سایت عملیات روانی - مردم ونزوئلا در طول هفت سال گذشته یازده بار به پای صندوق‌های رای رفتند که نشان از حاکم بودن دموکراسی در این کشور است. انتخابات هفته گذشته مجلس این کشور که با تحریم گروه‌ها و احزاب مخالف چاوز برگزار شد، حاصلی برای مخالفان دولت و حامی آمریکا در بر نداشت و نمایندگان حزب حاکم به پیروزی رسیدند. اما در پشت پرده انتخابات ملاقاتی بود که بین توماس شانون، وزیر مشاور در امور آمریکای لاتین آمریکا و احزاب مخالف چاوز صورت گرفته و در آن درباره تهیه راهکاری برای سرنگونی دولت وی گفتگو شده بود. هدف از این طرح به گفته شانون که دو هفته قبل به یک کمیته فرعی دولتی در واشینگتن گزارش داد باوراندن این امر به مردم ونزوئلا بود که دموکراسی در این کشور به شدت در معرض خطر قرار دارد. دموکراسی در ونزوئلا در خطر است اما نه از جانب دولت چاوز بلکه از سوی چند گروه اپوزیسیون که به دلیل برخورداری از حمایت آمریکا، نفوذ و سر و صدای زیادی در سطح بین‌المللی دارند. این گروه‌ها سعی داشتند با تحریم انتخابات، مشروعیت نظام پارلمانی ونزوئلا را زیر سؤال ببرند. استراتژی فوق که از حمایت آمریکا برخوردار است ظاهراً از سازمان‌های غیردولتی بی‌طرف برای القای این مسأله به دنیا که انتخابات ونزوئلا آزاد و عادلانه نبوده، آزادی مطبوعات در معرض تهدید است و حقوق بشر در کشور رعایت نمی‌شود، استفاده می‌کند. آنگاه این اتهامات از سوی دولت آمریکا بزرگنمایی و در بوق و کرنا تبلیغ می‌شوند. به گفته شانون دولت آمریکا همچنان دولت چاوز را «تهدیدی برای ثبات منطقه» می‌داند. آمریکایی‌ها از ادبیات گفتاری انقلابی او خوششان نمی‌آید، از دوستی او با فیدل کاسترو، خصومت بی‌پرده‌اش با نولیبرال‌های اقتصادی، خرید تسلیحاتی‌اش از کشورهایی نظیر اسپانیا به جای آمریکا، و حمایتش از جنبش‌های بنیادگرا در آمریکای لاتین- مانند جنبش «به سوی سوسیالیسم» در بولیوی که پیش‌بینی می‌شود در انتخابات ماه آینده این کشور پیروز شود- خوششان نمی‌آید. اما واشینگتن در حال حاضر متحدان اندکی در قاره آمریکا دارد و کشورهای بزرگ و مهم قاره یعنی آرژانتین، برزیل و حتا شیلی، در اردوگاه چاوز قرار می‌گیرند. علاوه بر این حمایت واشینگتن از احزاب مخالف و بی‌اعتبار دولت ونزوئلا، جلب دوستان جدید را برای آن دشوارتر می‌سازد. در ونزوئلا تقریباً همه- از جمله خود چاوز- می‌دانند که وجود احزاب اپوزیسیون قوی و سازنده به نفع دولت است در حالی که گروه‌های مخالف فعلی به سمت شورش و خشونت پیش می‌روند. با وجود این، چاوز بر خلاف ادعای آمریکا یک دیکتاتور نیست بلکه یک انقلابی دموکرات است که همواره ظرفیتی جادویی برای تبدیل اشتباهات سیاسی دیگران به امتیازهای خودش داشته است. و در حال حاضر با به دست آوردن اکثریت پارلمان او قادر خواهد بود مواد قانون اساسی مصوب سال 1999 را به خوبی با شرایط موجود سازگار و از آنها بهره‌برداری کند. نشانه‌های زیادی وجود دارد که حاکی از پیروزی او در انتخابات سال آینده ریاست جمهوری است و عکس‌العمل ابلهانه احزاب مخالف در تحریم انتخابات کاملاً به نفع وی تمام خواهد شد.