پس از تشکیل غاصبانه رژیم صهیونیستی (دولت اسرائیل) در کشور فلسطین از سال 1948 تا به حال، تمامی قدرت­های شرق و غرب به خصوص آمریکا همواره حامی و پشتیبان این لکه سرطانی در منطقه خاورمیانه بودند تا بتوانند بواسطه حضور رژیم صهیونیستی­ در این منطقه مهم و استراتژیک، سلطه و حضور خود را استحکام ببخشند و کشورهای اسلامی را تحت کنترل سیاست­های استعماری خود قرار دهند.

به دنبال انقلاب اسلامی مردم ایران، تشکیل حزب الله لبنان، تشکیل حماس، روی کار آمدن بشار اسد در سوریه و بالاخره بیداری اسلامی در کشورهای عربی به خصوص در خاورمیانه، لکه سرطانی به نام اسرائیل در محاصره قرار گرفته و شماره معکوس برای فروپاشی این رژیم نسبت به قبل تندتر شده است به گونه­ای که "بنیامین نتانیاهو" نخست وزیر رژیم صهیونیستی در کنفرانس رؤسای سازمان­های یهودی در آمریکا می­گوید[1]: اسرائیل با دریایی از مشکلات محاصره شده است چگونه باید از خود دفاع کند؟ ما غیر از دفاع، نیازهای دیگری هم داریم! ما نیازهای اجتماعی، آموزشی و بهداشتی داریم چگونه بودجه این نیازها را تامین خواهیم کرد؟

نتانیاهو در قسمت دیگری از نگرانی­های خود به اقتصاد شکننده این رژیم اشاره کرده و می­گوید[2]: لرزه­های اقتصادی در اطراف اسرائیل وجود دارد و بازارهای صادرات اسرائیل آسیب دیده اند! بازارهای صادراتی اسرائیل در اروپا درحال گسترش نیستند درحالیکه اروپا بازار اول صادراتی ما است. ما خیلی کوچک هستیم و اقتصاد ما کوچک است!

در این بین، ایران به عنوان یکی از مهم­ترین عوامل پریشان کننده رؤیای گسترش اسرائیل از بحر تا نهر در آمده است به گونه­ای که "مناخیم بگین" ششمین نخست­وزیر این رژیم، بعد از پیروزی انقلاب اسلامی می­گوید[3]: با پیروزی انقلاب اسلامی ایران، روزهای تیره و تاری در انتظار اسرائیل است و نتانیاهو به عنوان سیزدهمین نخست­وزیر این رژیم می­گوید[4]: مشکلی که در حال حاضر اسرائیل از آن رنج می­برد وجود ایران هسته­ای در منطقه است و دیگر اینکه بعد افق بهار عربی به سمت انقلاب اسلامی ایران در حال حرکت است.

شاید آخرین اظهارات بنیامین نتانیاهو در کنفرانس رؤسای سازمان­های یهودی در آمریکا گواه خوبی باشد بر مشکلات بنیادی این رژیم به نحوی که نتانیاهو به عنوان نماینده رژیم صهیونیستی در جمع رؤسای یهود در جهان عنوان می کند[5]: در کنار تهدیداتی که اسرائیل را دنبال می کند، این کشور با مشکلات بی شماری روبرو شده است که توان حل آنها از عهده ما خارج است و مانیاز به حمایت و پشتیبانی همه داریم!!!

با توجه به اذعان نخست وزیر رژیم صهیونیستی آن هم در جمع دوستان این رژیم، به نظر می رسد فرمایش مقام معظم رهبری درباره محاصره این رژیم رو به تحقق است، معظم له در پیام نوروزی خود در سال 91 می فرمایند[6]: آن کسانى که اهداف بدخواهانه اى درباره ى ملت ایران و ایران و ایرانى در سر میپرورانند، در کشورهاى غربى دچار مشکلات گوناگون هستند. در سطح منطقه، ملت هائى که جمهورى اسلامى از آنها همواره حمایت کرده است، به هدفهاى بزرگى دست پیدا کرده اند؛ دیکتاتورهائى به زیر کشیده شدند؛ قانونهاى اساسىِ مبتنى بر اسلام در کشورهائى تصویب شد؛ دشمن درجه ى یک امت اسلامى و ملت ایران - یعنى رژیم صهیونیستى - در محاصره قرار گرفت.

مشکلات داخلی رژیم صهیونیستی:

رژیم صهیونیستی در عرصه داخلی با مشکلاتی روبروست که بدون در نظر گرفتن مشکلات خارجی این رژیم، به تنهایی مقدمات فروپاشی این رژیم را فراهم کرده است؛ فساد وسیع مالی و اخلاقی میان رهبران سیاسی و دینی، مشکلات اخلاقی میان نوجوانان، بحران های اقتصادی در این کشور، اختلاف میان رهبران سیاسی و رهبران دینی، اختلاف طبقاتی، اختلاف نسل ها، مسئله عدم مهاجرت و کاهش جمعیت این رژیم، کاهش امید به زندگی ساکنین اراضی اشغالی به دلیل تهدیدات داخلی و خارجی و ... تنها گوشه ای از مشکلات این رژیم است که هیچ راه حلی برای آنه پیدا نشده است و به دلایل بنیادی هیچگاه قادر به حل آنها نخواهند شد زیرا اصول ایجاد رژیم صهیونیستی با مشکلات بیشماری روبرو است و همین مشکلات سبب تسلسللی از پیچیده گی ها، بحران ها و مشکلات برای این رژیم می شود به نحوی که در ماه های گذشته بزرگترین اعتراض به سیاست های داخلی و خارجی کابینه صهیونیستی در سرزمین اشغالی سبب وحشت رهبران سیاسی رژیم صهیونیستی شد.[7]

تظاهرات گسترده علیه سیاست های کابینه

اختلاف طبقاتی در جامعه صهیونیستی:

شکاف میان یهودیان غربی تبار (اشکنازی ها) که از اروپا و آمریکا آمده اند، و یهودیان شرقی تبار (سفاردیک ) که از کشورهای آسیایی و آفریقایی بویژه کشورهای عربی آمده اند، یکی از شکاف های عمده متوازی فعال - و نه منقطع فعال - در جامعه اسراییل است.

چایم هرزوگ (Chaim Herzog) در خصوص شکاف های اجتماعی در جامعه صهیونیستی معتقد است، دشمن واقعی درون ما خفته است . این دشمن درون هر یک از شهروندان اسراییلی - یهودی و عرب ، مذهبی و غیرمذهبی، جناح راست و چپ، سفاردیم و اشکنازی وجود دارد. عدم آمادگی در پذیرفتن شخص مورد توافق همگان است که موجب چنین دشمنی شده است[8]. بدین ترتیب شکاف های اجتماعی عمده این رژیم را می توان به چهار دسته تقسیم نمود:

شکاف میان اعراب و یهودیان

شکاف میان مذهبی ها و سکولارها

شکاف میان اشکنازی ها و سفاردی ها

شکاف میان چپی ها و راستی ها

درباره اختلاف میان اعراب و دیگر یهودیان به دلیل تشکیل حکومت صهیونیستی و اشغال کشور فلسطین از همان ابتدا، اختلاف و درگیری های بسیاری وجود داشته و دارد لکن این اختلاف میان اعراب یهودی و اعراب غیر یهودی (مسیحی و مسلمان) متغیر است به نحوی که اعراب غیر یهود بیشترین اختلاف را با یهودیان اشغال کننده دارند[9].

اختلاف میان سفاردی و اشکنازی

شاید یکی از مهم ترین اختلافات طبقاتی در این رژیم، اختلاف عقیدتی و مادی میان دو طیف اشکنازی و سفاردی است به نحوی که یهودیان سفاردی اعتقاد دارند که اشکنازی ها در سرزمین اشغالی از امتیازات بسیاری برخوردارند به گونه ای که والدین اشکنازی حاضر نیستند فرزندان خود را به مدارس مختلط اشکنازی و سفاردیک بفرستند و کابینه نیز برای حل این مشکل اکثریت معترضین را روانه زندان کرده است.[10]

اعتراض میلیونی اشکنازی ها برای یکی کردن مدارس

بحران اقتصادی و انرژی در سرزمین اشغالی

بنابر اعتراف بنیامین نتانیاهو، اقتصاد این رژیم به اقتصاد اتحادیه اروپا و آمریکا گره خورده است و بعد از بحران اقتصادی در غرب، عملا رژیم صهیونیتسی با چالش های بسیاری اعم از تولید، صادرات و واردات روبرو شده است به گونه ای که نرخ رشد خروج مهاجرین از سرزمین اشغالی نسبت به ورود یهودیان افزایش چشمگیری یافته است.

بنابر اخبار منتشر شده از سوی رسانه های عبری زبان، تهدیدات داخلی و خارجی به خصوص ترس از موشک های حزب الله لبنان بعد از جنگ 33 روزه، گرانی و تورم بالا، افزایش هزینه های تحصیل در مدارس و دانشگاه ها و بیکاری سبب کاهش قابل توجهی در مهاجرت یهودیان به سرزمین اشغالی شده است و از سوی دیگر، افزایش چشمگیر خانواده های یهودی از اسرائیل نیز سبب نگرانی مقامات صهیونیستی شده است به نحوی که این رژیم تلاش می کند با امتیازات فراوانی که قادر به اعطای آنها نیست، یهودیان آمریکا را تشویق به مهاجرت بکند[11].

بحران اقتصادی به حدی رسیده است که سبب ایجاد بزرگترین اعتراض علیه سیاست های کابینه رژیم صهیونیستی شده است که از آن به عنوان انقلاب صهیونیستی و یا بهار یهودی نام می برند به گونه ای که صدها هزار نفر از یهودیان اشغالگر در خیابان های تل آویو جمع شده و علیه سیاست های نتانیاهو شعار می دادند.[12]

تظاهرات میلیونی در تل آویو

از سوی دیگر و به دنبال بیداری اسلامی در مصر و سقوط مبارک، قطع صادرات گاز به رژیم صهیونیستی از سوی دولت مصر، بر مشکلات این رژیم افزوده است به طوری که قیمت گاز در این رژیم چندین برابر قبل شده است[13].

تظاهرات میلیونی در سرزمین اشغالی نسبت به مشکلات اقتصادی

بروز علایم فروپاشی اجتماعی و اخلاقی

بروز علایم فروپاشی اجتماعی و اخلاقی اسرائیل به حدی رسیده است که دیگر قابل پوشاندن و مخفی کردن نبوده و رسوایی آن در سال های اخیر به جایی رسیده است که جروزالم پست گزارش می دهد: قاضی دادگاه عالی اسرائیل، دوریت بنیش (Dorit Beinisch) در کنفرانسی گفت: «ما در میانه یک اوضاع آشفته سیاسی و فرهنگی هستیم. ما در حال تجربه کردن شکست ها، نزاع طبقات اجتماعی، فقر و فقدان اعتماد عمومی به تمامی بخش های دولتی هستیم. اما با این حال می توان گفت که هنوز دیر نشده است. بنیش آرزو کرد که اسرائیل یک سیستم آموزشی طراحی کند که قدرت آن را داشته باشد که زمینه ساز جامعه بهتری باشد. جامعه ای که از افرادی تشکیل یافته که مردم خوبی هستند و کودکان آنها زیر خط فقر زندگی نمی کنند و مورد خشونت واقع نشده و جانی به بار نمی آیند. جامعه ای که بر اساس ارزش های جهانی و یهودی، تحمل و عشق به انسانیت بنیان گذاری شده است[14].»

رواج فساد مالی و اخلاقی میان رهبران دینی و سیاسی رژیم صهیونیستی

از دیگر مشکلات پیش روی رژیم صهیونیستی، رواج انواع مختلف فساد میان ساکنین این رژیم است به گونه ای که هیچ تفاوتی میان خاخام های یهودی، مسئولان رده بالای سیاسی و افراد عادی وجود ندارد بلکه رواج فساد اخلاقی میان خاخام ها و مسئولان سیاسی بیش از افراد عادی است^[15].

دستگیری خاخام متهم به فساد اخلاقی

در کنار فساد اخلاقی، فساد مالی نیز میان سران این رژیم رواج داشته به گونه ای که در حال حاضر "ایهود اولمرت" نخست وزیر سابق رژیم صهیونیستی و "آویگدور لیبرمن" وزیر خارجه این رژیم متهم به فساد مالی هستند.^[16]

محکومیت نخست وزیر اسبق رژیم صهیونیستی به دلیل تجاوز جنسی

سقوط اسرائیل به پایین ترین رتبه فساد در طول تاریخ موجودیتش

اسرائیل در رتبه بندی فساد در سال 2011 به رتبه 36 نزول کرد. در سال 2010 اسرائیل سی امین کشور فاسد جهان بود که با 6 پله سقوط به رتبه 36 ام رسید. این رتبه از زمانی که شاخص فساد سازمان شفافیت بین المللی این رژیم را نیز وارد لیست خود کرده است پایین ترین رتبه برای اسرائیل بوده است. شاخص سال 2011 تعداد 183 کشور جهان را بررسی کرده بود. نمره اسرائیل از 1/6 در سال 2010 یه 8/5 در سال 2011 کاهش یافت. در این فهرست نیوزلند با کمترین فساد رتبه اول را داشت. در خاورمیانه اسرائیل حتی از کشورهای دیکتاتوری عربی مانند قطر و امارات نیز که به ترتیب رتبه های 22 و 28 داشتند فاسدتر محسوب می شود.

مدیر اجرایی سازمان بین المللی شفافیت در اسرائیل، گالیا ساگی ((Galia Sagy می گوید: "در سال 1996 اسرائیل نمره 71/7 را کسب کرده بود اما از آن زمان تا کنون به مرور فساد در اسرائیل افزایس یافته است. نمره کنونی کمترین نمره در همه دوران ها بوده است. ما یک دوران بحرانی را در کشور می گذرانیم و آن زمانه ای است که مردم صدای خود را به گوش می رسانند و عدالت اجتماعی می خواهند. امروز مردم خواستار شفافیت، اطلاعات، رفتار اخلاقی، انفصال ثروت و قدرت و مبارزه علیه فساد هستند زیرا که فساد از عوامل اصلی نابرابری اجتماعی است.

آمون دیک ((Amnon Dick از اعضای سازمان بین المللی شفافیت در اسرائیل می گوید: "رتبه یاس آور اسرائیل و نمره آن باید زنگ های خطر را بین سیاست مداران و تصمیم گیران به صدا در آورد. اسرائیل امروز در دنیا و نیز در نزد سازمان های مهم بین المللی کثیف تر از گذشته به نظر می رسد که در آینده باعث دشواری های اقتصادی برای ما خواهد شد. ارتقاء شفافیت کلید تصحیح این وضعیت و ارتقاء رتبه در این فهرست است.[17]"

مشکلات خارجی رژیم صهیونیستی

در کنار مشکلات عمده داخلی این رژیم، مشکلات خارجی رژیم صهیونیستی نیز قدمی در جهت فروپاشی این رژیم شده است به گونه ای که انقلاب های اخیر منطقه بیداری اسلامی بنابر نظر یکی از سران این رژیم، جایگاه اسرائیل را هدف قرار داده است و اسرائیل می بایست منتظر ترکش های آتی این قیام ها باشد.

از مشکلات خارجی این رژیم می توانیم به اختلاف عمیق میان آمریکا و اتحادیه اروپا با رژیم صهیونیستی بر سر مسائل مختلف اشاره کنیم؛ به گونه ای که یهودیان ساکن سرزمین اشغالی اوباما و اتحادیه اروپا را در حال حاضر دشمن خود می پندارند و علیه آنها شعار می دهند.

اختلاف درباره حمله به ایران، اختلاف بر سر ادامه شهرک سازی و یا توقف شهرک سازی برای رسیدن به صلح میان اعراب و رژیم صهیونیستی اختلاف بر سر تشکیل دو دولت عربی و یهودی در فلسطین و موارد بسیار دیگر که سبب دوری این رژیم از متحدان استراتژیک خود شده است[18].

درماندگی رژیم صهیونیستی مقابل حزب الله لبنان

یکی از مشکلات بسیار مهم و پیچیده رژیم صهیونیستی برای رسیدن به اهداف خود، وجود حزب الله لبنان در مرزهای سرزمین اشغالی است، به گونه ای که "موشه ورد" نویسنده وپژوهشگر صهیونیستی در مقاله ای تحت عنوان آینده جنگ ایران و اسرائیل می نویسید: بنابر تجارب بدست آمده از جنگ دوم لبنان (جنگ 33 روزه) شاید حزب الله لبنان برای فروپاشی اسرائیل کافی باشد و نیاز به حضور ایران در جنگ نیست زیرا بر اساس قدرت حزب الله لبنان در جنگ 33 روزه، اسرائیل عملا مقابل راهبردهای اطلاعاتی و نظامی این گروه شکست خورد و با گذشت زمان و افزایش توانایی حزب الله لبنان، به نظر می رسد تقابل دشواری میان اسرائیل و حزب الله وجود داشته باشد، این در حالی است که سوریه و حماس را در نظر نگیریم در حالیکه اگر مثلث حماس، سوریه و حزب الله لبنان در کنار یکدیگر حضور داشته باشند، عملا اسرائیل کاری از پیش نخواهد برد و با شکست کامل به سمت فروپاشی حرکت می کند[19].

 قطع رابطه میان رژیم صهیونیستی و مصر

از دیگر مقدمات فروپاشی رژیم صهیونیستی، قطع رابطه نسبی میان این رژیم و کشور مصر است به گونه ای که بعد از سال ها رابطه استراتژیک میان این رژیم و حسنی مبارک، به دنبال بیداری اسلامی در مصر، جوانان مصر با حمله به سفارت این رژیم در قاهره، پرچم رژیم صهیونیستی را پایین کشیدند.

با سقوط حسنی مبارک در مصر، عملا رژیم صهیونیستی در خاورمیانه بدون هیچ متحد استراتژیکی می بایست به دنبال متحدین دیگری باشد که با توجه به تغییرات در منطقه بعد از بیداری اسلامی، عملا رژیم صهیونیستی به غیر از ترکیه هیچ متحدی در همسایگان خود ندارد؛ بنابر نظر تحلیل گران صهیونیستی، با قطع شدن ارتباط میان این رژیم و مصر و همچنین سقوط مبارک، عملا این رژیم با مشکلاتی در آینده روبرو خواهد شد که موجودیتش را به مخاطره می اندازد.

پایین آوردن پرچم رژیم صهیونیستی و به آتش کشیدن آن در قاهره

جنگ با ایران، فروپاشی کامل رژیم صهیونیستی

در ماه های اخیر و در میان کارشناسان سیاسی و بین الملل، حمله رژیم صهیونیستی به ایران از مهم ترین موضوعات عرصه بین الملل شده است به گونه ای که همگان به دنبال تحلیل این موضوع هستند که آیا رژیم صهیونیستی به ایران حمله می کند یا خیر؟ در صورت حمله به ایران، اقدام ایران در پاسخ به حمله رژیم صهیونیستی چگونه خواهد بود؟ آیا با حمله به ایران، این کشور از فعالیت و پیشرفت هسته ای متوقف می شود یا بعد از مدت کوتاهی با سرعت بیشتری به فعالیت خود ادامه می دهد؟ رژیم صهیونیستی از حمله به ایران چه سودی عایدش می شود؟ و سوالات بسیار دیگر.

به نظر می رسد رژیم صهیونیستی با مشکلات و بحران هایی که در جامعه خود با آنها دست و پنجه نرم می کند نه توان حمله به ایران را دارد و نه جرأت تجاوز.

بنابر اظهارات مئیر داگان، حمله به ایران در حال حاضر احمقانه ترین چیزی است که شنیده شده است و نتیجه ای جز شکست برای اسرائیل به همراه نخواهد داشت زیرا موشک های ایران و حزب الله کار اسرائیل را یکسره خواهند کرد[20].

"نورمن پیش" در مقاله ای در روزنامه "یونگ ولت" آلمان با مقایسه حمله رژیم اسرائیل به نوارغزه و اقدام احتمالی این رژیم علیه ایران نوشت: جنگ با ایران متفاوت از تهاجم به نوارغزه است. این اقدام به معنی سقوط رژیمصهیونیستیخواهد بود.

وی می نویسد: در مطالعاتی که در 12 فوریه سال 2009 منتشر شده سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) پیش بینی کرد که اگر اسرائیل بر سیاست های جنگ افروزانه خود پافشاری کند طی 20 سال از بین خواهد رفت.

گزیده ای از بیانات مقام معظم رهبری درباره فروپاشی رژیم صهیونیستی

بیانات رهبر معظم انقلاب در کنفرانس بین المللی حمایت از انتفاضه مردم فلسطین (۴ اردیبهشت ۸۰)

"آقایان؛ مطمئن باشید که رژیم اسرائیل از درون پوسیده و نسل کنونی به هیچ وجه آمادگی ایثار و فداکاری برای حفظ آن را ندارد"

بیانات در دیدار مردم دامغان (۱۹ آبان ۱۳۸۵)

"صهیونیستهاى وحشى که ابهت به دست آمده ى نظامىِ در طول پنجاه سال را در جنگ سى و سه روزه ى لبنان از دست دادند – پنجاه سال تلاش کردند تا نشان بدهند که اسرائیل شکست ناپذیر است؛ اما این ابهت پنجاه ساله در سى و سه روز دود شد رفت هوا. یک گروهِ مجاهدِ مؤمن تهیدست از سلاحهاى پیشرفته ى هوایى و غیره، توانست آن ارتش مغرور و سرکش را به ذلت بکشاند؛ تلفات بر آن وارد کند؛ او را در سطح دنیا مسخره کند – گویا مى خواهند انتقام آن شکست و آن فضاحت را از فلسطینیهاى بیچاره بگیرند."