سایت عملیات روانی – چهار سال از سقوط طالبان در افغانستان گذشته است و آمریکا میلیاردها دلار برای انجام عملیات و کنترل اوضاع صرف کرده است اما تصویر امروزین افغانستان چگونه است؟ شورش‌ها و اغتشاشات بقایای نیروهای طالبان پایان ناپذیر به نظر می‌رسد و نا امنی مانع از توسعه و پیشرفت در بخش‌های گسترده‌ای ازکشور شده است. البته پیشرفت‌های سیاسی قابل توجهی با انتخاب حامدکرزای به ریاست جمهوری در سال گذشته و مجلس جدید که پس از انتخابات ماه آینده تشکیل خواهد شد، ایجاد شده است. اما این پیشرفت‌ها گویی در دنیایی دیگر به وقوع می‌پیوندند چرا که هیچ تاثیری بر استقرار صلح و آرامش در این کشور ندارند. با گذشت چهار سال از اشغال هنوز بمب‌گذاری و تیراندازی وقایع روزمره در جنوب و شرق کشور است که در سال گذشته 1400 قربانی گرفت – بالاترین رقم از سال 2001 تاکنون. افزایش حملات انتحاری که به اعتقاد مقام‌های افغان القاعده مسؤول آنهاست، بر نگرانی‌ها افزوده است. از بهار گذشته تاکنون شواهد و مدارکی در دست است که نشان می‌دهد شبکه بن لادن در حال تجدید نفوذ خود در افغانستان و به خصوص مناطق شرقی آن است. اما تا زمانی که حملات آنها به کابل نرسد، گویی توجه جهانیان را به خود جلب نمی‌کند. ادعای هر روز آمریکایی‌ها این است که اوضاع مساعد است و امنیت روز به روز بهتر می‌شود. هفته گذشته دونالدرامسفلد، وزیر دفاع آمریکا از افغانستان به عنوان الگوی عراق یاد کرد و گفت: «عراق سالها عقب است.» اما مردم افغانستان از الگو بودن کشور خود مطمئن نیستند. شبکه بی بی سی با تعدادی از نیروهای پلیس و مقامات امنیتی افغان و نیز کارکنان نهادهای بین المللی در سراسر کشور مصاحبه کرده است و همگی نگرانی شدید خود را در مورد اوضاع کشور ابراز کرده‌اند. یک افسر پلیس در شرق افغانستان گفت: «تاکتیک‌های طالبان و القاعده بسیار خطرناک شده است.» همچنین یکی از کارکنان سازمان ملل در این باره اظهار داشت که فکر نمی‌کردیم چهار سال پس از جنگ هنوز با شورش‌ها و حملات طالبان سر و کار داشته باشیم. وی می‌افزاید باید بپذیریم که روند فعلی ناکارآمد است. نگرانی‌ها در بین فعالان حقوق بشر بخصوص بیشتر است. یکی از نمایندگان «سازمان غیر دولتی امنیتی افغان» که مشاوره امنیتی به سازمان‌های فعال در زمینه کمک رسانی ارایه می‌کند، می‌گوید: «جامعه امدادرسان در افغانستان بیش از هر نقطه‌ای در دنیا نیروهای خود را از دست داده است.» او افزود سازمان‌های امدادرسان دقیقاً هدف حملات قرار می‌گیرند. نگرانی‌ دیگری که مقامات افغان مطرح می‌کنند، نقش پاکستان است. آنها می‌گویند شورشیان همچنان از مرز پاکستان وارد کشور می‌شوند. مقامات افغان خواستار اعمال فشار بیشتر آمریکا بر اسلام‌آباد هستند اما این موضوعی است آمریکایی‌ها تمایلی به صحبت درباره آن ندارند چرا که پاکستان شریک مهم آمریکا در جنگ علیه تروریسم محسوب می‌شود. در حال حاضر و چهارسال پس از اشغال افغانستان، تردیدها درباره توانایی آمریکا در غلبه بر شورش‌ها افزایش یافته است.