گاردین می گوید که شرکت «لارنس ویل پلاسما فیزیک» که مقر آن در ایالت نیوجرسی آمریکا است با دانشگاه آزاد اسلامی تهران قراردادی در رابطه با مشارکت در یک پروژه هسته ای قراردادی امضا کرده اند که هدف آن طراحی دستگاهی برای تولید انرژی پاک که ساخت آن در کشورهای درحال توسعه مقرون به صرفه باشد، اعلام شده است.

به گفته گاردین رونوشت این قرارداد را که اواخر هفته گذشته به امضا رسیده است، مشاهده  شده است. این گزارش می افزاید، امضای قرارداد مربوط به ازمایشهای گداخت هسته ای در گرماگرم تنش ها میان آمریکا و ایران بخاطر اتهاماتی که علیه تهران در رابطه با برنامه غنی سازی اورانیوم مطرح است، انجام پذیرفته است.

گداخت هسته ای چیست؟

گداخت هسته ای یا فیوژن فرآیندی برعکس عمل شکافت هسته ای است که در غنی سازی اورانیوم و استفاده از آن بعنوان سوخت در رآکتور هسته ای یا بمب اتمی کاربرد دارد؛ همچنین در گداخت هسته ای، مشکلات پسمانده های سوخت هسته ای حاصل از فرآیند شکافت و معضل دفع آن نیز وجود ندارد. تردید ها درباره اینکه چطور تحریمهای تجاری امریکا علیه ایران اجازه چنین توافقی را بدهد، وجود دارد، اما شرکت «لارنس ویل پلاسما فیزیک» طی یک بیانیه کتبی ادعا کرده است که قرارداد یاد شده بر اساس معافیتهای وزارت خزانه داری امریکا بر «مشارکت شرکتهای آمریکایی با موسسه های تحقیقاتی و آکادمیک در... ایجاد و اشاعه نشریات نوشتاری» منعقد شده است.

این شرکت روز جمعه گذشته طی گزارشی همکاری خود با دانشگاه ایرانی را به شواری مشاوران ریاست جمهوری امریکا در بخش علوم و فن آوری اعلام کرده است. بسیاری از دانشمندان، پدیده گداخت هسته ای و مهار انرژی حاصل از آن را بعنوان یک نقطه عطف در تولید انرژی پاک قلمداد می کنند. نمونه ای از عمل گداخت هسته ای، آن چیزی است که در خورشید روی می دهد؛ یعنی ایزوتوپهای عنصر سبک هیدروژن، دوتریوم و تریتیوم، با همدیگر همجوشی داده می شوند و عنصر سنگین تر هلیوم را تشکل می دهند. در این فرآیند مقدار زیادی انرژی تولید می شود. نخستین آزمایش گداخت هسته ای در اوایل دهه ۱۹۵۰ انجام شد و امیدهای زیادی به تولید انرژی از این طریق و با استفاده از عنصر هیدروژن که در طبیعت به وفور یافت می شود وجود داشت.

شرکت «لارنس ویل پلاسما فیزیک»  بر این باور است که زود تر از مرکز «آی تی ای آر» یا موسسه «مرکز اشتعال ملی»، ان ای اف، قادر به مهار انرژی حاصل از فرایند گداخت است. دو ماه قبل، شرکت «لارنس ویل پلاسما فیزیک» با رساندن دمای یک نمونه گاز به یک میلیارد و ۸۰۰ میلیون درجه کلوین، رکورد قبلی دمای گاز ۱. ۱ میلیارد درجه کلوین را که در سال ۱۹۷۸ حاصل شده بود، شکست. در آزمایش گداخت اگر دمای یک گاز مشتعل از ذرات باردار، پلاسما، به درجات بالایی افزایش یابد، پدیده همجوشی و تولید انرژی انجام می پذیرد.

قرار است این شرکت با دانشگاه آزاد اسلامی تهران پروژه ای متفاوت از روش دو مراکز تحقیقات قبلی که آزمایشهای آنها بر نوترون ها متمرکز است انجام دهد؛ به عبارتی در این روش که گداخت غیرنوترونی نامیده می شود، با حذف توربین ها، مستقیما از یونهای باردار می خواهند الکتریسیته تولید کنند.