدامی در واکنش به این حمله اسرائیل از سوی آمریکا صورت پذیرد.